سی و نه پله - The Thirty Nine Steps

سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : گِرِگ اسمیت
کارگردان : دان شارپ
فیلمنامه‌نویس : مایکل رابسن، برمبنای رمانی نوشته جان باکان.
فیلمبردار : جان کاکوئیلن.
آهنگساز(موسیقی متن) : اد ولش.
هنرپیشگان : رابرت پوئل، دیوید وارنر، اریک پورتر، کارن دوتریس، مایلز آندرسن، جان میلز، جرج بیکر، رانلد پیکاپ و دانلد پیکرینگ.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۲ دقیقه.


لندن، سال 1914. «سرهنگ اسکادر» (میلز) از سازمان اطلاعات بریتتانیا به توطئه قتل نخست‌وزیر یونان برای شروع جنگ در بالکان پی می‌برد. پس از قتل دو وزیر کابینه، «اسکادر» به «ریچارد هانی» (پوئل) - مهندس معدن که از آفریقای جنوبی آمده - اعتماد می‌کند. روز بعد، در ایستگاه سینت پانکراس، دو مأمور دشمن، «اسکادر» را جلوی چشم «هانی» می‌کشند و او را به جرم قتل دستگیر می‌شود. جاسوسان دشمن، «هانی» را ازِ پاسگاه پلیس می‌ربایند و رئیس‌شان، «ادموند اَپلتن» (وارنر) از او بازجوئی می‌کند. «اَپلتن» به‌دنبال دفترچه‌ای است که «اسکادر» می‌خواسته به «هانی» بدهد. سپس اجازه می‌دهند «هانی» فرار کند، ولی دو نفر («بیلیس» / پیکاپ و «مارشال» / پیکرینگ) تعقیبش می‌کنند. «هانی» به سینت پانکراس برمی‌گردد، دفترچه را پیدا می‌کند و برای رفتن به اسکاتلند سوار قطار می‌شود. برای فرار از چنگ جاسوسان دشمن و پلیس از قطار بیرون می‌پرد و بالاخره به «دیوید هامیلتن» (آندرسن) و نامزدش، «الکساندرا مکنزی» (دوتریس) پناه می‌برد. اما دوباره به چنگ جاسوسان می‌افتد، این‌بار به کمک «الکساندرا» می‌گریزد و دفترچه واقعی را پیدا می‌کند. افراد «اَپلتن»، «دیوید» را می‌کشند، ولی «هانی» با «الکساندرا» می‌گریزد. در لندن «هانی» بی‌گناهی‌اش را به پلیس ثابت می‌کند و بالاخره رمز «سی و نه پله» را کشف می‌کند که تعداد پله‌های اتاق کوک کردن ساعت بیگ بنِ لندن است. در برج بیگ بن، «هانی» با آویزان شدن از عقربه ساعت، از انفجار بمب ساعتی جلوگیری می‌کند...
* رابسنِ فیلم‌نامه‌نویس، نسبت به نسخه‌های سینمائی قبلی داستان باکان، سی و نه پله (در 1935 به کارگردانی آلفرد هیچکاک و در 1959 به کارگردانی رالف تامس) وفاداری بیشتری به اصل قصه نشان داده است. اما این کار نه مایه اعتبارِ فیلم شده است و نه تضمین روایتی پُرتعلیق. در واقع فیلم مجموعه‌ای از صحنه‌های پُر آب‌وتاب است که به واسطه بلاهت‌شان از روایت پیرامون متمایز می‌شوند. استفاده از عناصری از داستان که هیچکاک و تامس حذف کرده بودند، به‌ویژه زمینه تاریخی دقیق داستان، قتل سیاسی و مفهوم «سی و نه پله» به‌عنوان مکان واقعی، باعث ایجاد مشکلات بیشتری شده است. ارجاع تاریخی در راستان مُد زمانه برای فیلم‌های تاریخی از دوره آغاز قرن عمل می‌کند، ولی شارپ با این جنبه از فیلم بسیار اجمالی برخورد می‌کند. پوئل در نقش «هانی» باید با فیلم‌نامه ضعیف و نیز تیپ‌های کلیشه‌ای دور و برش کلنجار رود و رابطه او با «الکساندرا» / دوتریس هم نمی‌تواند فیلم را نجات دهد.