گل گاوزبان

گل گاوزبان گیاهی است علفی و یك‌ساله كه ارتفاع ساقه آن تا ۶۰ سانتیمتر می‌رسد.
ساقه آن شیاردار و خاردار می‌باشد. برگ‌های این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است. گل‌های آن به‌رنگ آبی، سفید، بنفش و آبی می‌باشد. گاو زبان احتمالا از شمال آفریقا به نواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه، نواحی شمال آفریقا و قسمت‌هایی از خاورمیانه می‌روید. گل، برگ و سرشاخه‌های گلدار آن به مصرف دارویی می‌رسد.
▪ تركیبات شیمیایی:
گل گاوزبان و برگ‌های آن دارای لعاب فراوان است. این گیاه دارای نیترات پتاسیم، رزین‌هاف مالات كلسیم، منگنز، منیزیوم، اسید فسفریك و آلانتوئین است.
▪ خواص دارویی:
گاوزبان از نظر طب قدیم ایران سرد است.
۱) گل گاوزبان و برگ‌های آن تصفیه‌كننده خون است ،
۲) آرام‌كننده اعصاب است،
۳) عرق‌آور است،
۴) ادرارآور است،
۵) كلیه‌ها را تقویت می‌كند،
۶) سرماخوردگی را برطرف می‌كند،
۷) برای از بین بردن سرفه از دم‌كرده گل گاوزبان استفاده كنید
۸) در درمان برونشیت موثر است،
۹) بی‌اختیاری دفع ادرار را درمان می‌كند،
۱۰) التهاب و ورم كلیه را درمان می‌كند،
۱۱) در درمان بیماری سرخك و مخملك مفید است،
۱۲) ضماد برگ‌های گاوزبان برای رفع ورم موثر است،
۱۳) برگ‌های گاوزبان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده كنید،
۱۴) برگ‌های تازه گل گاو‌زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می‌باشد .
▪ مضرات:
گاوزبان به‌علت داشتن آلكالوئید برای زنان حامله و كودكان مضر است.

منبع : روزنامه تهران امروز