آن چه موفقیت را تضمین می کند

شاید با نیم نگاهی به نكاتی كه در پی می آید، اندكی بیشتر در وظایف خود تأمل كنیم.
روانشناسان معتقدند جدا از نقش اولیاء مدرسه درتعلیم و تربیت دانش آموز آموزگار به تنهایی نقش مؤثری در تعلیم و تربیت دانش آموز، شكست و یا موفقیت تحصیلی و رفتاری او دارد.رفتار آموزگار بر رفتار عملكرد تك تك دانش آموزان مؤثر است چرا كه دانش آموزان مفیدترین ساعات روز را با آموزگار گذرانده و از نزدیك با او در ارتباط هستند؛ بنابراین می توان با برقراری ارتباطی صمیمانه میان والدین و آموزگار كاستی ها را جبران كرده و دانش آموزان را به موفقیت نزدیك كرد.در این بین بسیاری از آموزگاران با آغوش باز از نظرات و انتقادات والدین استقبال كرده و منتظر شنیدن عقاید مثبت و منفی آنها به منظور بهبود شیوه آموزشی و رفتاری خویش اند.اما گاه نیز مشاهده شده كه آموزگار علاقه ای به برقراری ارتباط با والدین ندارد و از هرگونه ملاقات حضوری یا گفت وگوی تلفنی طفره می رود كه در این صورت وظیفه والدین است كه با زمینه سازی مناسب امكان برقراری ارتباط را فراهم كنند.
نظرسنجی ها نشان می دهد آموزگاران به دانش آموزانی كه والدینشان با آموزگار مرتبط بوده و جویای وضعیت تحصیلی و رفتاری فرزندشان هستند با علاقه بیشتری درس می دهند و سریع تر از سایرین با آنها ارتباط عاطفی برقرار می كنند تا دانش آموزانی كه والدین آنها هیچ حساسیتی نسبت به عملكرد تحصیلی و رفتاری فرزندشان از خود نشان نمی دهند؛ چرا كه معتقدند والدین حساس حامیان خوبی برای آموزگار بوده و او را در ادامه راه یاری می دهند.
دست اندركاران امر آموزش معتقدند ارتباط با آموزگار و اولیای مدرسه باید به طور مرتب و حداقل هر دو هفته یك بار باشد. از این رو برای دستیابی به این هدف چند نكته را به خاطر بسپارید:
* فهرستی از نكات و مطالبی را كه قصد دارید با آموزگار فرزندتان در میان بگذارید یادداشت كنید تا هنگام ملاقات چیزی را فراموش نكنید.
* اگر قصد دارید از شیوه خوبی كه برای آموزش فرزندتان استفاده شده، تشكر كنید، مورد، موردنظر را دقیقاً یادداشت كرده و در هنگام ملاقات حضوری یا تلفنی به آن نكته اشاره كرده و تشكر كنید. مثلاً؛ «متشكرم كه به فرزندم تمرین اضافی دادید تا مبحثی را كه بلد نبود، یاد بگیرد.» این شكل اشاره به مسأله آموزگار را دلگرم ِمی كند چرا كه متوجه توجه شما به روش تدریس او می شود.
* مسأله یا مشكلی را كه باعث نگرانی تان شده یادداشت كنید تا دقیقاً موضوع مورد نظر را مطرح كرده و پاسخ بگیرید. هیچ گاه مسأله را به طور كلی بیان نكنید مثلا به جای این كه بگویید: «چرا از پلی كپی برای تمرین بیشتر استفاده نمی كنید؟» بگویید: «فكر می كنم مبحث تقسیم برای فرزندم و بسیاری از بچه ها مشكل است چرا كه هنوز به آن تسلط ندارند. بهتر نیست برای تمرین بیشتر از پلی كپی اضافی استفاده كنید؟» اشاره دقیق به مشكل هم نگرانی شما را برطرف می كند و هم آموزگار به درستی متوجه نیاز دانش آموزان و درخواست والدین می شود و این مشاركت ثمربخش خواهد بود.
* جبهه گرفتن و رفتار طلبكارانه مشكل را برطرف نمی كند از این رو برای رفع مشكل با مثبت اندیشی در صدد رفع مشكل برآمده و با رفتاری دوستانه آموزگار را ملاقات كنید.
* بر روی رفتار یا مشكل درسی فرزندتان تمركز كنید و در صدد باشید تا ایرادهای واقعی را پیدا كنید، ایراد گرفتن بی جا از آموزگار تنها راندمان كاری او را كاهش می دهد. بنابراین به جای شكایت و رفتار حق به جانب، مشكل را با آموزگار در میان بگذارید حتی اگر مقصر باشد. سعی كنید بدون جستجو برای یافتن مقصر مشكل را حل كنید، چرا كه مقصر هر كه باشد، اصل، برطرف شدن مسأله است.
* از آموزگار بخواهید در صورت لزوم یكی از دانش آموزان ممتاز را كنار فرزندتان بنشاند تا به طور غیرمستقیم فرزندتان از او الگوبرداری كند. بهتر است این مسأله بین شما و آموزگار بماند و هرگز كسی از آن مطلع نشود.
* به آموزگار فرزندتان اطمینان بدهید كه در صورت لزوم همراه او بوده و می توانید در فعالیت های فوق برنامه او را یاری دهید. در بازدیدهای علمی، برنامه های تفریحی، مناسبت های ویژه و... داوطلبانه به آموزگار و اولیاء مدرسه كمك كنید.
با این شیوه نه تنها زمینه برقراری ارتباط بیشتر فراهم می شود بلكه آموزگار خود را جدا از والدین و آنها را مقابل خود نمی بیند.
- اگر طرح مفید یا پیشنهاد كارسازی به نظرتان رسید به صورت حضوری یا به طور كتبی طرح را با آموزگار فرزندتان در میان بگذارید و تأكید كنید در صورت لزوم می توانید آموزگار را در اجرای طرح یاری دهید.
و كلام پایانی: روانشناسان معتقدند هر چه ارتباط والدین با اولیاء مدرسه به ویژه آموزگار مربوطه بیشتر و صمیمی تر باشد، دانش آموز در امور درسی و رفتاری موفق تر خواهد بود....
موفق باشید.
مهتاب صفرزاده خسروشاهی

منبع : روزنامه همشهری