فرماندهی عالی در جنگ

زندگی اجتماعی بشر ، از دیرباز شاهد نوعی تنش، تعارض و مخالفت بین پادشاه و رعیت. فرمانده و سرباز، رئیس و مرئوس و بالاخره مدیر و کارمند بوده است. هنگامی که عده‌ای گرد هم می‌آیند تا هدف واحدی را تحقق بخشند به زودی در می‌یابند که برای رسیدن به نتیجه باید دست به تقسیم کار بزنند و فعالیت‌های خود را سر و سامان بخشند.
به عبارت دیگر آنها باید دست به تشکیل سازمان بزنند که در این سازمان یکی بالاتر و دیگری فروتر، یکی فرمانده و دیگری فرمانبر می‌باشد و در نهایت فردی در رأس سازمان از قدرت بیشتری برخوردار است و اینجاست که بین صاحبان قدرت و آسانی که قدرت بر آنها تحمیل می‌گردد نوعی چالش و کشمکش ایجاد می‌شود.
بلا (Bela) می‌نویسد: ”قدرت منبعی است که جهت‌گیری و تعاوت را میسر می‌سازد اما از سوی دیگر قدرت متضمن سلطه است و هر جا سلطه وجود دارد برخورد و تعارض نیز به‌وجود می‌آید بنابراین سلطه باعث مقاومت، مخالفت و حتی گاه باعث عصیان و انقلاب است.

منبع : حوزه معاونت تحقیقات و فناوری