شمع بالدار

در قرون وسطی شمع بالدار اختراع شد، و آن طاق نمائی بود که یک سرش بزمین، و انتهای دیگرش به پایه طاقی متکی بود که خود آان به یک ستون تکیه داشت. فشار طاق به‌وسیله این پشت بند بالدار و باریک، بزمین نقل می‌شد و ستون را مورد استفاده می‌ساخت. با استفاده از طاق نمای نوک تیغه و پشت بند بالدار، مهندسان قرون وسطی کلیساهای اسقفی بلند و زیبائی ساختند که پر از هوا و نور بود. برخی از آنها هنوز پابرجاست.
در سال‌های میان ۱۲۳۰ و ۱۲۸۸ میلادی کلیسای اسقفی آمین AMIENS بنا شد. به گفته مورخی: هرچا که لازم بود تخته سنگ‌های عظیم را از معدن با ریسمان بالا بکشند. کلیسائی که تمام شد ۳۶۰ پا ارتفاع داشت و سقف سنگی آن، به‌نظر کسانی که در داخل می‌ایستادند به‌حدی بلند بود که گوئی از فاصله دور به آن نگاه می‌کردند. سقف آن مانند بادبان بزرگی می‌نمود که روی چتر گنبد گسترده شده باشد، و باد مداومی از پائین آنرا نگهداری کند. شمع بالداری که دیوارها را از خارج حفظ می‌کرد چنان به‌نظر می‌آمد که در حال پرواز از زمین است... کلیسای اسقفی به حدی سبک، خوش ترکیب و پرنور و پرهوا بود که گفتی موسیقی را در سنگ منجمد کرده‌اند.

منبع : مطالب ارسال شده