بیماری‌های ناشی از شنا در استخر، از پیشگیری تا درمان

در فصل گرم، شنا به تن آدم می‌چسبد. تابستان که می‌آید، بازار استخرها رونق می‌گیرد و شنا تبدیل می‌شود به یک تفریح پرطرفدار و لذت‌بخش و البته نه چندان بی‌خطر. می‌پرسید کدام خطر؟ جوابش ساده است: بیماری‌های ناشی از تفریحات آبی. این بیماری‌ها معمولاً از طریق بلع، تنفس و تماس پوست بدن با آب آلوده استخرها، چشمه‌های آب معدنی، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و دریا‌ها منتقل و منتشر می‌شوند و فهرست عریض و طویلی دارند: عفونت‌های پوست، گوش، چشم، اسهال و ... بد نیست با برخی از مهم‌ترینِ این بیماری‌ها و راه‌های پیشگیری از آن‌ها بیشتر آشنا شوید.
تفریحات آبی در استخرهای شنا، پارک‌های آبی، حوضچه‌های آب گرم، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و دریا‌ها صورت می‌‌پذیرد. شنا، یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های دنیا و راهی شاد، فعال و سالم برای گذران اوقات فراغت است. در طول قرن گذشته، استفاده از سیستم‌های مدرن ضد عفونی‌کننده استخرها باعث بهبود کیفیت تفریحات و سرگرمی‌های آبی شده است. با وجود این، در دهه اخیر، درصد شیوع بیماری‌های ناشی از شنا افزایش چشمگیری داشته است. با تمرین رفتارهای بهداشتی می‌توان خطر این بیماری‌ها را به حداقل رساند.
طبق آمار، ‌بیشترین بیماری‌های ناشی از شنا در استخرهای عمومی، عبارت است از بیماری‌های پوستی، به‌ ویژه‌ ‌انواع حساسیت‌های پوستی و عفونت‌های قارچی. پس از این بیماری‌ها، ‌ناراحتی معده (به ویژه زخم معده) و ناراحتی‌های گوش (به ویژه عفونت قسمت میانی گوش)، از شایع‌ترین بیماری‌هایی هستند که در استخرهای آلوده منتقل می‌شوند. بر اساس نظر متخصصان، ‌استفاده از ضدعفونی‌كننده‌های مناسب و رعایت بهداشت‌ ‌توسط شناگران، مهم‌ترین عامل در جلوگیری از آلودگی استخرها است.
● تفریحات آبی و آدم‌های بااستعداد
چه کسانی استعداد بیشتری برای مبتلا شدن به بیماری‌های ناشی از تفریحات آبی دارند؟ کارشناسان می‌گویند: «كودكان، زنان باردار، افرادی كه دچار ضعف دستگاه ایمنی هستند (مثلاً بیمارانی که سابقه شیمی‌درمــــانی دارنــد)، در صورت قرار گرفتن در معرض این بیماری‌ها، دچار مشكلات جدی‌تری خواهند شد و لازم است که این افراد پیشاپیش با پزشك خود مشورت كنند.»
● طرز ورود میکرو‌ب‌ها به آب استخر
ورود میکروب‌ها از بدن شناگران به درون آب معمولاً از طریق مدفوع است. ممكن است بعضی از شناگران دچار اسهال باشند یا مشكل دیگری مانند قاعدگی (در خانم‌ها) داشته باشند. پس همیشه خطر آلودگی آب وجود دارد و برای جلوگیری از انتقال چنین بیماری‌هایی، بهترین راه این است که این افراد شناسایی شوند و اجازه شنا به آن‌ها داده نشود؛ هر چند که نمی‌توان جلوی آن‌ها را گرفت یا به طور کامل شناسایی‌شان كرد. به علاوه، برای چنین افرادی بسیار سخت است كه جلوی ترشح مواد آلوده از بدن گرفته شود. شناگران باید مراقب باشند كه آب استخر را قورت ندهند. همه افرادی هم كه شنا می‌كنند، در صورت بروز مشكل یا بعد از توالت باید به طور کامل بهداشت فردی را رعایت كنند.
● می‌روید شنا؟ این‌ها را همراه ببرید
۱) کرم ضد آفتاب (که ضد آب هم باشد):
یک کرم ضد آفتاب با عیار محافظتی یا SPF برابر ۲۵ یا بالاتر به شما کمک می‌کند تا از پوست خودتان در مقابل اشعه زیان‌آور ماوراء بنفش محافظت کنید. یادتان باشد که کرم ضد آفتاب را باید حداقل ۱۵ دقیقه پیش از خروج از منزل، روی پوست مالید تا به داخل پوست نفوذ کند. همچنین پس از شنا و عرق کردن، کرم باید مجدداً استفاده شود. تقریباً ۳۰ گرم از کرم، برای پوشاندن مناسب نقاطی که در معرض آفتاب قرار می‌گیرند، کافی است.
۲) مرطوب‌كننده لب:
بهترین محافظ برای مراقبت از لب‌ها در مقابل نور خورشید، داروهای ضد آبی هستند که هم لب‌ها را مرطوب نگه می‌دارند، هم دارای عیار محافظتی یا SPF برابر ۱۵ یا بالاتر هستند.
۳) کلاه لبه‌دار بزرگ:
جدا از این‌که صورتتان را با پوششی از ضدآفتاب‌ها محفوظ نگه می‌دارید، توصیه می‌شود با استفاد از کلاه هم موهایتان را در مقابل آفتاب محافظت کنید تا بتوانید از فرسودگی، خراب شدن و شکنندگی لایه‌های خارجی موهایتان جلوگیری نمایید. یک کلاه راحت و مناسب انتخاب کنید که دارای لبه‌های بزرگ باشد تا بتواند از گردن شما نیز محافظت کند. بهتر است در صورت امکان زیر سایه بنشینید.
۴) اسپری ضد آفتاب برای موها:
یکی دیگر از روش‌های محافظتی برای موها در مقابل نور خورشید، استفاده از اسپری محافظتی است که مخصوص همین کار ساخته شده. اسپری ضد آفتاب باید قبل، بعد و هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید مورد استفاده قرار گیرد.
۵) پماد برای جوش‌ها:
گاهی این بیماری به علت قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید بروز می‌کند. داروی لازم برای این وقایع محتمل را هم در دسترس داشته باشید.
● شنا علیه چشم
اگرچه شنا جزء ورزش‌هایی نیست كه آسیب‌های چشمی‌ خطرناک به دنبال داشته باشد (در مقایسه با فوتبال، تنیس، و غیره ...)، ولی قرمزی و سوزش چشم بعد از شنا، به ویژه بعد از شنا در استخر، یكی از مسائلی است كه بسیاری با آن مواجه می‌شوند. ولی آیا باید نگران این مسأله بود؟ خیر؛ چون قرمزی پس از شنا در استخر سبب آسیب درازمدت نمی‌شود.
كلر كه برای ضد عفونی كردن و از بین بردن باكتری‌ها به آب استخر اضافه می‌شود، به‌خودی‌خود مشكل‌ساز نیست. مشكل زمانی رخ می‌دهد كه كلر در مجاورت نیتروژن یا آمونیاك موجود در آب قرار می‌گیرد و از تركیب این‌ها كلرامین تشكیل می‌شود. در حقیقت، علت اصلی قرمزی چشم، كلرامین است. عروق سطحی چشم بر اثر تماس با كلرامین، ملتهب و سبب قرمز شدن چشم می‌شود. كلرامین همچنین لایه موقتی روی قرنیه ایجاد می‌كند كه سبب التهاب، حساسیت، خشكی و قرمزی چشم می‌شود. به این وضعیت، التهاب قرنیه (كراتیت) می‌گویند.
برخلاف بسیاری كه تصور می‌كنند درمان این مشکل استفاده از قطره‌هایی است كه قرمزی چشم را كم می‌كنند، درمان صحیح این مشکل، استفاده از تركیباتی نظیر اشك مصنوعی است. اشك مصنوعی، لایه‌ای روی قرنیه ایجاد می‌کند و به آن فرصت می‌دهد تا بهبود پیدا کند. تركیباتی كه قرمزی چشم را كم می‌كنند با منقبض كردن عروق خونی این کار را انجام می‌دهند و قطع این داروها سبب تشدید مشكل خواهد شد. اگر قرمزی و سوزش چشم شدید باشد یا به دفعات تكرار شود، یك راه دیگر، استفاده از عینك شنا است.
اغلب تصور می‌شود قرمزی چشم، ناشی از زیاد بودن كلر آب استخر است؛ در حالی‌كه واقعیت دقیقاً برعكس است و این مشکل معمولاً ناشی از كم بودن كلر آب است. حتی آن بوی تندی كه شناگران تصور می‌كنند به خاطر زیاد بودن كلر آب است، دلیلش این است که کلر آب كم است. مولكول‌های آزاد كلر با نیتروژن و آمونیاك تركیب می‌شوند و كلرامین ایجاد می‌كنند. افزایش كلر آب، علاوه بر این‌كه مانع رشد باكتری‌ها در آب استخر می‌شود، سبب شكسته شدن پیوند‌های شیمیایی كلرامین و شكسته شدن مولكول‌های آن می‌شود و مشكلات مربوطه را كاهش می‌دهد. در صورتی‌كه كلر آب كم باشد، احتمال عفونت چشم در اثر تماس با باكتری‌های آب افزایش می‌یابد. عفونت چشمی معمولاً علاوه بر قرمزی و التهاب، با درد و ترشح نیز همراه است. در صورتی‌كه بعد از شنا، قرمزی چشمتان از حد یك التهاب خفیف فراتر برود و با ترشح همراه باشد، ضرورت دارد به چشم‌پزشك مراجعه كنید.
● شنا علیه پوست
آفتاب‌سوختگی شایع‌ترین مشكلی است كه با آن مواجه می‌شوید. موها نیز پس از تماس طولانی با آب و بعد از تبخیر این آب در اثر تابش آفتاب، خشك‌تر می‌شوند. موها همچنین ممكن است سفید شوند. بعضی‌ها هم در استخر، دریاچه، دریا و حتی در مرداب یا آب شور شنا می‌كنند و بنابراین هر ماده موجود در آب ممكن است برای پوستشان مشكل‌ساز باشد؛ از جمله آلوده‌كننده‌ها، داروها، مواد شیمیایی موجود در آب، میکروب‌ها، جلبك‌ها، كرم‌ها، نباتات، مرجان‌ها و سنگ‌های تیزی كه هر كدام می‌توانند مشكل خاص خودشان را ایجاد کنند. به عنوان مثال، در استخرها به خاطر استفاده از سولفات مس برای كنترل خزه و جانوران ذره‌بینی، امكان دارد موهای بلوند و سفید در تماس با آب سبزرنگ شوند. كلر می‌تواند چشم‌ها را بسوزاند و آن‌ها را قرمز و تحریك‌پذیر كند و همچنین باعث خشكی پوست و مو شود. عفونت قارچی پاها نیز زیاد دیده می‌شود. امكان دارد پوست به خاطر تماس زیاد با لباس شنا، خیس و سفید و متورم شود و این موضوع باعث عفونت قارچی ثانویه شود. ساییدگی‌های ناشی از برخورد با كناره‌های سخت استخر یا تخته سنگ‌ها هم اگر معالجه نشوند، ممکن است منجر به عفونت پوست ‌شوند. پس همیشه باید بعد از شنا، حمام یا دوش بگیرید و برای كنترل خشكی پوستتان توصیه می‌شود به تمام سطح بدن، کرم یا محلول مرطوب‌كننده بمالید، موها را با شامپو بشویید و در صورت لزوم، نرم‌كننده بزنید و سپس لباس‌های تمیز و خشك به تن كنید.
به بریدگی‌ها و ساییدگی‌های غیر عادی پوستتان توجه داشته باشید. اگر موهایتان به سبزی گرایید، با آرایشگر مشورت کنید تا رنگ مویتان را كنترل كند. اگر آفتاب‌سوختگی یا ناراحتی پوستی پیدا کردید، حتماً با متخصص پوست مشورت کنید.
به طور كلی، بعضی از مشكلات پوستی شایع در شناگران را می‌توان به شکل زیر فهرست کرد:
▪ خشکی پوست شناگران
این مسأله، مشکل شایعی است که علتش حل‌ شدن و از بین رفتن تدریجی چربی محافظ پوست است. این امر موجب كاهش رطوبت لایه شاخی پوست و سبب ایجاد خشکی،‌ پوسته‌پوسته ‌شدن و خارش‌ می‌شود. این وضعیت با دوش‌های داغ و طولانی كه شناگران به انجام آن شهرت دارند و نیز با نشستن طولانی‌‌مدت در جكوزی‌های گرم، بدتر می‌شود. برای رفع این مشکل می‌توان با كاهش مدت دوش گرفتن و در واقع، با استفاده از یك دوش سریع با آب ولرم، از خشكی بیش از حد پوست جلوگیری كرد و از صابون‌های ملایم‌تر استفاده نمود. همچنین باید بلافاصله پس از خشك كردن بدن با حوله، از یك نرم‌كننده روغنی استفاده كنید. وازلین ساده یا روغن معدنی‌، از مرطوب‌كننده‌های خوب و ارزان‌قیمت هستند. تجویز داروهای تركیبی حاوی كورتون، اگر خشكی پوست به اگزما و حساسیت تبدیل شود، ضرورت پیدا می‌كنند.
▪ التهاب پوست در اثر پوشیدن لباس شنا
ممكن است پس از یك روز استفاده طولانی‌مدت از یك مایوی مرطوب و تنگ و چسبان، این حالت اتفاق بیفتد. این حالت در واقع، یک التهاب عفونی و عمیق و میکروبی است و باعث می‌شود بیمار، دچار توده‌های زیر‌پوستی عمیق ملتهب و سفت در ناحیه باسن ‌شود. برای رفع این مشکل، یک دوره آنتی‌بیوتیك باید توسط پزشک تجویز شود.
▪ التهاب فولیكول در حوضچه آب داغ
این مشکل توسط نوعی باكتری به نام پسودومونا ایجاد‌ می‌شود و در افرادی كه از حوضچه‌های آب داغ یا استخر آب‌های گردان یا آب معدنی و جكوزی با لوله‌های داغ استفاده می‌كنند، دیده می‌شود. در این افراد، در نواحی تماس با آب داغ، ضایعات پوستی به ‌صورت دانه‌های برجسته قرمزرنگ یا چركی پیدا می‌شود كه خودبه‌خود در طول ۷ تا ۱۰ روز خوب می‌شود. پس از استفاده از جكوزی، برجستگی‌های زیرپوستی حساس روی پاشنه پای بچه‌ها دیده می‌شود که درمانش معمولاً حمایتی است و با استفاده از داروهای ضد خارش خوراكی بهبود می‌یابد. در صورت وجود علایم تب و لرز و بزرگ شدن غده‌های لنفی گردن یا زیر بغل، یك دوره درمان با آنتی‌بیوتیك خوراكی با تجویز پزشك توصیه می‌شود. كافی بودن کلر آب می‌تواند به پیشگیری از این مشكل كمك كند.
▪ آلرژی به وسایل شنا
برخی ضایعات پوستی هستند که صرفاً توسط وسایل شنا ایجاد می‌شوند؛ مثلاً حساسیت به عینك شنا یا ماسك غواصی می‌تواند علایمی از این قبیل ایجاد کند: قرمزی پوست،‌ خارش و گاهی ضایعات ترشحی همراه با دلمه در محل تماس. حساسیت پوستی نسبت به گیره بینی، گوشی‌ها و وسایل دیگر شنا نیز ممكن است دیده شود. آزمایش پوستی می‌تواند در تأیید تشخیص آلرژی نسبت به وسایل شنا كمك كند. کورتون موضعی یا خوراكی و آنتی‌هیستامین نیز برای درمان موارد حاد و شدید استفاده می‌شود. باید به این افراد توصیه كرد كه از مواد آلرژن دوری كند؛ مثلاً استفاده از عینك‌های شنای بدون لاتكس برایشان توصیه می‌شود.
▪ خارش شنا‌گران یا التهاب لاروی
یك واكنش آلرژی نسبت به لارو (نوعی كرم) است كه با خارش و دانه‌های قرمز موقتی همراه است و پس از شنا به صورت لكه‌ها و دانه‌های برجسته قرمز ظاهر می‌شود. معمولاً در عرض چند روز ناپدید می‌گردد و اگر ضایعات موجود در مناطق درگیر، چندان بزرگ نباشند؛ نیازی به درمان ندارد.
▪ قارچ كف پا
این قارچ پوستی روی كف پا و كناره‌های پاشنه و پنجه پا رشد می‌كند و به علت این‌كه معمولاً شناگران با پاهای برهنه در محوطه استخر راه می‌روند، به آسانی قابل انتقال به دیگران است. علایم بیماری می‌تواند شامل لكه‌های قرمز یا قهوه‌ای همراه با پوسته‌پوسته شدن و گاهی بروز تاول باشد. برای رفع این مشكل، از درمان‌های رایج موضعی ضد قارچ می‌توان بهره گرفت. اگر PH آب استخر شدیداً قلیایی یا شدیداً اسیدی باشد، می‌تواند سبب گلودرد، تحریك و سوزش پوست و چشم‌ها شود. PH آب استخر باید در حدود ۴/۷ نگه داشته شود. گاهی ممكن است شنا در استخر سبب سبز شدن موهای روشن شود. در این صورت، میزان مس موجود در آب استخر زیاد است و این ممكن است به علت اسیدی بودن آب استخر باشد كه مس موجود در لوله‌های آب را حل كرده و سبب تغییر رنگ موهای روشن و رنگ‌كرده می‌شود.● شنا علیه گوش
گوش‌درد شناگران یک بیماری مشهور عفونی است که به لاله گوش یا مجرای گوش بیرونی مربوط می‌شود و می‌تواند باعث خارش و قرمزی یا التهاب گوش شود. بدین ترتیب، گوش در حركت یا لمس، بسیار دردناك می‌شود و ممكن است چرك از گوش خارج شود.
عامل ایجاد‌كننده این ‌عفونت، اغلب میكروبی است كه پسودومونا نامیده می‌شود. این میكروب در محیط (خاك و آب) وجود دارد و با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود. اگرچه این بیماری در همه گروه‌های سنی شایع است، اما بیشتر كودكان و نوجوانان به آن مبتلا می‌شوند. ورود آب آلوده به گوش شناگران می‌تواند عامل اصلی این بیماری باشد. این گوش‌درد عموماً چند روز پس از ورود آب یا جسم آلوده به گوش، ظاهر می‌شود. گوش‌درد شناگران مانند آن گوش‌درد‌های شایعی كه در دوران كودكی ایجاد می‌شود، نیست. اگر می‌توانید لاله گوشتان را بدون درد یا ناراحتی تكان بدهید، دراین صورت احتمالاً بیماری شما، گوش‌درد شناگران نیست. برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، بهتر است از ۴ توصیه زیر غفلت نکنید:
۱) گوش‌هایتان را پس از شنا خشك كنید. چنان‌چه خارج كردن آب از گوش مشكل بود، از چند قطره شستشودهنده الكلی مخصوص گوش استفاده كنید.
۲) از مدیریت استخر در رابطه با كنترل PH آب سؤال كنید. استخرهایی كه به خوبی از لحاظ PH ‌ و میزان كلر كنترل شده‌اند، كمتر موجب انتشار گوش‌درد شناگران می‌شوند.
۳) به علامت‌ها توجه كنید و از شنا در مكان‌هایی كه به علت آلودگی بسته شده‌اند، خوداری نمایید.
۴) از داخل كردن اشیایی مانند انگشت، گوش پاك‌كن و سایر اجسام، به درون گوش خودداری کنید؛ چراکه ممكن است این کار باعث خراش دادن مجرای گوش شود و راهی را برای عفونت باز كند. چنان‌چه تصور می‌كنید به گوش‌درد شناگران مبتلا شده‌اید، این مسأله را با پزشك خود در میان بگذارید.
● شنا علیه سینوس
سینوزیت یك بیماری عفونی است كه تقریباً به طور شایع در بین شناگران نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای دیده می‌شود. شاید یك عامل مستعدكننده این افراد به سینوزیت، تماس زیاد مخاط‌ بینی و سینوس‌ها با كلر است كه باعث حساسیت بیشتر آن‌ها در مواجهه بعدی با عفونت‌های سینوس می‌شود.
استفاده از بینی‌بند‌ها كمك‌كننده است، ولی متأسفانه چاره‌ساز نیست. شستشوی مخاط بینی بعد از هر نوبت شنا با سرم فیزیولوژی هم می‌تواند مؤثر باشد.
▪ ۱۲ حرکت برای افزایش ضریب ایمنی شنا
۱) استخرهای خلوت و مطمئن را برای شنا انتخاب کنید.
۲) اگر پوستتان چرب است یا به خاطر استفاده از لوازم آرایشی یا كرم‌های مخصوص این فصل چرب شده، از تماس پوست با آب استخر كه حاوی كلر است جداً بپرهیزید؛ چراکه این مسأله باعث ایجاد حساسیت پوستی می‌شود.
۳) حتماً پیش از ورود به استخر، سونا یا جكوزی، چند دقیقه‌‌ای دوش بگیرید.
۴) از كلاه و عینك مخصوص شنا استفاده كنید تا از آسیب به چشم‌ها و موهایتان جلوگیری شود.
۵) فقط از لوازم شخصی خودتان استفاده كنید. هر شناگر باید مایو، حوله، كلاه و دمپایی مخصوص به خود را داشته باشد.
۶) پیش از پوشیدن لباس‌هایتان و پس از خروج از استخر، حتماً دوش بگیرید و بدن و سرتان را با صابون و شامپو بشویید تا كلر، روی پوست بدن، چشم و موهایتان باقی نماند.
۷) اگر به بیماری پوستی، ناراحتی گوش یا هر بیماری دیگری دچارید، توصیه می‌شود به هیچ وجه به استخر نروید تا بیماری شما به دیگران منتقل نشود و روند بهبودی خودتان هم به تأخیر نیفتد.
۸) در طول استخر شنا نكنید، بلكه ترجیحاً در عرض حركت كنید.
۹) توی آب، با دوستان و همراهانتان زیاد شوخی نكنید، مخصوصاً از این‌که بخواهید آن‌ها را ‌شوخی‌شوخی از غرق شدن بترسانید، پرهیز کنید.
۱۰) توصیه‌های نجات غریق را جدی بگیرید.
۱۱) بلافاصله پس از بیرون آمدن از آب دوش بگیرید. دوش گرفتن سبب می‌شود كلر از پوست، مو و چشمتان شسته شود.
۱۲) بلافاصله پس از شنا از قطره‌های اشك مصنوعی استفاده كنید.
● کلر بالاخره خوب یا بد؟
برای ضدعفونی كردن استخرها معمولاً از تركیبات شیمیایی كلردار مثل گاز كلر و شستشو‌دهنده‌های مایعی که حاوی ترکیبات كلر هستند، استفاده می‌شود. استفاده از یك محلول گندزدا یا هر ضد عفونی‌كننده دارای عامل كلر ضروری است؛ چرا‌كه این تركیبات می‌توانند باكتری‌ها را در زمانی كمتر از ۳۰ ثانیه از بین ببرند و مانع تكثیرشان شوند. علاوه بر این، باقی‌مانده كلر موجود در آب باعث از بین رفتن پسودومونا می‌شود که در آب استخر و جكوزی موجود است و این کار از ابتلای افراد به بیماری‌های پوستی و ناراحتی‌های گوش جلوگیری می‌كند. ماده ضد عفونی‌كننده باید توان از بین بردن انواع زیادی از میکروب‌ها را داشته باشد. از این رو، تركیبات حاوی عامل «كلر» بهترین گندزداها هستند؛ چرا‌كه توان از بین بردن بسیاری از گونه‌های مختلف را دارند. باكتری‌ها و ویروس‌ها را در كمتر از چند ثانیه از بین می‌برند و قارچ‌ها و انگل‌ها را در چند دقیقه.اما حواستان باشد مقدار كلری كه در آب استخر وجود دارد، نمی‌تواند ایمنی لازم را در برابر تمام میكروب‌ها و انگل‌ها فراهم كند و همیشه باید بدانید که استخرهای عمومی‌ و جاهایی كه از آب به طور مشترك استفاده می‌شود، به راحتی می‌توانند بعضی بیماری‌ها را انتقال دهند
● معیارهای استخر سالم
▪ در هر استخری که وارد می‌شوید، حواستان به ۱۱ نکته زیر باشد:
۱) اگر آب استخر، پاک و تمیز باشد؛ خط‌های كف استخر باید به خوبی مشخص باشند.
۲) كاشی‌های استخر نباید چسبناك و لغزنده باشد.
۳) هیچ بوی ناخوشایندی نباید در استخر حس شود. استخری كه به خوبی كلر زده شده باشد، بوی كمی ‌می‌دهد و هرگونه بوی شدید شیمیایی به معنای وجود یک مشكل در تركیبات آب است.
۴) پمپ و تصفیه‌كننده آب استخر با صدا كار می‌كند و شما باید به خوبی آن را بشنوید.
۵) اگر مبتلا به اسهال هستید، از شنا كردن خودداری كنید.
۶) از بلعیدن آب یا حتی ورود آن به دهانتان خودداری كنید.
۷) پیش از شنا و بعد از آن حتماً دوش بگیرید.
۸) همیشه در استخر، مراقب بچه‌ها باشید؛ چراکه هر لحظه خطر غرق شدن وجود دارد.
۹) هرگز از لوازم كمكی پر از هوا مثل بازوبند به جای جلیقه نجات استفاده نكنید.
۱۰) در حفظ نظافت اطراف استخر دقت كنید؛ زیرا بیماری‌ها از طریق تماس بدن با سطوح و لوازم آلوده مثل صندلی‌های راحتی سرایت می‌كنند.
۱۱) پوشك اطفال خردسال را در محل‌های مخصوص دور از استخر تعویض كنید و دست‌های خود را كاملاً بشویید.
▪ در هر استخری که وارد می‌شوید، بد نیست ۵ سؤال زیر را از مسؤولان و مربیان استخر بپرسید:
۱) كاركنان استخر چه آموزش‌هایی را برای ارایه خدمات مناسب در استخر گذرانده‌اند؟
۲) آیا حداقل دو روز در میان، میزان كلر و اسیدیته آب استخر كنترل می‌شود؟
۳) آیا در ساعات شلوغی استخرها، این موارد كنترل می‌شود؟
۴) آیا در زمان شلوغی استخرها، پرسنل آموزش‌دیده كافی وجود دارد؟
۵) آخرین باری كه بازرسان بهداشتی به استخر سركشی كرده‌اند، کی بوده است؟

منبع : پیک تندرستی