تربیت کودک

در دنیای پیشرفته امروز كه علم با سرعت بسیار زیادی رو به گسترش است و در زمینه‌های گوناگون به دامنه اطلاعات بشر افزوده می‌شود والدین با جدیت در تكاپوی یافتن بهترین شیوه تربیتی برای فرزندان‌شان هستند. والدین نگرانند كه مبادا فرزندان‌شان در آینده دچارمشكل شوند و تمایل دارند كه اقدامات لازم را درجهت پیشگیری رفتارهای اجتماعی انجام دهند.
اطلاعات زیاد و گوناگون برخی از والدین را نگران ساخته، به این معنی كه آنها را نسبت به رفتار با كودكان‌شان حساس كرده است. دیده شده است كه گاه والدین انتظارات خاصی از فرزندان خود دارند و این امر بیشتر در والدین كمال‌گرا مشاهده می‌شود.
والدین سخت‌گیر، وسواسی و كمال‌گرا انتظار دارند كه فرزندان نمونه‌ای داشته باشند و همین انعطاف‌پذیری شخصیت آنها مسبب رفتارهای اعتراض‌آمیز در فرزندان‌شان می‌شود. نباید فراموش كنیم كه كودكان در حال رشد هستند و فرآیندهای خاص رشد در آنها جریان دارد.
در طول رشد و تحول كودكان، همانندسازی یكی از شاخص‌‌های مورد نظر است و كودكان از رفتارهای والدین خود تقلید می‌كنند. همان‌طور كه رفتارهای عادی از طریق مشاهده رفتارهای والدین تقلید می‌شود، رفتارهای غیرعادی نیز ممكن است از طریق مشاهده و تقلید از والدین فراگرفته شود. به طور مثال ممكن است كودك رفتار پرخاشگرانه را از والدین خود یاد بگیرد یا اضطراب مبنای یادگیری او شود.
عواطف و هیجان‌ها از موارد بسیار مهم دردوره اولیه زندگی است. نقش هیجان در دوره اولیه زندگی به قدری مهم است كه حتی جنبه‌هایی از شخصیت انسان را درهمان دوره شكل می‌دهد و این نقش در سال‌های بعد اثر خود را نشان می‌دهد. بسیاری از هیجان‌های عاطفی بزرگسالان ریشه در دوره كودكی دارد، بنابراین كاملا ضروری است كه تلاش كنیم تا فرزندمان در دوره كودكی هیجان‌های منفی را تجربه نكند و اگر دچار مشكلات عاطفی شد، شیوه رویارویی با این مقوله‌ها را به او آموزش دهیم، از همه مهم‌تر اینكه تلاش كنیم در مرحله اول این هیجان‌ها به‌طور مستمر و فراگیر فرزندان را احاطه نكند و در مرحله بعد فرصت‌هایی را ایجاد كنیم كه هیجان‌های مثبت را نیز تجربه كند تا به این ترتیب آثار منفی حوادث مخرب كم‌رنگ شود. ناگفته نماند كه مشكلات عاطفی و هیجانی كودكان متنوع است. بعضی از‌ آنها مشكلات روزمره را شامل می‌‌شوند كه هر والدی می‌تواند با برخورد منطقی و مناسب، آن را رفع كند یا تاثیراتش را كم‌رنگ سازد اما برخی دیگر بسیار عمیق و ریشه دارند كه جنبه بیماری پیدا می‌كنند و باید علت آنها را شناخت تا با استفاده از شیوه‌های روان‌شناختی و تخصصی به رفع آنها پرداخت. باید دنیا را از دریچه چشم كودكان بنگریم و از زاویه دید آنها وقایع محیط را تفسیر كنیم تا بتوانیم آنها را به طور عمیق درك كنیم، در غیر این صورت تفسیر غلطی از اندیشه و رفتار فرزندان‌مان خواهیم داشت.

منبع : روزنامه سلامت