نیم شبی سیم برم نیم مست

نیم شبی سیم برم نیم مست		نعره‌زنان آمد و در در نشست
هوش بشد از دل من کو رسید		جوش بخاست از جگرم کو نشست
جام می آورد مرا پیش و گفت		نوش کن این جام و مشو هیچ مست
چون دل من بوی می عشق یافت		عقل زبون گشت و خرد زیر دست
نعره برآورد و به میخانه شد		خرقه به خم در زد و زنار بست
کم زن و اوباش شد و مهره دزد		ره زن اصحاب شد و می‌پرست
نیک و بد خلق به یکسو نهاد		نیست شد و هست شد و نیست هست
چون خودی خویش به کلی بسوخت		از خودی خویش به کلی برست
در بر عطار بلندی ندید		خاک شد و در بر او گشت پست