در آینه پارسایی

«ایها الناس انه قد اقبل الیكم شهرالله و قد دعیتم فیه الی ضیافه الله...»‌.پیامبرص می‌گوید: « شما در این چند روزی كه به ماه مبارك رمضان مانده، به فكر باشید، خود را اصلاح كرده توجه به حق تعالی پیدا كنید. از كردار و رفتار ناشایسته خود استغفار كنید. اگر خدای نخواسته، گناهی مرتكب شده‌اید، قبل از ورود به ماه مبارك رمضان توبه كنید. زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید. مبادا در ماه مبارك رمضان، از شما غیبتی، تهمتی و خلاصه گناهی سر بزند و در محضر ربوبی با نعم الهی و در مهمانسرای باری تعالی آلوده به معاصی باشید. شما در این ماه شریف به ضیافت حق‌تعالی دعوت شده‌اید. خود را برای مهمانی با شكوه حضرت حق آماده سازید.»
آن‌گاه به این حدیث مشهور اشاره می‌كند كه: آیا شما را خبر ندهم كه چرا مومن را بدین نام خواندند؛ چون باید بر جان و مال‌شان از دست او ایمن باشند.
آیا شما را خبر ندهم كه مسلمان كیست؟ مسلمان آن است كه مردم از دست و زبان او در سلامت باشند. آیا صحیح است كه بندگان خدا از خوان نعمت او بهره‌مند شوند، از وسائل و اسباب آسایشی كه در اختیار آنان قرار داده استفاده كنند و با میزبان خود مخالفت ورزند... مهمان باید لااقل میزبان را بشناسد و به مقام او معرفت داشته باشد و به آداب و رسوم مجلس مهمانی آشنا بوده، سعی كند عملی برخلاف اخلاق و نزاكت از او سر نزند. مهمان خداوند متعال باید به مقام خداوندی حضرت ذی‌الجلال عارف باشد. مقامی كه ائمه - علیهم‌السلام - و انبیاء بزرگ الهی همیشه دنبال معرفت بیشتر و شناخت كامل آن بوده‌اند و آرزو داشتند كه به چنین معدن نور و عظمتی دست یابند...».
«انسان كوچك‌تر از آن است كه معنای «معدن عظمت» را دریابد... شما اگر نیت خود را خالص كنید و عمل خویش را صالح سازید و حب نفس و جاه طلبی را از دل خود بیرون افكنید... درجات بالا و مقامات عالی در انتظار شماست و برای شما فراهم شده است. دنیا و همه آراستگی‌ها و زیبایی‌های آن در برابر آن‌چه خداوند برای صالحان آماده ساخته، بی ارزش است... پس برای رسیدن به این مقامات عالی و درجات رفیع ‌ ارزشی قائل نشوید... خدا را برای رسیدن به این امور نپرستید، بلكه برای آن عبادت كنید كه خداوند سزاوار پرستش است. امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: گروهی خدا را به رغبت می‌پرستند؛ این پرستش بازرگانان است.
گروهی از ترس می‌پرستند؛ این عبادت بردگان است، و گروهی از سر شكر، خدا را عبادت می‌كنند؛ این است عبادت آزادگان! ».سخن خود را با تأكید بر اصل مهم وحدت و یكپارچگی به پایان می‌برم كه همه ما مومنین، با اختلافاتی كه در سطح بینش و فرهنگ خویش داریم، باید به آن پایبند باشیم؛ زیرا همه ما برای هدفی یكسان، یعنی رضای خدا، تلاش می‌كنیم. همان‌گونه كه اختلاف میان پیامبران ناممكن است، چون آنان انسان را به سوی خدا سوق می‌دهند، میان پیروان انبیای ادیان مختلف نیز نباید اختلافی باشد.
مومنان باید همواره بر خیر و نیكی و عمل صالح همكاری ورزند. اختلاف در راه‌های رسیدن به خداوند، نباید ما را از هدف واحدمان كه همان خداست، باز دارد. تنها یك خداست و همه انسان‌ها را از یك انسان آفریده است و همه آدمیان در برابر همین خدای یكتا قرار می‌گیرند كه آنان را بر اعمالشان پاداش دهد.
ما امید داریم همگی از كسانی باشیم كه عمل صالح كرده‌اند و در سرای جاوید از مشاهده سیمای الهی بهره‌مند شویم كه قرآن می‌فرماید: « وجوه یومئذ ناضره، الی ربها ناظره» و پولس رسول در عهد جدید گفته است: «امروزه، خدای را چونان می‌نگریم كه گویا در آینه است، در آن هنگام، اما رو در روی او داریم».

منبع : روزنامه همشهری