آنفلوآنزا چیست؟

آنفلوآنزا چیست؟ چگونه افراد به آن مبتلا می‌شوند؟ چقدر خطرناك است؟ چگونه می‌توان از بدن در مقابل ابتلا به این ویروس محافظت كرد؟ اینها سؤالاتی است كه شاید برای برخی همیشه مطرح باشد و بی‌جواب باقی مانده باشد.
بسیاری از افراد تصور می‌كنند آنفلوآنزا یك بیماری زمستانی است كه تنها با نزدیك شدن فصل سرما باید نگران آن بود. اما حقیقت چیز دیگری است و این بیماری مشكلی است كه در تمام فصل‌های سال دامنگیر افراد می‌شود. چون افراد در زمستان اكثر اوقات خود را در منزل صرف می‌كنند، این بیماری به آسانی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. به محض اینكه این ویروس فردی را در خانواده آلوده كرد، بقیه اعضای خانواده نیز آلوده می‌شوند. این ویروس بر اثر سرفه و عطسه در هوا پخش می‌شود و افراد را آلوده می‌كند.
تب، بدن درد، خستگی و ضعف شدید، گلودرد و سرفه‌های خشك از علائم این بیماری است كه پس از یك تا ۴ روز از زمانی كه فرد بدان آلوده شده، خودشان را نشان می‌دهند.
جوانان و افراد میانسال مبتلا به این بیماری از یك روز قبل از شروع علائم و ۳ تا ۷ روز پس از ظاهر شدن علائم، این بیماری را به دیگران منتقل می كنند و در مورد كودكان، واگیر بودن این بیماری حتی طولانی تر است. برخی از افراد آلوده حتی دو یا سه روز قبل از ظاهر شدن علائم، بیماری را می توانند به دیگران منتقل كنند.
سالانه ۵ تا ۲۰ درصد از جمعیت آمریكا به آنفلوآنزا مبتلا می‌شوند. برخی از افراد به خوبی با این ویروس مقابله می‌كنند و خیلی زود بهبود پیدا می‌كنند. اما در مورد كودكان، افراد مسن و كسانی كه در شرایط درمانی و پزشكی قرار دارند یا مبتلا به بیماری‌های حاد دیگری هستند، آنفلوآنزا پیچیده تر و حادتر می‌شود و منجر به بیماری‌هایی مثل ذات الریه، برونشیت و عفونت‌های گوش و سینوس‌ها می‌شود. مثلاً افراد مبتلا به آسم در صورت آلوده شدن به ویروس آنفلوآنزا، دچار حمله شدید آسم خواهند شد و كسانی كه مبتلا به بیماری‌های قلبی هستند، در شرایط بدتری قرار می‌گیرند. سالانه به طور متوسط ۳۶ هزار آمریكایی در اثر ابتلا به آنفلوآنزا و مشكلات ناشی از آن جان خود را از دست می‌دهند و بیش از دویست هزار نفر برای درمان در بیمارستان‌ها بستری می‌شوند. گاهی اوقات بیماری آنفلوآنزا با بیماری سرماخوردگی ساده اشتباه گرفته می‌شود، زیرا هر دوی آنها یك بیماری ویروسی است كه توسط ویروس ایجاد می‌شود و علائم مشابهی دارد و تشخیص این دو از هم مشكل می شود، اما باید بدانیم علائم ناشی از آنفلوآنزا بخصوص تب و لرز و ضعف ناشی از آن شدیدتر است و نهایتاً ممكن است منجر به بیماری‌های خطرناكتری شود.
● ریشه‌های ویروسی:
آنفلوآنزا یك ویروس است (یك دسته پروتئین و DNA كه باعث كاهش توانایی تولید مجدد می‌شود)، بنابراین یك سلول را دچار عفونت می‌كند و مكانیسم درونی آن را كه باعث تولید مجدد آن می‌شود، از بین می‌برد. ویروس‌ها در بدن به سرعت تكثیر و زیاد می‌شوند و به سلول‌های سالم بدن نیز سرایت می‌كنند. سه نوع ویروس آنفلوآنزا وجود دارد، A، B و C.
▪ نوع :A
انسان، خوك‌ها، پرندگان، اسب‌ها، سگ‌های آبی و دیگر حیوانات را آلوده می‌كند. پرندگان وحشی بهترین میزبانان طبیعی این عفونت هستند. در این نوع، دو دسته بر اساس دو نوع پروتئین سطحی به نام‌های هماگلوتینین (HA) و نورامینی راس (NA) وجود دارد. در این زیرمجموعه پانزده HA و نه NA با هم از طریق راه‌های گوناگون تركیب می‌شوند. در مورد انسان‌ها سه زیرمجموعه رایج به نام‌های H۱N۱، H۱Na و H۳Na باعث بروز و شیوع این بیماری در مناطق جغرافیایی و جهانی مختلف می شود كه به آن بیماری عالم‌گیر می‌گویند.
▪ نوع :B
فقط در مورد انسان‌ها صادق است. مسری است، اما به آن بیماری عالم‌گیر نمی‌گویند.
▪ نوع :C
فقط باعث یك بیماری خفیف تنفسی در انسان‌ها می‌شود، واكسن آنفلوآنزا در این مورد كاربردی ندارد و این نوع قابلیت شیوع و سرایت نیز ندارد. نوع A و B نشان اختصاصی از یك صورت ژنتیكی به نام استرینز (Strains) هستند. این استرینزهای جدید مكرراً توسعه پیدا می كنند و جای قدیمی‌ها را می‌گیرند. در حالی كه بدن می‌خواهد در مقابل یك استرنیز مقاومت كند، توانایی این را ندارد كه در مقابل این جابه جایی زیاد مقاومت كند. بنابراین نوع A و B از نوع C وخیم‌تر است.
ترجمه: هلیا خرم

منبع : روزنامه ایران