بازگشت زگیل‌ها

در خبرها آمده بود که میزان ابتلا به زگیل تناسلی در شهر تهران افزایش یافته است. تا به حال درباره این عارضه چیزی شنیده‌اید؟ از آنجا که این بیماری به شدت مسری است و از طریق روابط زناشویی به آسانی منتقل می‌شود و در صورت مخفی ماندن و درمان نشدن احتمال ابتلای زنان به سرطان دهانه رحم بالا می‌رود، با دکتر طاهره افتخار، متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه شاهد گفتگویی کرده‌ایم تا درباره این بیماری اطلاعات بیشتری به دست آوریم...
▪ زگیل تناسلی چیست؟
ـ زگیل‌مقاربتی‌ یا تناسلی عبارت‌ است‌ از زگیل‌های‌ ناحیه‌ تناسلی‌ (مجرای‌ ادرار، آلت‌ تناسلی‌ و مقعد). این‌ زگیل‌ها از سایر زگیل‌ها مسری‌ترند. برخی‌ از انواع‌ ویروس‌ها که‌ باعث‌ ایجاد زگیل‌های‌ مقاربتی‌ می‌شوند، با بدخیمی‌های‌ تناسلی‌ نیز همراه‌ هستند. آنها نوجوانان‌ و بزرگسالان‌ فعال‌ از نظر جنسی‌ را از هر دو جنس‌ مبتلا می‌کنند.
▪ و چه علامتی دارند؟
ـ معمولا زگیل‌های‌ مقاربتی‌ دارای‌ این مشخصات‌ هستند: آنها در سطوح‌ مرطوب‌ به‌ ویژه‌ آلت‌ تناسلی‌، دهانه‌ مهبل‌ و دهانه‌ مقعد ظاهر می‌شوند. برآمدگی‌ نازک‌، قابل‌ انعطاف‌ و توپری دارند که‌ به‌ صورت‌ ساقه‌ای‌ یا خوشه‌ای‌ رشد می‌کند. هر زگیل‌ یک تا دو میلی‌متر قطر دارد ولی‌ خوشه‌ها ممکن‌ است‌ کاملاً بزرگ‌ باشند. زگیل‌ها باعث‌ آزار یا خارش‌ نمی‌شوند.
اکثر زگیل‌های تناسلی هیچ علامت و نشانه ای ندارند بنابراین فرد می‌تواند آلوده شده باشد و بیماری را به فرد دیگری منتقل کند بدون اینکه خودش بداند. زگیل‌ها معمولا سوزش یا خارش ندارند. پزشکان می‌توانند توسط معاینه دقیق پوست (گاهی اوقات با ذره بین) و استفاده از محلول‌های خاص، زگیل‌ها را تشخیص دهند. و سایر تست‌ها می‌توانند به تشخیص زگیل‌های تناسلی کمک نمایند.
متخصصین معتقدند که وقتی یک زگیل وجود دارد، ویروس فعال است و احتمال بیشتری دارد که آلوده‌کننده باشد. وقتی زگیل ناپدید می‌شود و ویروس هنوز وجود دارد، احتمال کمتری برای انتشار آن وجود دارد. در فردی که با زگیل‌های تناسلی مواجهه پیدا کرده است، در هر زمانی از حدود چند هفته تا چند ماه پس از مواجهه، زگیل‌ها ممکن است تظاهر پیدا کنند. گاهی زگیل‌ها می‌توانند حتی دیرتر ظاهر شوند یعنی ویروس می‌تواند در بدن برای مدت خیلی طولانی و بدون ایجاد هیچ‌گونه علایمی زنده بماند.
▪ عاملش ویروس است؟
ـ بله، زگیل‌های‌ مقاربتی‌ توسط‌ زیرگروهی‌ از همان‌ ویروسی‌ ایجاد می‌شود که‌ سایر زگیل‌ها را ایجاد می‌کند یعنی پاپیلوما ویروس‌ انسانی ولی‌ مسری‌تر هستند. به‌ راحتی‌ روی‌ پوست‌ فرد دچار عفونت‌ گسترش‌ پیدا می‌کند و به‌ آسانی‌ به‌ سایر افراد منتقل‌ می‌شود. معمولاً از طریق‌ فعالیت زناشویی‌ انتقال‌ می‌یابند که‌ غالباً نتیجه‌ بهداشت‌ نامناسب‌ است‌. دوره‌ نهفته‌ بیماری یعنی از زمان ورود ویروس تا ایجاد بیماری واضح، یک تا شش ماه‌ است‌.
▪ می‌توان از بروز آن پیشگیری‌ کرد؟
ـ اساس کنترل این بیماری بر رعایت بهداشت و پیشگیری است. برای‌ جلوگیری‌ از گسترش‌ زگیل‌ به‌ سایر بخش‌های‌ بدن‌ یا به‌ افراد دیگر، زگیل‌ها را نباید خراشید. تا بهبودی‌ کامل‌ زگیل‌ها از فعالیت‌ زناشویی‌ پرهیز شده و در حین‌ فعالیت‌ زناشویی‌‌ باید از کاندوم‌های‌ لاستیکی‌ استفاده‌ شود.
▪ چه عواقب و عوارضی دارد؟
ـ این‌ زگیل‌های‌ کوچک‌ معمولاً علامتی‌ ایجاد نمی‌کنند. البته‌ از آنجا که‌ ممکن‌ است‌ ویروس‌ با بدخیمی‌ تناسلی‌ همراه‌ باشد، باید در پی‌ درمان‌ طبی‌ بود. عود شایع‌ است‌. عوارض‌ احتمالی‌ شامل اختلالات‌ گردن‌ رحم‌ زنان‌ از جمله‌ سرطان‌ و انسداد ادراری‌ در مردان‌ است.
▪ و چه درمانی دارد؟
ـ معمولاً درمان زگیل‏های تناسلی از همه موارد مشکل‏تر است. ابتدا باید جای تمامی زگیل‏ها مشخص شود. این امر مستلزم معاینه مناطق در معرض خطر که پیش از این اشاره شد در هر دو جنس است. ممکن است درمان مرتب و مکرر در مطب و با استفاده از برخی اسیدها یا منجمد کردن لازم باشد. زگیل‏های تناسلی خیلی مقاوم یا خیلی بزرگ را باید با یکی از روش‏های جراحی درمان کرد. همسر بیمار نیز باید از نظر وجود زگیل‏های تناسلی معاینه شود. درمان زگیل‏های تناسلی گاهی بسیار مشکل است و حتی درمان‏های متعدد و مکرر هم موفقیت آن را تضمین نمی‏کند. زگیل‌های تناسلی می‌توانند از فردی به فرد دیگر از طریق تماس جنسی منتقل شوند. در بعضی موارد نادر زگیل‌های تناسلی در حین وضع حمل از مادر به کودکش منتقل می‌شوند ولی افراد از طریق حوله، دستگیره یا توالت فرنگی به زگیل‌های تناسلی مبتلا نمی‌شوند. زگیل تناسلی در نوجوانان و بالغین جوان شایع‌تر است.
درمانی وجود ندارد که بتوان به طور کامل از شر ویروس زگیل‌های تناسلی خلاص شد ولی درمان‌ها می‌توانند تعداد زگیل‌ها را کاهش دهند یا به سریع‌تر از بین رفتن آنها کمک کنند. وقتی زگیل‌ها ناپدید می‌شوند ویروس زگیل‌های تناسلی هنوز وجود دارد و فقط نمی تواند به راحتی منتشر شود. اگر یکی از زوجین به زگیل تناسلی مبتلا شده یا احتمال آن را می‌دهد، در این صورت هم مرد و هم زن به مراجعه به پزشک نیاز دارند. اگر زگیل‌ها به خوبی قابل مشاهده نیستند، پزشکان می‌توانند وجود زگیل‌های تناسلی را در زنان از طریق کولپسکوپی یا مشاهده مستقیم رحم تشخیص دهند. پزشکان می‌توانند با آزمایش، زگیل مردان را نیز تشخیص دهند. اگر نیاز باشد پزشک با انجام یک معاینه و تشخیص زگیل به درمان آن می‌پردازد. به یاد داشته باشیم که هر برآمدگی روی ناحیه تناسلی فرد زگیل نیست. بعضی ممکن است جوش باشد. بعضی ممکن است انواع دیگری از عفونت یا رشد غیر عادی بافت باشند. معاینه دقیق پزشک می‌تواند در تعیین ماهیت برآمدگی کمک‌کننده باشد.

شایسته جعفریان

منبع : روزنامه سلامت