موسیقی الکترونیک در قبضه سینما

‌پس‌ از آنكه‌ ونجلیز۱ توانست‌ با آلبوم‌ “Heaven and Hell” در موسیقی‌ الكترونیك‌ انقلاب‌ نوینی‌ را آغاز كند، برای‌ برنامه‌ فضایی‌ پرتاب‌ آپولو به‌ ماه‌ از او دعوت‌ شد تا موسیقی‌ فیلمی‌ را براساس‌ تمهای‌ فضایی‌ بسازد. در این‌ اثر، صداهای‌ سریع‌ و دیوانه‌كننده‌ای‌ كه‌ بیشتر توسط‌ سازهای‌ كوبه‌ای‌ اجرا می‌شوند، در كنار نغمات‌ آرام‌ و بسیار صلح‌آمیز، توان‌ موسیقی‌ الكترونیك‌ و سازنده‌ جوان‌ آن‌، ونجلیز را به‌ نمایش‌ می‌ گذارند . ونجلیز بلافاصله‌ موسیقی‌ سریال‌ مستند تلویزیونی‌ “La Fete Sauvage” را می‌سازد كه‌ به‌ حیات‌ وحش‌ در آفریقا می‌پردازد. در این‌ موسیقی‌ فیلم‌، او به طرز استادانه‌ای‌ سینتی‌سایزرها و صداهای‌ جنگل‌ را با نغمه‌های‌ بومی‌ درهم‌می‌آمیزد.
كلاوس‌ شولز۲ نیز در این‌ سال‌ موسیقی‌ فیلم‌ “Body Love” را می‌سازد و ثابت‌ می‌كند كه‌ موسیقی‌ الكترونیك‌ منحصر به‌ صداهای‌ عجیب‌ و نغمات‌ علمی‌ - تخیلی‌ نیست‌، بلكه‌ می‌تواند براساس‌ سبكی‌ كه‌ اختیار می‌كند، بیانگر نهفته‌ترین‌ احساسات‌ آدمی‌ باشد و در واقع‌ زیبایی‌ و شگفتی‌ اثر، به‌ سازنده‌ آن‌ ارتباط‌ پیدا می‌كند و ساز از هر نوعی‌ كه‌ باشد، ابزاری‌ بیش‌ نیست‌.
گروه‌ تانجرین‌ دریم‌۳ هم‌ كه‌ خود را تقریباً در استودیی‌ حبس‌ كرده‌اند، موسیقی‌ آگهیهای‌ بازرگانی‌، فیلمهای‌ مستند، ایستگاههای‌ رادیویی‌ و دیسكوتكها را در قبضه‌ خود می‌گیرند. موسیقی‌ آنها غالباً پیچیده‌ و انتزاعی‌ است‌. موسیقی‌ بسیار هیجان‌انگیز فیلم‌ “Sorcerer” توسط‌ این‌ گروه‌ ساخته‌ شده‌ است‌.
سینتی‌سایزر به زودی‌ در موسیقی‌ فیلم‌ تسلّط‌ مطلق‌ پیدا می‌كند و موسیقی‌ فیلم‌ “Midnight Express” از موفقیت‌ شگفت‌آوری‌ برخوردار می‌شود و جان‌ فاكس‌۴ با شركت‌ در موسیقی‌ فیلم‌ “Ultravox” نشان‌ می‌دهد كه‌ یك‌ نابغه‌ واقعی‌ است‌. برایان‌ اینو۵ نیز در این‌ زمینه‌ به‌ موفقیتهای‌ زیادی‌ دست‌ می‌یابد و سوزان‌ سیانی‌۶ با موسیقی‌ سرشار خود، شبكه‌های‌ تلویزیونی‌ را در اختیار می‌گیرد و ملودیهای‌ مردم‌ پسند را از طریق‌ موسیقی‌ الكترونیك‌ به‌ گوش‌ آنها می‌رساند. او در زمینه‌ موسیقی‌ برای‌ آگهیهای‌ بازرگانی‌، گوی‌ سبقت‌ را از همگان‌ می‌رباید و به‌ این‌ ترتیب‌، موسیقی‌ الكترونیك‌ را در ابعاد وسیعی‌ معرفی‌ می‌كند.
در سال‌ ۱۹۷۹، ونجلیز موسیقی‌ فیلم‌ “Opera Sauvage” را می‌سازد كه‌ از سه‌ ساعت‌ آن‌ فقط‌ ۴۰ دقیقه‌اش‌ پخش‌ می‌شود. ونجلیز با این‌ اثر، یكی‌ از شاهكارهایش‌ را به‌ دنیا ارائه‌ می‌كند. در این‌ اثر كه‌ نغمات‌ آن‌ بسیار انسانی‌ هستند، شنونده‌ به شد‌ّت‌ تحت‌ تأثیر ملودیها قرار می‌گیرد و نغمات‌ فضایی‌ با حال‌ و هوایی‌ حماسی‌ عرضه‌ می‌شوند.
در سال‌ ۱۹۸۰، ونجلیز موسیقی‌ مجموعه‌ تلویزیونی‌ مستند “Cosmos” را می‌سازد كه‌ از اعتبار خاصی‌ بهره‌مند می‌شود. گروه‌ كرافت‌ ورك‌ ۷ موسیقی‌ فیلم‌
“Death Wish۲” را می‌سازد كه‌ هیاهو و نعره‌های‌ تركیبی‌ فراوان‌ سازهای‌ الكترونیك‌ و صداهای‌ انسانی‌، هنوز فضای‌ اضطراب‌آور آن‌ فیلم‌ را تداعی‌ می‌كنند، فضایی‌ كه‌ ایجاد آن‌ با سازهای‌ سنّتی‌ امكان‌پذیر نیست‌.
كیتارو ۸ با ساخت‌ موسیقی‌ مستند تلویزیونی‌ جاده‌ ابریشم‌، دریچه‌های‌ جدیدی‌ را به‌ روی‌ موسیقی‌ فیلم‌ می‌گشاید. در سال‌ ۱۹۸۲، ونجلیز برای‌ موسیقی‌ فیلم‌ “Chariots of Fire” جایزه‌ اسكار می‌گیرد و خود را به‌ عنوان‌ یكی‌ از بزرگ‌ترین‌ سازندگان‌ موسیقی‌ فیلم‌ تثبیت‌ می‌كند. آثار بعدی‌ او در زمینه‌ موسیقی‌ فیلم‌ عبارت‌اند از: “Missing” و “The Bounty” . وندی‌ كارلوس‌۹ با ساختن‌ موسیقی‌ فیلم‌ “Shining” برای‌ استنلی‌ كوبریك‌ كه‌ فقط‌ از دقایقی‌ از آن‌ استفاده‌ می‌كند، نبوغ‌ خود را در ساخت‌ موسیقی‌ فیلم‌ نشان‌ می‌دهد. او با آنكه‌ از استفاده‌ نشدن‌ موسیقی‌اش‌ توسط‌ كوبریك‌ آزرده‌ خاطر می‌شود، موسیقی‌ درخشان‌ فیلم‌ “Tron” را می‌سازد و با آثاری‌ چون‌ “Digital Moonscapes” و “Beauty in The Beast” از شهرتی‌ جهانی‌ برخوردار می‌شود.

۱.Vangelis
۲.Klaus Schulz
۳.Tangerine Dream
۴.John Foxx
۵.Brian Eno
۶.Suzanne Ciani
۷.Kraftwerk
۸.Kitaro
۹.Wendy Carlos

وداد توحیدی

منبع : پایگاه رسمی انتشارات سوره مهر