مارادونا، ستاره‌ای جنجالی

دیه‌گو آرماندو مارادونا، ستاره‌ای است که شاید بتوان او را جنجالی‌ترین چهره فوتبال دنیا دانست؛ چهره‌ای که به عقیده برخی از کارشناسان، نمی‌توان به او بی‌اعتنا و بی‌تفاوت بود. انسان یا از او خوشش می‌آید و یا بدش. مارادونا در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی ستاره شماره ۱۰ آرژانتین بود، اما هنوز هم آرژانتینی‌ها او را می‌پرستند.
مارادونا در روز سی‌ام اکتبر سال ۱۹۶۰ در ”ویلا فیوریتو“ در محله‌ای فقیرنشین به دنیا آمده و از همان دوران کودکی شیفته و عاشق توپ و فوتبال بود. در اواسط دهه ۷۰ میلادی به باشگاه Argentions Juniors ملحق شد و در روز بیستم اکتبر سال ۱۹۷۶، یعنی در سن ۱۶ سالگی اولین بازی خود را برای این تیم در لیگ دسته اول آرژانتین انجام داد.
این بازی سرآغاز پرواز مارادونا و فعالیتی فراموش‌نشدنی بود که در تاریخ ۲۹ اکتبر سال ۱۹۹۷، یعنی حدود ۲۱ سال بعد، با پیروزی ۲ بر یک بوکا جونیورز مقابل ویور پلاته به پایان رسید. تکنیک، سرعت، شوت‌های دقیق و محکم و همچنین نبوغ و خلاقیتش در گرداندن بازی از جمله قابلیت‌هائی بود که مارادونا را به ستاره‌ای درخشان در باشگاه‌هائی چون بوکا جونیورز آرژانتین، اف ث بارسلونا و ناپل ایتالیا بدل کرد. اگرچه باید گفت مارادونا بزرگترین موفقیت‌هایش را در پیراهن سفید و آبی تیم ملی آرژانتین جشن گرفت و در ۹۱ بازی‌ای که برای کشورش انجام داد، مجموعاً ۳۴ گل به ثمر رساند.
مارادونا در روز سوم آوریل ۱۹۷۷، در سن ۱۷ سالگی اولین بازی خود را برای تیم ملی جوانان آرژانتین انجام داد و اگرچه یک سال بعد هم یکی از بهترین بازیکنان این کشور محسوب می‌شد، اما ”سزار منوتی“ سرمربی تیم ملی فوتبال این کشور مارادونا را به تیم ملی دعوت نکرد و این ستاره جوان از حضور در جام جهانی ۱۹۷۸ که در خود آرژانتین برگزار می‌شد، محروم ماند.
منوتی معتقد بود که مارادونا برای برداشتن چنین قدمی هنوز جوان است و شکی نیست که این محرومیت، یکی از ضربه‌هائی بود که در همان سال‌های اول - دست کم از لحاظ روحی - بر مارادونا تأثیر گذاشت. جالب توجه اینکه مارادونا یک سال بعد با تیم ملی جوانان آرژانتین به‌عنوان قهرمانی جهان دست پیدا کرد و به گفته خودش در آن دوران بیشترین لذت را از حضور در میدان فوتبال برد.
مارادونا اگرچه جثه چندان بزرگ و تنومندی نداشت، اما با توپ دست به حرکاتی می‌زد که در آن زمان همگان را شگفت‌زده می‌کرد. میشل پلاتینی، ستاره بزرگ فوتبال فرانسه که در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۴، ۲ بار پیاپی به‌عنوان بهترین فوتبالیست جهان انتخاب شد، در همان دوران می‌گفت: ”مارادونا با یک پرتقال کارهائی را می‌کند که من با توپ می‌کنم“.
ضربه‌های آزاد مارادونا از پشت محوطه جریمه به اندازه‌ای خطرناک بود که هوادارانش پیش از زدن ضربه، فریاد گل و شادی سر می‌دادند. اولین حضور مارادونا در جام جهانی در سال ۱۹۸۲ در اسپانیا بود، حضوری تلخ که با شکست ۳ بر یک آرژانتین مقابل برزیل در دور دوم و اخراج مارادونا از زمین در پی دریافت کارت قرمز، خاتمه پیدا کرد. ۴ سال بعد در جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک، مارادونا به‌عنوان کاپیتان تیم ملی آرژانتین نه تنها سهمی به‌سزا در کسب عنوان قهرمانی داشت، بلکه خود نیز گل‌هائی تماشائی و سرنوشت‌ساز به ثمر رساند. از جمله گلی که این ستاره محبوب با دست در دیدار یک‌چهارم نهائی آرژانتین مقابل انگلستان وارد دروازه حریف کرد و باعث صعود تیمش به دور نیمه‌نهائی شد.
مارادونا بعدها در مصاحبه‌های مختلف اگرچه به زدن این گل با دست اعتراف کرد، اما د راین رابطه همیشه از ”دست خدا“ یاد می‌کند. ناگفته نماند که مارادونا در همان سال نه تنها به‌عنوان بهترین بازیکن جام جهانی مکزیک که از طرف فیفا به‌عنوان بهترین بازیکن دنیا نیز انتخاب شد.
آرژانتینی‌ها که در دیدار فینال، آلمان‌ها را ۳ بر ۲ شکست داده بودند، ۴ سال بعد در جام جهانی ۱۹۹۰ در ایتالیا، تیم میزبان را در مرحله نیمه‌نهائی در ضربات پنالتی مغلوب کردند و در دیدار پایانی دوباره رویاروی تیم ملی فوتبال آلمان قرار گرفتند، اما این بار یک بر صفر از حریف شکست خوردند و نتوانستند از عنوان قهرمانی خود دفاع کنند.
مارادونا در جام جهانی ۱۹۹۴ در آمریکا نیز، تیم ملی فوتبال آرژانتین را همراهی کرد، اما این دوره، دوره‌ای سیاه برای این ستاره بزرگ بود. در روز ۵ ماه ژوئن، بعد از پیروزی ۲ بر یک آرژانتین مقابل نیجریه در دور اول بود که خبر نتیجه مثبت آزمایش دوپینگی که روی مارادونا انجام شده بود، همه را شوکه کرد.
فدراسیون فوتبال آرژانتین هم در پی این رسوائی چاره‌ای جز این نداشت که مارادونا را بلافاصله از کادر تیم حذف کند. مارادونا در پی این تجربه دردناک در گفت‌وگوئی مطبوعاتی، با چشم‌های گریان گفت که حس می‌کند ۲ پایش را قطع کرده‌اند.
مارادونا که در سال ۱۹۹۷ به فعالیت‌های حرفه‌ای خود خاتمه داد، با باشگاه‌های بزرگی چون بارسلونا و ناپولی عنوان‌های زیادی را کسب کرد، اما در همان دوران هم به خاطر زندگی کم و بیش بی‌بندوباری که داشت و همچنین به خاطر مصرف موادمخدر بارها رسوائی‌آفرین شد و به دلایل غیرورزشی تیترهای خبری را به خود اختصاص داد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی