تدبیر برای تقدیر

۴۰ درصد زنان در سن باروری دچار گرفتاری‌های حول و حوش قاعدگی یا (PMS) می‌شوند، اما محققان معتقدند ۸۰ درصد خانم‌ها دچار دستکم یکی از نشانه‌های عودکننده این بیماری هستند، اما آن را بیان نمی‌کنند.
بسیاری هم تصور می‌کنند این تقدیر و سرنوشت محتوم آنهاست و هیچ تدبیر و چاره‌ای هم برای آن نیست.
نشانه‌های بیماری‌
دلشوره، ناپایداری خلقی، تحریک‌پذیری، تنش عصبی، سردرد، میل شدید به شیرینی یا غذاهای پرنمک و شور، افزایش اشتها، تپش قلب، ضعف، سرگیجه، افزایش وزن، ورم دست و پا، تورم و حساسیت پستان‌ها، احساس ورم و نفخ شکم، افسردگی، ضعف حافظه و بی‌خوابی جزو علائمی است که برخی خانم‌ها از چند روز قبل تا چند روز بعد از قاعدگی، با آن مواجه هستند. به این فهرست می‌توانید احساس بی‌عرضگی، کمردرد، مشکلات چشمی، اختلالات روده‌ای، غش، فکر یا اقدام به خودکشی، ورم ملتحمه، آب ریزش چشم، سیاهی دور چشم، تاری دید، گرفتگی صدا، ضعف تمرکز، بدگمانی، گریه و خشونت را نیز اضافه کنید.
● نقش تغذیه‌
محققان متوجه شده‌اند در رژیم غذایی اغلب مبتلایان به این بیماری غذاهای چرب، غذاهای آماده و مواد کافئین‌دار زیاد وجود دارد. ازاین‌رو برای کاهش حالات بیماری توصیه‌های غذایی زیر را جدی بگیرید:
▪ شیر و لبنیات کم چرب زیاد بخورید.
▪ برای کاهش احتباس مایعات، از خوردن غذاهای شور خودداری کنید.
▪ از مصرف مواد کافئین‌دار بخصوص نوشابه و قهوه بپرهیزید.
▪ به مقدار کافی میوه و سبزی‌ها مصرف کنید.
▪ دانه‌ها و غلات سبوس‌دار مصرف کنید.
▪ غذاهای دریایی و ماهی به مقدار کافی مصرف کنید.
▪ غذا را در حجم کمتر و وعده‌های بیشتر بخورید.
▪ از مصرف غذاهای آماده و کنسرو شده، سوسیس و چیپس پرهیز کنید.
▪ مصرف قند را کاهش دهید و از مصرف آبنبات، شکلات، شیرینی و بستنی خودداری کنید.
● درمان‌های دارویی‌
به تناسب علائم بسیار متنوع بیماری، درمان‌های بیماری نیز متنوع است. تا چندین سال قبل تصور می‌شد که علت اصلی PMS کمبود پروژسترون در بدن است. به همین دلیل برای مبتلایان، قرص پروژسترون تجویز می‌شد. اگرچه استفاده از این دارو تا حدودی علایم PMS را برطرف می‌کرد ولی در عوض طول دوره قاعدگی را افزایش می‌داد که باعث ناراحتی مصرف‌کنندگان می‌شد. قرص‌های ضدبارداری ترکیبی از دیگر داروهایی است که برای درمان عوارض PMS استفاده می‌شود. استفاده از بعضی از داروهای ضد افسردگی نیز در برخی موارد می‌تواند مفید باشد. مسکن‌ها نیز به‌وفور برای این بیماری مصرف می‌شود.
برخی متخصصان از ویتامین‌های گروه ب (بخصوص ب۶) و ویتامین E برای بیماران خود استفاده می‌کنند. باید توجه داشت که بیشتر مواقع پزشکان ترکیبی از این داروها آن هم به میزان مشخص و در زمان‌های خاصی را تجویز می‌کنند. پس حتی برای استفاده از داروهای بدون نسخه نیز با پزشک خود مشورت کنید.

منبع : روزنامه جام جم