کنترل شدید کودکان و زیانهای آن

طبیعت خود بهترین مربی و معلم برای پرورش استعدادها و نیرو هاست .آنچه رامابوسیله پدران و مادران نمی آموزیم بناچار طبیعت آنهارا به ما خواهد آموخت .
پدران و مادران و مربیان تربیتی باید توجه داشته باشندکه مراقبت دائمی و همیشگی علاوه براینکه امکان پذیر نیست اصولا"زیان آورنیز می باشد.
پدران ومادران باید بکوشنددرمحیط خانه اصول اساسی اخلاق وروشهای صحیح زندگی رابه فرزندان خود بیاموزند و بطور غیر مستقیم تازمانهای محدودی ازآنان مراقبت بعمل آورند با اینکار آنان را به زندگی مستقل آشناسازند.
برخی از پدران براثر فقدان رشد اجتماعی و فسادمحیط،تربیت فرزند خود را بعهده میگیرند و عقیده دارند که باید تمام حرکات فرزندرا بربررسی کامل نمود و در جزئی ترین کارها ،عقاید خودرابه آنان تحمیل می کنند.این عده تربیت فرزند را براساس کنترل شدیداستوار می نمایندودر نتیجه آزادی فکرو عمل از کودک سلب میگردد.این نوع کودکان مانند بردگانی ،اسیر اوامرو نواهی اولیاءخودمیباشند.محیط خانه که باید کانون آسایش و صمیمیت باشدبرای این کودکان حکم زندان را دارد .نتایج شومی که ازاین نوع تربیت عاید اجتماع میگرددفراوان است در اینجا به برخی از آنها اشاره می شود.
۱) درچنین وضعی کودک به دورغگوئی عادت می کندچه دراظهارواقعیت بادادوبیدادوگاه باکتک خوردن روبرو خواهد شد.
۲) زیان دیگرآن ،نابودی شخصیت و استقلال اوست چه این نوع ملاحظات و سختگیری های بیش ازاندازه نیروی شخصیت کودک راازبین می برد.
۳) تعلیم و تربیت وقتی براساس تهدیدوزوراستوار باشد،اثر تربیتی درکودک بوجود نمی آورد.کودک برخلاف میل و خواست خودکاری انجام می دهدوازانجام عملی خودداری می نماید،بدون اینکه چشمه تمایلات اوبجوشش درآمده باشد،روی همین اصل نفی واثبات کودک رانمی توان دلیل تربیت و ارشاد او دانست .
۴) فرزندان نیازمندلطف و مهراولیاءخود هستند،این نیازمندی دردوران بلوغ شدت می یابد.رابطه پدر و فرزند،اگربوسیله تهدیدو اجباربرقرارباشدبه مرورزمان فاصله آندو از یکدیگرزیادتر خواهدشد.کودکی که درمحیط خفقان زندگی میکندبناچارخودرابه دامان دیگران می اندازد،چه بسیارنددختران و پسرانی که تاب سختگیری ها رانیاورده،از خانه فرارکرده اند.
۵) زیان دیگر اینست که محرومیت ورفتار تندو خشن درروحیه آنان اثر میگذارد و عقده هایی در روان آنان بوجود میآید که پس از گذشت زمان ،عقده ها بصورت کینه توزی ،تند خو ئی،بدبینی،خشونت و گاه بشکل طغیان و سرکشی ظاهر میگردد.
در خاتمه به اولیاءو مربیان یاآوری میشودامروزه به برکت انقلاب اسلامی زنجیرهای استبدادو دیکتاتوری یکی پس از دیگری پاره شده و در چنین شرایطی بیشتر باید کوشش کرد که روابط با فرزندان و شاگردان برمحور تفاهم و دوستی متقابل استوار باشد. به خاطر داشته باشیم که پیامبرا ن خدابا همه تجهیزات روحی و معنوی و الهی از همین روش استفاده نموده و موفق شدند پس بیاییم بجای تند خوئی و زور باصفا و علاقمندی و رقابت ،روابط خود را با فرزاندانمان برقرار سازیم تادر پرورش استعدادهاو رغبت های خدادادی آنان پیروز و موافق باشیم .

منبع : روزنامه تفاهم