حق فسخ در معامله

شاید به جرات بتوان اعلام نمود در تمامی قراردادهای بیع امروز که در بنگاه‌های معاملات ملکی انجام می‌شود مردم با واژه فسخ روبرو می‌شوند بدون آنکه ضمن درک مفهوم عرفی از مفهوم حقوقی و آثار آن مطلع باشند. در حقیقت فسخ اختیاری برای یکی از طرفین معامله یا هر دوی آنها در موضوعی خاص می‌باشد که به شخص اختیار می‌دهد معامله خود را از ادامه حیات باز دارد.
نکاتی در فسخ پیش‌بینی شده در قرارداد و آثار آن دارای اهمیت است از جمله موارد مختصر ذیل که اطلاع جزئی از آنها می‌تواند در حفط حقوق مردم موثر باشد.
۱) فسخ اگر در قرارداد پیش‌بینی شود یا دارای مدت معینی شده توسط طرفین است یا مدت در آن پیش‌بینی نشده است. در مورد اول مشخص است که این حق دارای مدت است و اگر از مدت آن بگذرد دیگر شخص حق اعمال فسخ و اجرای آن را ندارد و ثبات قرارداد باقی می‌ماند و اگر مورد دوم که عدم پیش‌بینی زمان باشد این حق باز نخواهد توانست بدون مدت به حیات خویش ادامه دهد و از نگاه قانون این حق فسخ دارای مدت عرفی می‌باشد و مدت عرفی را عملکرد مردم در طول زمان و مکان مشخص می‌نماید و ممکن است این مدت در شهری ۲۰ روز و در شهری دیگر چند ماه باشد لذا توصیه می‌شود با مشورت با کارشناسان از مدت زمان حق اجرای فسخ مطلع شوید و مطمئن باشید که این مواعد طولانی نیست.
۲) از طرفی این نکته هم خالی از لطف نیست که فسخ با یک اراده اجرا می‌شود لذا به مردم توصیه می‌شود این حق را در صورت صلاحدید بدون هیچ گونه نیازی به حضور طرف به وسیله ارسال نامه سفارشی یا اظهار نامه اعلام نمایند بسیار به دفاتر وکلا مردم مراجعه می‌نمایند و بیان می‌دارند که اعتقاد داشته‌اند جهت اجرای فسخ رضایت یا حضور طرف مقابل هم لازم است و با این استدلال حق خویش را به دست خویش پایمال می‌نمایند.
علیهذا این دو مورد و توجه به اصل مشورت می‌تواند اسباب تضمین حقوق مردم باشد.

منبع : روزنامه رسالت