تعیین حساسیت ضد میکروبی و تشخیص ژن هـای مقاومت به ونکومایسیـن در انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین جدا شده از فاضلاب

● مقدمه:
افزایش شیوع انتروکوک های مقاوم به ونکومــایسین (VRE) در محیط های بهداشتی و غیر بهداشتی از جمله فاضلاب های شهری به یکی از مسایل مهم در حوزه بهداشت و درمان تبدیل شده است. در این مطالعه پس از جداســازی انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین از فاضلاب و تعیین الگوی مقاومت ضد میکروبی، با استفاده از روش PCR وجود ژن های vanA، vanB، vanC۱ و vanC۲/۳ در سویه ها بررسی شد.
● مواد و روش ها:
پس از نمونه برداری از فاضلاب و فیلتراسیون نمونه ها، ممبران های حاصله بر روی محیط های اختصاصی و حاوی آنتی بیوتیک قـرار گـرفته و انتـروکوک هــای مقاوم به ونکومایسین خالص سازی گردید. سپس تست های بیوشیمیایی، آنتی بیوگرام و MIC سویه ها در مورد ونکومایسین و چندین آنتی بیوتیک دیگر انجام شد. در نهایت PCR جهت تشخیص ژنهای vanA، vanB، vanC۱ و vanC۲/۳ انجام گرفت.
● یافته های پژوهش:
طبق نتایج، از بین سویه های VRE جدا شده، ۵۳ کلنی بطور تصادفی خالص سازی گردید. با انجام تست های بیوشیمیایی تمام ایزوله ها بعنوان انتروکوک فسیوم شناسایی شدند. نتایج حساسیت ضد میکروبی حاکی از وجود مقاومت چندگانه در سویه هــا بود و ۹۸ درصد سویه ها دارای مقاومت سطح بالا به ونکومایسین بودند. طبق نتایج PCR، بالاترین فرکانس، مربوط به ژن vanA (۹۶ درصد) بود و ژن vanB نیز در ۱۵ درصد سویه ها وجود داشت. هیچیک از ژنهای vanC۱ و vanC۲/۳ در سویه های مورد نظر یافت نشد.
● نتیجه گیری نهایی:
به سبب اینکه ژنهای مقاومت به ونکومایسین قابل انتقال بین باکتریها و نیز بین باکتریها و محیط بوده و مخازن محیطی می توانند در انتشار انتروکوک های با مقاومت آنتی بیوتیکی نقش داشته باشند از اینرو باید نسبت به نظارت دقیق تر بر سیستم دفع و تصفیه فاضلاب های شهری و حذف ارگانیسم های مقاوم از آن توجه بیشتری مبذول داشت. گفتنی است وضع قوانین بهداشتی در مورد استفاده محدودتر از ونکومایسین در حوزه های مختلف بهداشتی، درمانی و صنایع غذایی تاثیر بسزایی در کنترل شیوع مقاومت به این ارگانیسم خواهد داشت.

علی احمدی
محمدمهدی سلطان دلال
محمدرضا پورشفیع

منبع : پایگاه اطلاعات علمی