تأخیر کلامی کودکان، دستورات لازم

سوال:

با سلام پسر چهار ساله اى دارم که دچار تاخیر در تکلم است در مجموع حدود ١٥٠ کلمه میگوید که بعضى فارسى و بعضى انگلیسى هستند. در خانه اغلب فارسى و در مدرسه انگلیسى. (ما مقیم أمریکاهستیم)گاهى خنده هاى نا به جا دارد و چیزى که باعث نگرانى من میشود أین است که با وجود تکرار زیاد قادر به گفتن اسم وسنش نیست و توجه و رغبت به یاد گیرى ندارد. از نظر حرکتى مشکلى ندارد تماس چشمى خوبى دارد و حرکات تکرارى انجام نمیدهد از نظر خوردن و خوابیدن مشکلى ندارد. با کودکان دیگر ارتباط بر قرار نمیکند. متخصص اتیسم پس از چند سوْال و معاینه جزیى گفت فقط تاخیر در تکلم است ولى من معتقدم مشکلى وجود دارد و این همه تاخیر طبیعى نیست لطفا راهنمایى کنید و تشخیص شما چیست با تشکر.

جواب:

باید حضوری یک متخصص روانپزشکی یا روانشناس بالینی ایشان را ارزیابی کند. ولی در کل با توجه به شرح حالی که ذکر می کنید جای نگرانی وجود ندارد. علائم اوتیسم در کودک ذکر نشده است. فقط بحث تکلم ایشان است. این حالت بیشتر می تواند مربوط 1) به مقدار و نوع آموزش و فضای آموزش  باشد. و یا می تواند 2) ناشی از اضطراب باشد. 

در مورد اول :می تواند مربوط به این باشد که خودتان چقدر باهاش کار کرده اید.   صحبت کردن بستگی داره شما و اطرافیان چقدر باهاش حرف بزنید. ربطی به هوش نداره. بهتر است در جمع کودکانه ای قرار بگیرد تا از آنها صحبت کردن یاد بگیرد. ترجیحا بچه های کمی بزرگتر که صحبت کردنشان خوب باشد. اینجاست که نعمت داشتن خواهر و یا برادر بزرگتر درک می شود. و یا خودتان تا می توانید باهاش صحبت کنید. مثلا وقتی آب می خواد فوری متوجه منطورش نشوید. ازش بپرسید آب می خوای؟ بگو آب می خوام. کمی منتظر بشید تا بگوید. بعد به ظرف اشاره کنید. آب. آب. بعد بگید بیا آب بخور. این خب حالت ساده اش است. چیزهای دیگه هم همین طور. بزارید تا می تواند حرف بزند. قصه تعریف کند. ...  کمتر تلویزیون ببیند.  بیشتر برایش کتاب بخوانید و ازش سوال کنید. وقتی کلمه ای را اشتباه می گوید نگید اون نه این. اینجوری به شخصیتش بر می خورد و دیگه حرف نمی زنه! فقط وقتی خودتان بکار می برید درستش را بکار ببرید. ادایش را در نیاورید. 

در مورد دوم: همین که در دو محیط متفاوت در حال آموزش است مشکل را بیشتر می کند. باعث اضطراب می شود.  بهتر بود که در سن چهار سالگی مدرسه نمی رفت و در منزل و در محیط آرام و بدون تنش زبان دوم را یاد می گرفت. همین که نمی تواند با همسالان خودش ارتباط برقرار کند و بازی کند باعث افزایش اضطراب و اختلال یاد گیری خواهد شد. با معلمانش هم صحبت کنید ببینید در مدرسه برخوردش چگونه است. سعی شود تا جایی که می شود اضطرابش را کم کنید.