شکنجه در زندان های ارتش آمریکا

«مانفرد نوواك» گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد شكنجه و «پل هانت» گزارشگر سازمان ملل متحد در موردحق دسترسی به بهداشت در میان گروهی از نمایندگان سازمان ملل متحد قرار دارند كه خواهان دسترسی به زندان خلیج گوانتانامو و سایر اماكن در آن جزیره شده اند. پس از یك سال مذاكره، گروه مجبور به پذیرش شرایط تحمیلی آمریكا از جمله قبول بازدید یك روزه به جای سه روزه و عدم حضور پل هانت در گروه شد. اما در ۱۷ نوامبر، نمایندگان سازمان ملل متحد اعلام كردند كه سفر خود را به علت امتناع آمریكا از دسترسی آنها به زندانیان لغو كرده اند. نوواك گفت: به ما اجازه دسترسی مستقیم و خصوصی داده نشده و این خلاف رهنمود و دستورالعمل های اولیه ما است.
پل هانت نیز گفت كه وی طی دو سال گذشته چهار بار درخواست سفر به گوانتانامو را كرده كه علت این درخواست گزارش های دائمی درباره وضعیت نگران كننده جسمی و روحی زندانیان گوانتانامو بوده كه بارها گزارش هایی در مورد تلاش آنها به خودكشی فاش شده است. او می گوید: این مایه تأسف است، چون دفاع از حقوق بشر، یكی از اهداف اصلی سازمان ملل متحد است كه این مسأله توسط تمام اعضای سازمان ملل متحد در جملات اولیه منشور به تأیید رسیده است و من به عنوان گزارشگر ویژه مستقل سازمان ملل متحد این وظیفه را دارم كه اطمینان حاصل كنم كه به حقوق بشر همیشه و در همه نقاط احترام گذاشته می شود.
حقوق بشر در پای دروازه خلیج گوانتانامو متوقف نمی شود و مهم است كه گوانتانامو و جاهای دیگر از پاسخگویی به جامعه جهانی خودداری نكنند. او در ادامه می افزاید: به آنها كه می گویند بازداشت شدگان افراد بدی هستند، باید گفت خوب یا بد، حاكمیت قانون در مورد آنها نیز صدق می كند، چون آنها نیز انسان هستند.
حاكمیت قانون معنایی یگانه دارد و یك كشور نمی تواند در جایی به آن احترام بگذارد و در جایی آن را نادیده بگیرد یا آن را در مورد گروهی از مردم به كار گرفته و در مورد گروهی دیگر آن را انكار كند.
گزارشگران سازمان ملل متحد همچنین خواهان دسترسی به زندان های دیگر آمریكا شده اند. آنها هنوز پاسخی از عراق و افغانستان دریافت نكرده اند. در ماه آوریل، دولت آمریكا از این گزارشگران خواست تا برای دریافت مجوز دسترسی، تنها بر روی گوانتانامو متمركز شوند. نوواك می گوید: برای رسیدن به یك توافق، ما با این موضوع (تمركز بر روی گوانتانامو) موافقت كردیم. او تأكید می كندكه گزارشگران علاقه خود را به سایر نقاط از دست نداده اند. وی از اماكن شخصی بازداشتی صحبت می كند كه سیا، آنها را اماكن سیاه نامیده است. هم اكنون حدود ۵۰۵ زندانی در گوانتانامو وجود دارند كه ۲۰۰ نفر از آنها از ماه جولای اعتصاب غذا كرده اند. از یازدهم آگوست، ۱۵۰ نفر دیگر به اعتصاب غذا دست زده اند. «كلایو استافورد اسمیت» وكیل این زندانیان می گوید: آنها در حال مرگ هستند، هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی. «شاكر عامر» یك مقیم انگلیس طی ۲۰ سال گذشته و موكل استافورد اسمیت طی یكصد روز گذشته، نیمی از وزن بدن خود را از دست داد و به وكیل خود گفته كه خواهان مرگ است. استافورد اسمیت می گوید: آنچه موكل او می خواهد، تنها اجرای قانون و برخورد محترمانه با او است.
وكلای مدافع زندانیان خلیج گوانتانامو برای ملاقات با موكلان خود نیاز به مجوز امنیتی دارند، اما این مجوز تنها به شهروندان آمریكا داده می شود. هرآنچه كه مربوط به زندانیان است و گزارشهای مربوط به وضعیت رفتار با آنها و شرایط آنها توسط مقامات نظامی آمریكا به صورت محرمانه نگهداری می شوند و تنها پس از اخذ مجوز، این گزارشها ارائه می شوند.
اما علی رغم تمام مخفی كاریها در مورد وضعیت گوانتانامو، «ایرنه خان» دبیركل عفو بین الملل، وضعیت موجود را به باد انتقاد می گیرد و می گوید: سیستم غیر قانونی و بازداشت مخفیانه ای وجود دارد كه از ابزار و امكانات وسیعی بهره می جوید. كلایو استافورد اسمیت می گوید: بیش از ۱۴ هزار زندانی به صورت مخفیانه و غیر قانونی در مراكز بازداشتی مختلف از جمله در عراق نگهداری می شوند. ایرنه خان می گوید: گوانتانامو، تنها نوك یك كوه یخی است.
عفو بین الملل اخیراً جزئیات سه تبعه یمن را منتشر كرد كه در تانزانیا دستگیر و به مدت دو سال شكنجه و بعد تحویل مقامات یمن شده بودند و این مقامات بدون دادگاهی كردن شان به تقاضای آمریكا، آنها را در زندان نگه داشته بودند. ایرنه خان می گوید: مرگ در بازداشتگاهها، ناپدید شدن، شكنجه و بازداشتهای مخفی، همه، طبق قوانین بین الملل، جنایت به حساب می آیند. «معظم بیگ» یك شهروند انگلیس كه در پایگاه هوایی «بگرام» افغانستان و سپس در گوانتانامو به مدت سه سال زندانی بود و بدون هیچ توضیحی آزاد شد، می گوید: زندگی عادی وی از روزی كه بازداشت شد، به پایان رسید. او شاهد شكنجه های وحشتناكی در بگرام و گوانتانامو بوده است. وی می افزاید كه تمام افسران آمریكایی، ضد انسانی رفتار نمی كردند. بیگ می گوید: آنها (افسران) از اخبار مربوط به ابوغریب وحشتزده بودند و از من می خواستند به جهانیان بگویم كه آنها مثل آن شكنجه گران نیستند. البته تعداد زیادی هم بودند كه زندانیان را شكنجه می كردند.
معظم بیگ در ادامه می گوید: علی رغم رفتار انسانی برخی افسران، شاهد رفتارهایی بودم كه تنها می توانست مربوط به دستورالعمل شكنجه نازیها باشد.
یك نگهبان بگرام به او گفته بود كه وی تنها با رفتار غیر انسانی با زندانیان می تواند شغل خود را نگه دارد.
در یك مقطع زمانی، ارتش آمریكا از معظم بیگ خواست تا به عنوان یك شاهد علیه افسران متهم به سوء استفاده شهادت دهد. خود او می گوید پس از سه سال بازداشت، آنها تنها پیشنهاد دادند كه به عنوان شاهد در دادگاه حضور داشته باشم.
كلایو استافورد اسمیت موارد زیادی از شكنجه در میان موكلانش را بیان می كند. «بنیام محمد» یك مقیم انگلیس برای ۱۸ ماه شكنجه شده است. او می گوید: نگهبانان آنقدر او را شكنجه كردند كه بالاخره هرآنچه را كه جلوی او گذاشتند، امضا كرد. بنیام محمد بر اثر این شكنجه ها اعتراف كرد كه با چهار رهبر عالیرتبه القاعده شام خورده است. وكیل او می گوید هر كس این داستان را باور كند، افسانه ها را هم باور می كند، اما او زیر شكنجه به این قصه ها اعتراف كرده و آنها از این اعتراف كه زیر شكنجه گرفته شده، علیه او استفاده خواهند كرد. این اعمال دور از شأن آمریكا است.

مرجع : اپن دموکراسی

منبع : خبرگزاری آفتاب