۲۷ اردیبهشت ـ ۱۷ می ـ اظهارات شکنجه شده عراقی

صدام صالح، عراقی ۲۹ ساله كه جهانیان عكس او را با كلاه بوقی و دست روی سر ایستاده روی یك جعبه فلزی (در زندان ابوغریب) مشاهده كرده بودند و بعدا از زندان «ابو غریب» آزاد شده است ۱۶ مه ۲۰۰۴ در یک مصاحبه مطبوعاتی گفته بود:
چند ماه پیش با مبلغی پول نقد برای خرید مبل جهت عروسی ام از خانه خارج شده بودم. مانند بسیاری از همسایگان به اتومبیلی كه از چند روز پیش در نزدیكی خانه متوقف و صاحبش مشخص نبود ظنین شدم و به خواست همسایگان به ایستگاه پلیس رفتم تا جریان را خبر دهم كه در آنجا مرا بازرسی بدنی كردند و با دیدن آن همه پول نقد به من ظنین شدند و به آمریكاییان تحویل دادند و به زندان ابوغریب منتقل شدم. در آنجا سئوالات این بود كه بگویم عضو القاعده هستم و پولها را از آنان گرفته ام. من با زندان ابوغریب آشنا بودم.
در زمان صدام حسین، چون از رفتن به سربازی طفره رفته بودم مرا به آنجا فرستاده بودند. در آن زمان «كتك» و «تشر» زدن تنها شكنجه هایی بودند كه من به چشم خود دیدم، ولی شكنجه آمریكاییان از برهنه كردن، به بدن ادرار كردن، سگهارا به جان زندانی انداختن، گرسنگی دادن، ارعاب، بیدار نگهداشتن، عكس گرفتن با بدن كاملا برهنه و ... تا نگهداشتن به حالت ایستاده و دستها بالای سر برای مدتی طولانی و تهدید این كه اگر دستت پایین افتد تیر می زنیم و یا این كه سیمهایی كه به دستت بسته ایم به برق متصل می شوند و تو را می كشند و ... بود.
وی افزود: در دوران تازه، پس انجام این گونه شکنجه و بعد از آن كه شكنجه شده بی طاقت می شد و به التماس كردن می افتاد بازجویی از او را آغاز می كردند. همین شكنجه ها كه هفته ها طول كشید مرا از عمر خود بیزار كرد به گونه ای حاضر شدم بگویم از عوامل القاعده هستم. منتظر مجازات بودم ولی نمی دانم كه چطور شد ناگهان آزادم كردند. پس از آزاد شدن متوجه شدم که انتشار عکس با آن وضعیت و اعتراض افکار عمومی سبب شد که آزادم کنند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز