بررسی مسیر مراجعه بیماران روانی به بیمارستان امام حسین (ع) در سال ۱۳۷۸

● هدف:
شناسایی مسیری که بیماران روانی برای دسترسی به خدمات روانپزشکی طی می کنند، میزان مراجعه آنان به پزشکان عمومی، سایر متخصصان، مراکز بهداشتی - درمانی، درمانگران سنتی، به کار بردن داروهای گیاهی و چگونگی ارجاع ایشان به مرکز آموزشی - درمانی امام حسین (ع) هدف این پژوهش است.
● روش:
با استفاده از یک پرسشنامه ۲۳ ماده ای، ۲۵۶ نفر (۱۰۹ زن و ۱۴۷ مرد) از مراجعه کنندگان به این مرکز مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد بر اساس نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، میانگین سنی آنان ۲۸.۹±۱۴.۲ سال، ۴۱% متاهل و ۵/۵۵% مجرد بودند. برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش آزمون خی دو به کار گرفته شد.
● یافته ها:
نتایج نشان داد که ۳/۸۴% از افراد مورد بررسی در نخستین اقدام برای درمان بیماری فعلی خود به پزشکان و مراکز درمانی و ۱۴.۵% به درمانگران سنتی و درمانهای جایگزین مراجعه نموده بودند، ۵/۴۲% از کل افراد در طول مدت بیماری خود به دعانویس مراجعه کرده بودند. ۷/۶۵% ازمراجعه کنندگان به مرکز مورد بررسی، توسط بستگان، دوستان و آشنایان به این مرکز معرفی شده بودند. میانگین فاصله زمانی میان بروز نخستین نشانه های بیماری تا مراجعه به نخستین درمانگر، ۴.۰۸±۲.۲ سال و میانگین فاصله زمانی میان بروز نخستین نشانه های بیماری تا مراجعه به روانپزشک یا مرکز روانپزشکی ۵.۴±۳.۶ سال بوده است.
● نتیجه:
نتایج نشان داد که درمانگران سنتی هنوز نقش مهمی در جذب بیماران دارند و نزدیک به بیماران پس از مزمن شدن بیماری به روانپزشک مراجعه می کنند.

سپیده امیدواری
مهدی بینا
محمدتقی یاسمی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی