همینگوی و داستان نویسی ایران

همینگوی” نویسنده‌ای بود كه بین سبك‌های مدرن و كلاسیك قرار می‌گیرد. رئالیسم بسیار محكم و نیرومندی بر داستانهایش حاكم است و مایه‌های عاشقانه یا حادثه‌ای و زبان تصحیح و موجز او برای خوانندگان قابل فهم است.
به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دكتر حمید عبدالهیان و دكتر موسی احمدیان در مقاله‌ای مشترك با عنوان «تاثیر همینگوی بر داستان نویسی ایران دهه ۴۰ و ۵۰ » می‌افزایند: : نخستین كسی كه این نویسنده را به جامعه ادبی ایران معرفی كرد ابراهیم گلستان بود، به گفته جلال آل احمد، گلستان از طریق مجلات انگلیسی با همینگوی و سبك داستان نویسی او آشنا شد. ترجمه گلستان یك ترجمه پیشرو بود و نه تنها همینگوی بلكه داستان نویسان آمریكایی و سبك داستان نویسی آمریكایی را به ایرانیان شناساند و باعث شد كه توجه نویسندگان به امریكا جلب شود. در این مقاله آمده است: نخستین مقلدان از همینگوی، آل احمد و دانشور بودند و بعدها در آثار صادقی ساعدی و در نهایت گلشیری و تقوایی سبك همینگوی را نشان دادند.
در این مقاله كه در سال ۱۳۸۱ در دانشگاه اراك نوشته شده ، آمده است: دهه ۳۰ دهه آشنایی گسترده ایرانیان با آثار همینگوی بود، در این دهه معروفترین و تازه‌ترین آثار نویسنده به زبان فارسی برگردانده شد. به خصوص پس از اینكه نویسنده جراید معتبر “پولتیزر” و “نوبل” را در سالهای ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴ دریافت كرد اقبال مترجمان به آثار نویسنده گسترش یافت. “مرد پیر و دریا” در سال ۱۳۳۱ توسط یحیوی ترجمه شد. همچنین رمان “داشتن و نداشتن”‌در سال ۱۳۳۵ م. عباسی “مردان بدون زن” را ترجمه كرد. “برف‌های كلیمانجارو” به ترجمه علی محیط در همین سال چاپ شد “زنگ‌ها برای كه به صدا درمی‌آیند” را نامور در سال ۱۳۳۶ به چاپ رساند.
براساس این مقاله، دهه ۴۰ و ۵۰ برای آثار همینگوی دهه‌های ترجمه مكرر و تجدید چاپ بود. همچنین در این دوره كتابهای همچون « از پا افتاده و ده داستان دیگر سیروس طاهباز» سال ۱۳۴۲، « جزیره‌ای در طوفان ناصر خدایار» ۱۳۵۰ و سیلاب‌های بهاری فریدون گیلانی » ۱۳۴۷ برای اولین بار ترجمه شدند.
بعضی از كتابهای نویسنده كه در موزه پیش چاپ شده بودند، در این دوره مجددا ترجمه و منتشر شد. این تجدید ترجمه‌ها نشانگر چند مساله است؛ یكی اقبال و توجه خوانندگان به این آثار و دیگر نقص‌ها یا معایبی كه احیانا مترجمان بعدی در ترجمه پیشینیان می‌یافتند.
نگارنده در ادامه می‌افزاید: پس از انقلاب اتفاق عمده‌ای در آثار همینگوی نیفتاد. جز اینكه بعضی از رمانها و مجموعه‌های دیگر كه تا كنون ترجمه نشده بود به فارسی برگردانده شد. كتابهایی كه در این دوره برای نخستین بار به فارسی برگردانده شد پروانه و تانك از رضا قیصریه، ‌جشن بیكران از فرهاد غبرایی در زمان ما ترجمه شاهین بازیل، ‌داشتن و نداشتن ترجمه فریدون رضوانیه، پیرمرد و دریا ترجمه كامران پروانه ( عباس كرمی فرد هم پیرد مرد و دریا را ترجمه كرده است)، مردان بدون زنان ترجمه اسدالله امرایی.
عبدالهیان
برگرفته از: ایسنا

منبع : شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی