پاراگراف ٧٨ Параграф ۷۸

▪ نویسنده و کارگردان: میخاییل خلبورودوف.
▪ موسیقی: توبیاس انهوس.
▪ مدیر فیلمبرداری: سرگئی کوزلوف.
▪ طراح صحنه: کنستانین ملینکوف، ماکسیم فسیون.
▪ بازیگران: یوری کوتسنکو[گودوین]، ولادیمیر ودویچنکو[اسکیف]، آناستاسیا سلانوسکایا[لیزا]، گریگوری سیاتویندا[فستیوال]، استانیسلاو دوژنیکوف[لیوبا]، آزیس بیشینالیف[پای]، آناتولی بلیج[اسپم]، یوسوپ باکشی یف[دکتر]، میخاییل یفرموف[رئیس زندان]، الکساندر تیوتین[ژنرال]
▪ قسمت اول: ٩٥
▪ قسمت دوم: ٩٠ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٧ روسیه.
▪ نام دیگر: Paragraf ۷۸-Punkt ۱، Paragraf ۷۸- Punkt ۲.
▪ ژانر : اکشن، علمی تخیلی، مهیج.
در آینده ای نه چندان دور، گروهی از کماندوهای سابق برای انجام ماموریتی محرمانه گرد هم می آیند. این ماموریت فرصتی است تا همرزمان سابق گرد هم آیند، اما وجود یک زن در گروه و رقابت دو مرد بر سر وی در کنار اختلاف های قدیمی می تواند سرنوشت ماموریت را به خطر اندازد. ماموریت آنها ورود به یک مرکز مخفی تولید سلاح های بیولوژیک است.
پس از ورود به آزمایشگاه و مشاهده افرادی که کشته شده اند، به نظر می رسد چیزی یا کسی برای نجات باقی نمانده است. بنابر این فرمانده گروه تصمیم به بازگشت می گیرد، اما دکتری که همراه گروه است از آلوده شدن افراد و امکان ضعیف نجات سخن گفته و مانع خروج آنان می شود. با اعلام این وضعیت آتش اختلاف های کهنه نیز شعله ور شده و معلوم می شود خطر کشته شدن افراد به دست یکدیگر کمتر از ویروس کشنده نیست. چیزی که به زودی به زندگی تک تک آنها خاتمه خواهد داد...
● چرا باید دید؟
میخاییل خلبورودوف نامی تازه در سینمای امروز روسیه است که با اولین فیلمش پاراگراف ٧٨ قرار است رونقی تجاری به سینمای کشورش بدهد. فیلمی که برای استفاده مادی بیشتر طولانی تر شده و در دو بخش به نمایش در آمده است. در حالی که فیلم قرار بوده در یک قسمت دو ساعته به نمایش درآید. وقتی نمایش قسمت اول با نقدهای منفی روبرو شد و تهیه کنندها تصمیم گرفتند از تاکتیک های تازه ای برای نمایش قسمت دوم استفاده کنند.
فیلم برای منتقدان نمایش داده نشد وتنها به شکل مخفیانه برای بعضی بلاگرها اکران شد تا یادداشت هایی دوستانه درباره فیلم نوشته و آن را سر زبان ها بیندازند.
البته ترفند کاراتر دیگری هم وجود داشت و آن دعوت به همکاری از استانیسلاو اف. روستوتسکی مورخ سینما و متخصص فیلم های ترسناک برای کشیدن دستی به سر و گوش فیلمنامه بود که نتیجه آن افزوده شدن ارجاعات و شباهت هایی به بیگانه ها و نابودگر است.
پاراگراف ٧٨ یک فیلم ٨ میلیون دلاری و گران قیمت برای سینمای روسیه است، اما از بازیگران محدودی سود برده و تنها ویژگی آن داشتن لوکیشنی واقعاً بزرگ است. همین لوکیشن نقش اصلی را در فیلم بازی می کند و بعد از آغاز کلیشه ای فیلم بار اصلی قصه را به دوش می کشد.
البته به عنوان یک اکشن مردانه و سرشار از تستوسترون می توان پاراگراف ٧٨ را اثری قابل قبول به شمار آورد. اما پیچش های داستانی، شخصیت پردازی کلیشه ای و اطناب بیش از حد به آن ضرر زده و تماشاگر را فراری می دهد.
تنها نکته تازه و شاید نه خیلی جذاب حضور افرادی با مذاهب و نژادهای مختلف از جمهوری های شوروی سابق در فیلم است که فقط برای دقایقی شما را سرگرم خواهد کرد.
شکی نیست که سینمای روسیه امروز و شوروی سابق سعی در الگوبرداری از فیلم های موفق هالیوودی داشته و دارد.
اما هر گاه خود را به داستان هایی اصیل چون نگهبان شب مجهز کرده، موفق شده تا دروازهای بازارهای جهانی را به روی خود بگشاید. پاراگراف ٧٨ نیز موفق شده روی دی وی دی به دست بینندگان غیر روس برسد، اما بعید است بتواند مایه ارضای خاطرشان را فراهم کند. توصیه من به شما دیدن نسخه کوتاه شده آن در یک قسمت است.

امیر عزتی

منبع : موج نو