تفاوت های اوکراین و قزاقستان

پس از سفر رئیس جمهور جدید فدراسیون روسیه به قزاقستان، یکی از جمهوری های سابق اتحاد شوروی جماهیر سوسیالیستی، رسانه های محلی روسیه به تحلیل این سفر کاری و نخستین سفر رسمی دیمیتری مدودف پس از تحویل گرفتن قدرت پرداختند.
در همین راستا روزنامه روسی «ایزوستیا» نیز این مساله را مورد توجه قرار داده که چرا مسکو می تواند با «آستانه» رابطه خوبی داشته باشد ولی با «کی یف» این امر ممکن نیست و برای پاسخ به این پرسش ۱۰ دلیل آورده است. به گزارش ایسنا در این گزارش می خوانیم: «دلیل نخست آن که چگونگی روابط میان کشورها به مقدار قابل توجهی به سران آن ها بستگی دارد؛ سران قزاقستان به رهبری نور سلطان نظربایف، رئیس جمهور این کشور، موضع، ایدئولوژی و ذهنیت کاملا متفاوتی نسبت به رهبران اوکراین به رهبری ویکتور یوشچنکو دارند. دوم آنکه در قزاقستان «انقلاب نارنجی» رخ نداد. معمولاً مسکو با کشورهایی که در آن ها چنین انقلاب هایی به وقوع پیوسته روابط پیچیده ای دارد. دلیل سوم، امکان فعالیت های سازمان های خارجی غیر دولتی است که بر تمام وضعیت سیاست داخلی یک کشور تأثیر می گذارند؛ معلوم است که قزاقستان دقیقا به منظور جلوگیری از «وقایع نارنجی» به اندازه کافی فعالیت های سازمان های غیر دولتی را به طورجدی کنترل می کند. در حالیکه در اوکراین هم اکنون ۱۲۰۰ مورد از این سازمان ها فعالیت می کنند.
چهارم، چگونگی تفکر اقتصادی رهبران قزاقستان است. کاملا واضح است که آنها به ایجاد فضای متحد اقتصادی علاقه مند هستند و روسیه را شریک منحصر به فرد خود می بینند، اما در ارتباط با اوکراین، رهبری این کشور رفتار خودمدارانه اقتصادی را اتخاذ کرده است و تمایل کمتری برای ایجاد چنین فضای عمومی با روسیه دارد.» در ادامه این گزارش آمده است: « دلیل پنجم آنکه روسیه و قزاقستان قدرت های انرژی محسوب می شوند. بنابراین آنها در این بازار همانند شرکای واقعی عمل می کنند. برای روسیه و قزاقستان بسیار مهم است که با هم مذاکره کنند تا قزاقستان رو در روی روسیه قرار نگیرد و با این کشور رقابت نکند. اما اوکراین یک کشور ترانزیتی است که این همیشه عاملی برای ایجاد درگیری ها بوده است. ششم آنکه قزاقستان سیاست خود را بر اساس نزدیکی برابر با قدرت های اصلی مرکزی یعنی آمریکا، چین و روسیه بنیان نهاده است. این کشور به سیستم موازنه علاقه دارد و روسیه جدای از هر چیز دیگر، افزایش بی اندازه نفوذ آمریکا و یا چین را بر این توازن مورد بررسی قرار می دهد. اما در ارتباط با سران اوکراین باید گفت که آن ها بر خلاف قزاقستان بسیار علاقه دارند تا نفوذ روسیه را محدود کنند. دلیل هفتم آنکه سران قزاقستان نقش فرهنگ و تمدن روسیه را در کشور خود زیاد می دانند. قزاقستان در بسیاری از جهات به کشوری تبدیل شد که هم اکنون است یعنی از طریق زبان روسی به دانش علمی و ادبیات غرب پیوست، اما سران اوکراین هم اکنون هویت خود را بر اساس فرهنگ های متناقض اوکراین و روسی بنا کرده اند.
هشتم آنکه بدون شک قزاقستان همانند اوکراین برای ایجاد هویت خود از تاریخ بهره برداری نمی کند. در واقع تاریخ قزاقستان در قیاس با اوکراین تراژیک تر است. در قزاقستان اما روی کرد مثبت تری با گذشته عمومی وجود دارد و تمایلی برای ایجاد چنین مشکلاتی به طور خاص برای روس ها وجود ندارد. دلیل نهم آنکه در قزاقستان نسبت به زبان روسی خشم و تعصبی که در اوکراین وجود دارد، به چشم نمی خورد. آستانه، پایتخت قزاقستان، در این ارتباط موضع عملی تری اتخاذ کرده است، اما جمعیت روس این کشور می تواند به زبان مادری خود تحصیل کند.» در انتهای این گزارش می خوانیم: «و در آخر نیز آن که قزاقستان هم اکنون واقعاً یکی از دینامیک ترین کشورهای جهان از نظر اقتصادی است. اوکراین نیز رشد بدی ندارد، اما کاملا شفاف و واضح است که قزاقستان کشوری است که در آن سطح زندگی بسیار بالاست. در اوکراین اما سطح زندگی در بعضی از قسمت هایش دو برابر پایین تر از قزاقستان است.»

منبع : روزنامه ابرار