پرس برش و پرس شاهنگی

ضرب سکه سبب اختراع دستگاه‌های متعددی گشت که برای شکل دهی فلزات به کار می‌رفتند تا اواسط سده ۱۶، ضرب سکه با دست و به‌وسیله چکش صورت می‌گرفت طرح یک پرس برش همان طرح غلتکی است که در نوشته‌های لئوناردو آمده است و با پرس شاهنگی که قطر پیچ آن حدود ۶ سانتی‌متر بود مدال‌هائی ضرب می‌شد. برای کار با پرس شاهنگی دو دسته هشت نفری کارگر لازم بود.
برای ساختن زنجیره‌های فولادی، هر قسمت زنجیره سنبه کاری می‌شد اما اگر سنبه‌‌ای که برای این کار مورد استفاده قرار می‌گرفت دارای کنده‌کاری بود، مانند سنبه ضرب سکه این کار خیلی گران تمام می‌شد.
فولادی که از آن برای تهیه زنجیر استفاده می‌شد، با گذرانیدن میان دو غلتک صاف می‌گردید و آنگاه طرح روی سنبه بر آن مهر می‌شد بعد از این کار آنرا به‌کارگر دیگری رد می‌کردند تا با پرس شاهنگی کم و بیش قوی مخصوص این کار، سکه را یکی یکی از ورق جدا کند.
چرخ‌های سنباده به‌وسیله جریان آب می‌گردیدند. در کارگاهی شش تا هشت چرخ سنباده وجود داشت که آنها را به‌طور دایره‌ای کار گذاشته بودند.
در نیمه سده نوزدهم دستگاهی کار خمسازی قطعات فلزی را به‌جای دست انجام می‌داد برای خم سازی تسمه‌های آهنی مربوط به چرخ‌های کالسکه‌ها، از دستگاه‌های کوچک دارای سه استانه افقی استفاده شد که برای افزایش یا کاهش قطر دایره مطلوب آنها را از یکدیگر دور یا به یکدیگر نزدیک می‌کردند.
خمسازی ورق‌های آهن دیگ بخار یا منبع‌های آب مستلزم وسایل مشابه، اما با ابعاد بزرگتر بود.
خمسازی با روش شکل دادن ـ ساخت دیگ‌های بخار بزرگ تولید کف دیگ‌ها یا منابع آبرا نیز شامل می‌شد. این کار را کاوه با کمک نوعی چکش هاونی انجام می‌داد که با فشار بخار کار می‌کرد.
خمسازی با روش شکل دادن ـ ساخت دیگ‌های بخار بزرگ تولید کف دیگ‌ها یا مناب آبرا نیز شامل می‌شد. این کار را کاوه با کمک نوعی چکش‌ هاونی انجام می‌داد که با فشار بخار کار می‌کرد.
خمسازی بالنبسه ماتریسکاری ـ لوئی‌ژاپی ساعت ساز مقیم برن در ۱۸۳۸ امتیاز اختراعی برای ساخت پتک مکانیکی به‌مدت ده سال بدست آورد. در ۱۸۴۲ سنبه ماتریسکاری ورق‌های آهن و صفحات مبنی برای ساخت وسایل آشپزخانه استفاده میشد. سنبه ماتریسکاری با یک ضربه انجام می‌گرفت، بعد قطعه را تاب می‌دادند و قطعات بسیار گود مثلاً ملاغه را باید در دو ضربه و دو بار تابکاری بدست آورد نگاهداری قطعات در جریان عملیات صورت می‌گرفت.
● پرس سوراخ کننده دستگاه برش این دستگاه‌ها نخست با دست با کمک اهرم‌های بلند نیرومند یا با یک چرخاب گردانیده می‌شد. پیه فرانسوی نخستین کسی از فرانسه بود که دستگاهی ساخت که ورق‌های کلفت و نیز تسمه‌های آهنی را برای تولید مهره‌های چهار یا شش گوشه می‌برید و سوراخ می‌کرد. پس از ۱۸۳۰ تعداد ۱۲۰۰۰۰ تفنگ و ۶۰۰۰۰ تختخواب آهنی ساخت.
● پرس سوراخ کننده و قیچی کاوه: در طرح پیوست به تقاضای ثبت اختراعی ۱۸۳۶ کاوه آمده است: ”دستگاهی است که مستقیماً وسیله بخار حرکت می‌کند و نوعی دستگاه سوراخ کاری را نشان می‌داد که در کارخانهٔ او نصب شده بود. این دستگاه تسمه‌های آهنی ۲ تا ۵/۲ سانتی‌متر را سوراخ می‌کرد و آنرا تبدیل به نوعی سوراخ کننده و قیچی می‌کرد.
● پرس هیدرولیکی: در ۱۷۹۶ براما در لندن امتیاز ساخت دستگاهی برای پرس کردن پنبه، کاغذ، علوفه و غیره را گرفت قطعه اصلی این دستگاه پیستونی بود که آب را در بدنه تلمبه فشرده می‌ساخت. شکل غلاف این پیستون چنان بود که هر قدر فشار بر روی آب افزایش می‌یافت آب بندی پیستون بهتر می‌شد.
برادران پریه در فرانسه چند پرس هیدرولیک ساختند. در ۱۸۱۲ شرح‌پرسی که برای اتو کردن پارچه به‌کار می‌رفت در دست است. پیستون بزرگ آن ۷۰۰ سانتی‌متر مربع سطح مقطع داشت و فشاری در حدود ۷۰ کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع وارد می‌کرد. در نیمه قرن ۱۹ پرس هیدرولیک برای کار روی سرب ساخته شد. در ۱۸۶۰ پرس مدل‌ها زول مهندسی اتریشی که در کارگاه راه‌آهن شهری مورد استفاده بود، ساخته شد.
با این حال در همین زمان اندیشه استفاده ازین دستگاه برای ترمز کردن و به‌ویژه راه افتاده سریع چرخ‌های لوکوموتیو و واگن‌ها مطرح شد.

منبع : مطالب ارسال شده