شاه‌کلید توسعه ICT

جای خوشحالی نیست، اما ناچاریم «پول الكترونیك» را در صدر پروژه‌های نافرجام عرصه فناوری اطلاعات كشورمان بنشانیم.
پول الكترونیك از دو منظر، گسترش بنیادین و ماندگار در عرصه فناوری اطلاعات یك كشور را موجب می‌شود:
۱. با پیدایش پول الكترونیك، و به دنبال آن رواج دادوستد برخط، كاربران خواهند توانست ساده‌ترین و در عین حال جدی‌ترین شكل استفاده از شبكه را تجربه كنند، یعنی خرید و تهیه ملزومات ساده و اساسی زندگی روزمره، و رتق و فتق مسائل و امور فردی و جمعی از طریق اینترنت؛ و این نكته یعنی این كه شبكه به مرور تبدیل به بخشی اساسی و گریزناپذیر از زندگی عامه خواهد شد. اساسا اگر بناست كه برای فناوری اطلاعات و ارتباطات، نقشی تسهیل كننده با هدف آسایش و رفاه شهروندان قائل باشیم، آیا مصداق روشن‌تر و واضح‌تری در این زمینه خواهیم یافت؟ با این دیدگاه، می‌توان مدعی شد هیچ پدیده دیگری تا این حد توان رسوخ تكنولوژی اطلاعات در زندگی تك تك شهروندان را ندارد، چرا كه استفاده از آن را به ابزاری حیاتی نموده است.
۲. پیش‌نیازها و پیامدهایی كه در مقیاس یك كشور بر راه‌اندازی پول الكترونیك مترتب است، جنبه دیگری از نقش كارساز این پروژه را در اندازه‌های ملی عیان می‌كنند.
بكارگیری حقیقی پول الكترونیك در كشور، مستلزم تغییر شكل اساسی در نظام متعارف مالی-اقتصادی كشور و بسترسازی مناسب برای آن است تا بتوان این پدیده تازه را در جای‌جای مجموعه عظیم گردش مالی به جریان انداخت. طبیعی است كه نمی‌توان انتظار تحول ساختاری در این نظام سنتی و دیرپا برای پذیرفتن این پدیده تازه را توقعی ساده و سبك شمرد، و مقاومت‌های انسانی، ساختاری و سیستمی، و مالی را نادیده گرفت، یعنی همان عوامل منفی كه عمدتا تلاش‌ها برای جایگزینی این فناوری را خنثی می‌كند، اما نهایتا توفیق این پروژه را قطعا می‌توان نقطه عطف مهمی در عملیاتی كردن این فناوری، و سوق دادن آن به سوی كاربردهای عمومی دانست. با این دیدگاه نیز می‌توان پذیرفت كه این فناوری از آزمونی مهم، سربلند خارج شده، و توانایی این فناوری در تغییر شكل دادن به یك نظام بزرگ و كهن مالی-پولی، لاجرم به معنای قوت و ستبری این فناوری در كشور است. بدین ترتیب دیگر نباید آن را یك فناوری حاشیه‌ای و بی‌خاصیت یا تجملی یا... خواند، بواقع در چنین شرایطی، این فناوری به بلوغ خود رسیده و می‌توان جامعه را به معنای دقیق بهره‌مند از این فناوری، و مدیریت جامعه را به صورت حقیقی، آگاه به توانایی‌های آن دانست.
با این مقدمات، نباید «پول الكترونیك» را تنها یك جزء ساده از مجموعه فناوری اطلاعات و ارتباطات دانست، زیرا چنین دیدگاهی لاجرم در گسترش اصولی، عمیق، و حقیقی فناوری در جهت پیشرفت جامعه، ناتوان خواهد بود، یا دست كم به توسعه نامتوازن و ناقص آن منجر خواهد گردید.
دیدگاهی در مسیر «فناوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه» شاهد پیروزی را خواهد دید كه «پول الكترونیك» را بسان حلقه‌ای اساسی در سیر گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات، و بلكه در مقام شاه كلید توسعه آن بداند.

منبع : اخبار فناوری اطلاعات ایتنا