ادبیات غنائی و جلوه‌های آن در ایران پیش از اسلام

ادب غنائی یکی از انواع شایع و رایج ادبی است که بخش اعظم میراث ادبی بشر را شامل می‌شود. مضامین عشقی و عرفانی، مدایح، سوگ سرودها، حبسیّات، خمریات، طبیعت ستایی، هجو و هزل و... از مشهورترین مفاهمی ادب غنائی به شمار می‌روند. ادب غنائی در ایران پس از اسلام تجلی فوق‌العاده‌ای دارد و در اهمیت این نوع ادبی همین بس که بیشترین آثاری که در عرصهٔ شعر و نثر آفریده شده است به ادب غنائی اختصاص دارد.
بدون تردید ادب غنائی پیش از اسلام نیز جلوه‌هائی داشته که تاکنون در اثری مجزا به این جلوه‌ها پرداخته نشده است. نگارنده تلاش کرده است طی جُستار خود در میان آثار معتبر بر جای مانده، گزارشی از جلوه‌های ادبیات غنائی در ایران قبل از اسلام ارائه کند.

غلامرضا پیروز
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران

منبع : پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی