جمعیت ۲۰۰ هزار نفری آلمانی‌ها که در ماه جولای در برلین آلمان از نامزد دموکرات رقابت‌های انتخاباتی ایالات متحده باراک اوباما استقبال کردند، می‌توانند در آینده‌ای نه چندان دور خود را بزرگ‌ترین میزبانان باراک اوباما بخوانند. در میان همین جمعیت ۲۰۰ هزار نفری فرانسوی‌های بسیاری بودند که درست مانند رئیس‌جمهوری جوان خود نیکلا سارکوزی شیفته پیروزی باراک اوبامای جوان در این رقابت تنگاتنگ هستند. اگر در دنیای سیاست و در عرصه دیپلماسی نیکلا سارکوزی جوان نمی‌تواند به مصلحت زبان گشوده و از احساسات درونی خود نسبت به باراک اوباما سخن بگوید، فرانسوی‌های حاضر در خیابان‌های برلین در آن روز تاریخی هیچ‌گونه اجباری برای سکوت و عدم‌ابراز احساسات خود نداشتند. آنچه که به جنون اوباما در داخل ایالات متحده شهرت یافته، در خارج از مرزهای این کشور هم عینیتی محض یافته است. به بسیاری از مغازه‌های پاریس که قدم بگذارید تنها در شرایطی که نشانی دال بر حمایت از باراک اوباما بر سینه داشته باشید می‌توانید از نعمت خرید مجانی برخوردار شوید. درست بر همین منوال اگر طرفدار اوباما باشید می‌توانید سوار اتوبوسی در پاریس شوید که راننده آن سیاه‌پوست است. مطمئن باشید که راننده تنها به دلیل شباهت رنگ پوستش به باراک اوباما از شما بهای بلیت را دریافت نخواهد کرد. قطعات آهنگ‌هایی که فرانسوی‌ها با طبع شاعرانه خود برای باراک اوباما سروده‌اند در طول شش ماه گذشته نه تنها نخبگان سیاسی این کشور را با طرفداران آمریکایی باراک همصدا کرده است که به سراغ طبقه متوسط جامعه فرانسه هم رفته و آنها را نیز به جنون شیفتگی به اوباما مبتلا کرده است. شیفتگی و علاقه فرانسوی‌ها به کاندیدای سیه‌چرده آمریکایی تا بدانجا پیش رفته است که رئیس کمیته سیاست خارجی شورای ملی این کشور هم که به محافظه‌کاری در عرصه سیاست شهرت دارد، از حمایت از اوباما نه در خفا که در جمع هم واهمه‌ای به خود راه نداده است. یک دلیل بسیار واضح در پشت پرده تمامی این حمایت‌های بین‌المللی از اوباما نهفته است؛ او سیاستمداری ضدبوش است. سناتوری که به واسطه همین مخالفت قرار است سیاست‌هایی با ۱۸۰درجه اختلاف با سیاست‌های رئیس‌جمهوری فعلی ایالات متحده را عملی کند. دلایل پراکنده دیگری هم وجود دارد: توجیهی مانند شخصیت کاریزماتیکی که فرانسوی‌ها دقیقا به دنبال آن هستند. ایده اوباما مبنی بر اداره چندقطبی جهان و عدول از نگاه تک‌محوری به تحولات بین‌المللی از جمله مقوله‌هایی است که به سرعت نظر مساعد اروپایی‌ها و در راس آنها فرانسوی‌ها را به خود جلب کرد. بسیاری از فرانسوی‌ها در رویای رسیدن آمریکا به استانداردهای سیاسی و اقتصادی مدنظر خود هستند؛ آمریکایی که همچنان برای آنها دست نیافتنی و به معنای تمام کلمه آمریکا باشد. اوباما اما باید به خوبی بر این حقیقت واقف باشد که فرانسوی‌ها کله‌شق‌هایی بی‌نظیر هستند. اگر قرار باشد تصویر حک شده در اذهان آنها در طول هشت سال گذشته با آمدن اوباما هم تغییری نکند، بی‌شک ترجیح خواهند داد که همان مواضع ضدآمریکایی خود را حفظ کنند. چه جان مک‌کین جمهو‌ریخواه در این رقابت برگ برنده را به خود اختصاص دهد و چه باراک اوبامای دموکرات، برای فرانسوی‌های مستقل تفاوت چندانی نخواهد داشت چرا که آنها راه برون‌رفت از مشکلات ناشی از روی کارآمدن هر کدام را از بر هستند. * دانیل ورنت ریاست دپارتمان روابط بین‌المللی لوموند را بر عهده دارد.
