تنبیه بدنی کودکان، عوارض خطرناک

این که کودک اذیت یا اشتباه کند و پدر یا مادر یا معلم از دست او به شدت عصبانی شود، طبیعی است اما این ها بهانه های خوبی برای کتک زدن کودک نیستند. زدن کودک به بهانه تنبیه باعث می شود که او احساس عجز و ناامیدی کند و به مرور افسرده و پرخاشگر شود.

همچنین عزت نفس پایین که به دلیل تنبیه بدنی اتفاق می افتد، می تواند تا آخر عمر همراه کودک باشد.

از این رو اگر از کودک مان اشتباهی سر زد باید در وهله اول خونسردی خود را حفظ کنیم و حتی ادای کتک زدن را هم درنیاوریم، چون می تواند مثل ضربه هایی، روح او را زخمی کند.

در ضمن باید توجه داشت که در ارتباط با کودکان، هیچ چیزی جای گفت و گو را نمی گیرد. متأسفانه تنبیه بدنی می تواند کودکان را درباره شناخت و تشخیص درست از غلط به اشتباه بیندازد.

از این رو باید به کودکانمان بیاموزیم که روش های غیر مضر را برای بیان احساسات خود به کار گیرند و بدانند که فقط در این حالت احساساتشان مورد پذیرش قرار می گیرد. تنبیه بدنی فرزندمان به این معناست که رفتار ما درست بوده و حق با ماست، از همین رو به احتمال خیلی زیاد او نیز در آینده، کتک زدن را عمل درستی برای رسیدن به حق و حقوق خود بداند و به اطرافیان و دوستانش صدمات جسمی وارد کند و حتی همسرش را در آینده کتک بزند.

همچنین تنبیه بدنی به جد زمینه افت تحصیلی کودکان را فراهم می کند و موجب می شود فرد از پیشرفت و خلاقیت باز بماند.

هنگامی که فرزندمان بی ادبی می کند، واکنش سریع و نسنجیده ما راه به جایی نمی برد بلکه می توانیم با سنگین کردن جو به او فرصت دهیم برای مدت کوتاهی احساس جدایی کرده و به رفتار زشتش فکر کند، چون کودکان در صورت کتک خوردن کنترل درون خود را از دست می دهند و همیشه برای تشخیص درست از غلط چشمشان به تصمیم دیگران خواهد بود.

در این بین، ضرورت بهره مندی از مشاوران مجرب در تربیت فرزندان واضح است. آموزش دیدن و صحبت کردن با والدین با تجربه و موفق در تربیت فرزندان می تواند سطح اختلالات روحی در نسل های آتی را کاهش دهد و از بسیاری ناکامی های خانوادگی بکاهد.