و. ک. فیلدز و من - W. C. Fields And Me

سال تولید : ۱۹۷۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : یونیورسال
کارگردان : آرتور هیلر.
فیلمنامه‌نویس : باب مریل، برمبنای کتابی نوشته کارلوتا مونتی، با همکاری سی رایس.
فیلمبردار : دیوید م. والش.
آهنگساز(موسیقی متن) : هنری منسینی.
هنرپیشگان : راد استایگر، والری پرین، جان مارلی، جک کسیدی، برنادت پیترز، دانا الکار، پل استوارت، بیلی بارتی و میلت کیمن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۲ دقیقه.


در اوایل دهه 1920، «و. ک. فیلدز» (استایگر)، که از محبوبه‌اش جفا دیده و تمام دارائی‌اش را از دست داده، پس از مشاجره‌ای با «فلورنز زیگفلد» (استوارت)، همه کاره نمایش‌های وودویل، کارش را رها می‌کند و از نیویورک می‌رود. سپس به هالیوود راه می‌یابد و در چند فیلم موفق کمپانی پارامونت بازی می‌کند. در یک مهمانی با «کارلوتا مونتی» (پرین)، بازیگر جویای نام، آشنا می‌شود. آن دو به هم علاقه پیدا می‌کنند و «کارلوتا» در خانه «فیلدز» ساکن می‌شود. «فیلدز» ظاهراً می‌خواهد در شکوفائی استعدادهای «کارلوتا» که متوجه دوروئی «فیلدز» شده، او را رها می‌کند و به نیویورک می‌رود، اما پس از مدتی باز می‌گردد و تا زمان مرگ «فیلدز» در 1946، که بر اثر زیاده‌روی در نوش‌خواری اتفاق می‌افتد، از او مراقبت می‌کند.
* مریل فیلم‌نامه را از کتاب خاطرات مونتی، آخرین محبوبه و. ک. فیلدز، اقتباس کرده، اما زندگی واقعی این کمدین مشهور و موفق سینمای آمریکا، آن چیزی نیست که در و. ک. فیلدز و من تصویر می‌شود. در فیلم، بسیاری از وقایع و حقایق عوض شده‌اند - مثلاً، در خاطرات مونتی اشاره شده که فیلدز در همان ابتدای آشنائی‌شان در 1934، درباره ازدواجش با زنی دیگر صحبت کرده، اما در فیلم، افشای ازدواج فیلدز به اواخر فیلم و به‌صورت اعتراف به یک راز روایت می‌شود - و حتی استایگر، با وجود مهارت در تقلید صدا و رفتار نمی‌تواند بی‌اعتباری فیلم‌نامه‌ای را پنهان کند که از ترسیم چهره واقعی و. ک. فیلدز ناتوان است. ‌