چهار برادر - FOUR BROTHERS

سال تولید : ۲۰۰۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لورنتسو دی بوناونتورا
کارگردان : جان سینگلتن
فیلمنامه‌نویس : دیوید الیوت و پل لاوت
فیلمبردار : پیتر منزیس جونیر
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید آرنولد
هنرپیشگان : مارک والبرگ، آندره بنجامین، گارت هدلاند، ترنس هوارد، تایرز گیبسن، جاش چارلز، چیوتل اجیوفور، سوفیا ورگارا و ایولین فلاناگان
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۹ دقیقه


دیترویت، زمان حال. در جریان سرقتی از یک خواربارفروشی، زن مسنی (فلاناگان) به قتل می‌رسد. در مراسم ترحیمش، چهار فرزندخوانده‌اش ـ ̎بابی̎ (والبرگ) و ̎جکِ̎ (هدلاند) سفیدپوست و ̎انجل̎ (گیبسن) و ̎جرمیا̎ی (بنجامین) سیاه‌پوست یک‌دیگر را بازمی‌یابند. پس از آن‌که دو پلیس، ̎فاولر̎ (چارلز) و ̎گرین̎ (هوارد) ـ که با آن چهار برادر بزرگ شده، به طرز مشکوک و غیرمنتظره‌ای به سراغ آنان می‌روند، برادران تصمیم می‌گیرند که قضیهٔ مرگ مادرشان را خود پی‌گیری کنند. آنان خیلی زود، تعدادی سرنخ را کنار هم می‌چینند. تعقیب و گریزی در خیابان‌های پوشیده از برف، به درگیری خونینی با دو مرد مسلح که مادرشان را کشته‌اند ختم می‌شود. اما به نظر می‌رسد که توطئه‌ای گسترده‌تر در کار است که سرنخ‌اش به رابطهٔ سیاستمداری فاسد با ̎ویکتور سوییت̎ (اجیوفور)، رئیس مافیای شهر می‌رسد. همین گنگستر دستور قتل مادر آن چهار برادر را به خاطر بو بردن از ارتباطاتش صادر کرده است. وقتی سه تا از برادران باخبر می‌شوند که ̎جرمیا̎ ـ که در کار ساخت‌وساز است ـ به ̎سوییت̎ بدهکار بوده و فقط او بوده که می‌توانسته از بیمهٔ عمر مادرش برداشت کند، به او شک می‌برند که در مرگ مادرشان دخالت داشته است. ̎جرمیا̎ آنان را مجاب می‌کند که هر کسی در دیترویت کسب و کاری دارد، سروکارش به ̎سوییت̎ می‌افتد و سعی می‌کند از این ارتباط به نفع خودش استفاده کند. ̎گرین̎ ضمناً پی می‌برد که مادر پسرها برای ̎سوییت̎ و مقامات محلی، دردسر ایجاد می‌کرده است. وقتی ̎گرین̎ با هم‌کارش در مورد فساد و رشوه‌خواری درگیر می‌شود، ̎فاولر̎ را سر کار می‌گذارد و او نیز به‌دست سایر پلیس‌ها به قتل می‌رسد. وقتی دارودستهٔ خودِ ̎سوییت̎ علیه‌اش موضع می‌گیرند، ̎بابی̎ در دوئلی نهائی، به جان آن تبهکار مغضوب می‌افتد.
● چهار برادر که می‌تواند در قالب ژانر ̎وسترن شهری̎ ـ با همان زدوخوردها و اعمال انتقام‌گیرانه‌اش ـ جای گیرد، به طرز نامنتظر، اثری محکم و سرگرم‌کننده از آب درآمده است. استفاده از ترانه‌های پاپ قدیمیِ دلچسب، یکی از آشکارترین نشانه‌های این نکته است که سینگلتن، موقع ساخت آن، تجلیل از فیلم‌های ̎سیاه‌پوستی̎ دههٔ ۱۹۷۰ را در ذهن داشته؛ و با این وجود، فیلم خالی از ̎چشمک‌̎ها و ارجاع‌های طنازانه به این‌گونه فیلم‌هاست. سینمادوستان، امکان دارد گمان برند که الیوت و لاوت (فیلم‌نامه‌نویس) شخصیت چهار برادر خود را برمبنای پسران کتی الدر (هنری هاتاوی، ۱۹۶۵) نوشته‌اند که آن هم پی‌رنگ‌اش حول محور چهار برادر متفاوت با گذشته‌ای مشکوک می‌گذشت که دوباره گرد هم می‌آیند و می‌کوشند تا انتقام قتل پدرشان را بگیرند. اما شباهت به فیلم هاتاوی، بیشتر ظاهری است؛ چون بلافاصله پس از آن‌که مادر پسرها در جریان سرقت یک خواربارفروشی تصادفاً به قتل می‌رسد، آن وجه مقایسه نیز به‌دست فراموشی سپرده می‌شود. ضرباهنگِ فیلم با مدت ۱۰۹ دقیقه‌ای‌اش نه تند به نظر می‌رسد و نه کند. سینگلتن برای آن‌که راحت بتواند شخصیت‌پردازی‌اش را بکند، هراسی نداشته که گاهی ـ مثلاً در صحنهٔ شام ـ از ضرباهنگ فیلمش بکاهد. اما وقتی پای صحنه‌های اکشن به میان می‌آید، کارگردان با شور و طبعی سینمائی، سنگ تمام می‌گذارد. بروس کنن و بیلی فاکس (تدوین‌گر) نیز طوری کار کرده‌اند که فیلم هرگز حالت پرزرق‌وبرق بازی‌های ویدئویی را پیدا نمی‌کند. مثل بازسازی حمله به کلانتری ۱۳ (ژان فرانسوا ریشه، ۲۰۰۵)، چهار برادر نیز توانسته به سادگی موجود در آثار دههٔ ۱۹۷۰ دست یابد.