آموزش صحیح صنایع‌دستی، معناگر شور آدمی

آموزش والاترین وسیله انتقال میراث كهن فرهنگی و اخلاقی هر جامعه به شمار می‌آید كه هدف آن توسعه افكار، ژرف‌نگری، خلاقیت، خودآگاهی و در نهایت تعالی داشته‌های نهفته در جامعه است. همچنین ضرورتی حتمی در ارتقای داشته‌ها و یافته‌هایی به شمار می‌آید كه دارای زیر بناهای محكم و پایه‌ای در بعد كلان و اساسی است تا بتوان داشته و یافته‌های جزئی را بر روی آن بنا كرد كه همچون رشته‌های مختلف صنایع‌دستی در نهایت كلیتی داشته باشد، از این رو ضرورت دارد روش‌هایی را در آموزش مد نظر قرار داد كه علاوه بر حفظ میراث‌های فرهنگی و شیوه‌های راز آموزی پیشه‌های صنایع‌دستی، آمادگی حضور مصنوعات تولیدی در انطباق با استاندارد‌های پذیرفته شده در عرصه بین‌المللی نیز را دارا باشند.
به این ترتیب آموزش با هدف ایجاد زمینه‌های اشتغال، علاوه بر ایجاد تعالی در درون، به عنوان یكی از ابزارهای اصولی مورد پذیرش قرار خواهد گرفت.
اطلاق صحیح هنر- صنعت به صنایع‌دستی كه در فصل مشترك‌های شوریدگی و خرد منجر به آفرینندگی می‌شود جز با حضور ضمیر ترازنده‌ای چون انسان امكان‌پذیر نمی‌نماید. انسانی كه همیشه خرد ورزی و شوریدگی با او همراه بوده و همین خصیصه وجودی او بوده است كه در ادامه حیات، ابزار و ادوات مختلف زندگی خود را با بهره‌گیری از نیروی ژرف احساس و ذوقی درونی به زیبایی آراسته است.
بنابراین سخن به گزاف نگفته‌ایم چناچنه بگوییم صنایع‌ دستی نتیجه كنار هم‌نشینی خرد و شور انسان در سر جمع همه هنرها و فنون و تبدیل صورت ظاهر پدیده‌ها و اشیا پیرامون به معنا و از معنا به صورت ظاهر بوده است كه هویت انسانی در آن شكل نهایی خود را یافته و مسیر خود را از میان سده‌ها و هزاره‌ها در طریقی دائمی می‌پوید، منطق و شوری كه اساس راز آموزی در صورت‌های هنری بوده است و یا به عبارتی دیگر قاعده و پایه ایست كه از یك سو فن ساخت و پردازش عینی آن را عهده داشته و از سویی نیز موجبات شناخت و آگاهی را فراهم می‌آورد.
از این رو دستیابی به روش‌هایی كارآمد و معقول در آموزش به منظور انتقال دستاوردهای یاد شده به نسل آینده ضرورتی در خور به شمار می‌آید؛ تا با اجرای شیوه‌ای اثر بخش هم آموزش دهنده و هم آموزش گیرنده با سهولت و احساس تعلق خاطر بر انگیخته شوند.
با قبول این نكته آموزش به عنوان یكی از مكانیزم‌های اصلی توسعه شناخته شده و توجه به رویكردی راهبردی و نظام‌مند در جهت‌گیری فعالیت‌های آموزشی به سمت تلفیق و انطباقی اصولی از روش‌های آموزشی استاد- شاگردی و در تناسب با فضای زندگی امروز ضمن آنكه آموزش را در سطح كلان، هدفمند، پویا، انعطاف‌پذیر و همراه با شور، ذوق و اشتیاق به شمار می‌آورد، بستری مناسب را نیز در جهت ایجاد اشتغال مولد و پایدار و حضور در بازارهای داخلی و خارجی با توجه به شرایط نوین زندگی در هزاره سوم، اعم از نظام‌های اطلاع‌رسانی پیشرفته، تكنولوژی‌های جدید و تغییرات حاصل از سرعت فراهم می‌كند.

مهرداد احمدامیر آقایی

منبع : روزنامه تفاهم