مشق نوشتن،مشکل همیشگی بچه ها

 جام جم: بررسي‌ها نشان مي‌دهد تقريبا تمامي بچه‌ها وارد مدرسه مي‌شوند، اما درصدي از آنها وارد دبيرستان نمي‌شوند و 4‌نفر‌از‌هر‌10 نفر نيز در طول دوران تحصيل به كلاس‌هايفوق برنامه و تقويتي نياز پيدا مي‌كنند.

مشكلات درسي دانش‌آموزان علل زيادي دارد كه درباره افراد مختلف متفاوت است، اما مي‌تواند شامل جمعيت زياد در هر كلاس، سيستم امتحانات و ارزيابي درسي نامناسب و حتي استفاده نامناسب از معلمان در مقاطع گوناگون باشد، اما مساله اينجاست كه اگر اين عوامل مانع رشد موفقيت‌آميز دانش‌آموزان مي‌شود، پس چگونه برخي دانش‌آموزان در ضعيف‌ترين شرايط و بدترين مدارس به مدارج عالي دست مي‌يابند؟ آيا اين گروه صرفا از نظر هوش در سطح ويژه‌اي هستند يا اين كه عوامل ديگري نيز در موفقيت ‌يا عدم موفقيت دانش‌آموزان دخيل است؟

مطالعات متعدد نشان مي‌دهند كه دستاوردهاي تحصيلي دانش‌آموزان بيشتر از هر عامل ديگري تحت تاثير محيط خانه و خانواده قرار دارد. بررسي‌ها ثابت كرده كه نه‌تنها دانش‌آموزاني كه به دلايل مختلف در منزل درس مي‌خوانند، بلكه آنهايي كه به مدراسي در سطوح مختلف مي‌روند نيز تحت تاثير فراوان خانواده هستند و بررسي دانش‌آموزاني كه در مدارس دولتي‌  يا خصوصي تحصيل مي‌كنند اما به موفقيت‌هاي بزرگ مي‌رسند نيز مويد اين امر است. دانش‌آموزان در هر سطح و پايه و هر مدرسه‌اي كه درس بخوانند در خانه از حمايت‌ها و برنامه‌هاي خانواده تاثير مي‌گيرند.

كمك والدين‌

پدر و مادرها اغلب نمي‌دانند به چه صورت و به چه طريق ممكن در امر آموزش و يادگيري و درس به فرزندان كمك كنند. آنها شايد صدها بار اين كلمه را تكرار كرده باشند بخوان و دلشان مي‌خواهد در اين زمينه فرزندانشان را در منزل ياري كنند، ولي بنا بر دلايلي خود را درگير اين مسائل كه به نظر مشكل و پيچيده است نمي‌كنند.

اين دلايل ممكن است بي‌اطلاعي از موضوع درس يا برنامه آموزش آموزشگاه و نداشتن وقت‌ يا خواسته‌هاي متفاوت هريك از فرزندان باشد، وليكن فرزند شما در زندگي تحصيلي خود نيز به شما وابسته است و در صورتي كه بتوانيد در تحصيل او نقش فعال‌تري داشته باشيد يادگيري براي او دلپذيرتر مي‌شود و اعتماد به نفس بيشتري پيدا مي‌كند تا اين كه در برابر او بي‌تفاوت باشيد.

شايد به خاطر حضور شما، نسبت به درس خواندن دلگرم شود و آينده درخشان‌تري داشته باشد. برخي والدين شركت در زندگي تحصيلي فرزند خود را مشكل مي‌دانند و حال و حوصله اين كار را ندارند و اصلا خود را درگير اين مسائل نمي‌كنند. برخي از دلايل اين سهل‌انگاري و بي‌تفاوتي‌ها عبارتند از:

1-وقت و انرژي براي برنامه ريزي ندارم: بايد بدانيد اگرچه شركت در تحصيل و كمك به فرزندتان كمي از وقت و انرژي شما را مي‌گيرد؛ اما در مقابل، زندگي خانوادگي شما پربارتر مي شود.

2-درتعليم و تربيت فرزندم دچار مشكل مي‌شوم : واقعيت اين است كه شما فرزند خود را بهتر از هركس ديگري مي شناسيد و تجربه، خود يك نوع تخصص است و سهيم كردن معلمان و مشاوران در اين شناسايي، موجب بهره‌رساني آنان مي‌شود و سعي كنيد اگر در تربيت فرزند خود با مشكلي مواجه مي‌شويد با يك مشاور متخصص ارتباط داشته باشيد و سعي كنيد هميشه قبل از وقوع مشكل با مشاور تماس داشته باشيد.

3-نمي‌توان با تقدير و سرنوشت به مبارزه پرداخت و هرچه قسمت باشد همان مي‌شود: اين نوع قضاوت و برداشت، عذر و بهانه‌اي بيش نيست. كساني كه اين نظر را دارند مي‌خواهند به اين وسيله با ساده‌انديشي تمام تقصيرها را بر گردن تقدير و سرنوشت بيندازند در صورتي كه اين‌گونه نيست، هر كس اراده كند و تصميم بگيرد مي‌تواند موفق شود. اين‌گونه نظريات ترمز موتور ذهن است.

4-فرزند من به كمك من نيازي ندارد و من نمي‌توانم كاري برايش انجام دهم: شما بيشترين تاثير را بر فرزند خود داريد؛ از اين‌رو فرزند شما از حمايت و راهنمايي شما در خانه و مدرسه بي‌نياز نيست و همواره بايد كمك‌كننده، همراه و تشويق كننده او باشيد.

5-فرزند من استعداد كافي ندارد يا كم‌هوش است: اين بزرگترين ضربه به فرزندتان است. يادتان باشد هر دانش‌آموزي كه خود را تا مرحله دبيرستان رساند ديگر كم‌هوش و كم‌استعداد نيست. اما بايد دانست هركس براي كاري خاص مهارت و استعداد دارد و چون مدرسه داراي چارچوب و نظرات خاص و انعطاف‌ناپذير است و نمي‌تواند براي هر دانش‌آموز روش خاصي ارائه كند، ممكن است خيلي از استعدادها شكوفا نشود؛ بنابراين، نقش والدين بسيار تعيين‌كننده است.

6-نمي‌خواهم براي آموزگار ايجاد مزاحمت كنم: بايد بدانيم نه‌تنها مزاحم آموزگار نيستيد، بلكه اطلاعات شما به او كمك مي‌كند؛ زيرا اطلاع كامل از يك فرد به نوع برخورد با او كمك مي‌كند. آموزگار مي‌تواند با داشتن اطلاعات لازم درصدد موفقيت فرزند شما باشد. اين موضوع نشان‌دهنده اين است كه شما براي معلم و فرزند خود ارزش قائل شده‌ايد.

7-در هنگام ملاقات با آموزگار و مدير مدرسه احساس خجالت مي‌كنم: نظر و عقيده شما براي ما محترم است. در صورتي كه مسائل مورد نظر خود را فهرست‌وار يادداشت كنيد، براحتي مي‌توانيد درباره آن صحبت كنيد؛ زيرا آنها درواقع دلسوز فرزندان شما هستند و حضور و ارتباط شما بسيار مفيد و براي شما ارزشمند است و روابط شما قابل ستايش خواهد بود و نشان‌دهنده حسن دقت شماست و بدانيد هيچ معلمي از حضور و وقت اوليا گله‌مند نيست، بلكه از بي‌دقتي و عدم حضور گله‌مند است.

به هر حال بايد دانست موفقيت تحصيلي دانش‌آموزان، بستگي به اصول و عملكرد «ذهني و دروني» آنها دارد و والدين بيشتر از هر شاخص ديگري امكانات پرورش و شكوفايي او را در اختيار دارند و مي‌توانند با نوع تربيت صحيح و در خورشان آنها موجب هرگونه پيشرفتي براي آنان شوند.

لذا با فرزندانتان مكالمه و گفتگوي آموزشي  تربيتي واقعي برقرار كنيد و قبل از اين كه پدر و مادر باشيد، يك دوست صميمي باشيد تا از رازهاي آنها باخبر شويد. در حقيقت با آنها روراست باشيد و نگوييد حيا بين فرزند و پدر و مادر از بين مي‌رود، اين شعار قديمي شده است. اگر فرزندانتان با شما نتوانند حرف بزنند، حتما مشكلش را به ديگران خواهد گفت و وقتي او از مدرسه برمي‌گردد يا شب وقتي همه دور هم جمع هستند، از او بخواهيد برنامه روزانه مدرسه‌اش را با تمام جزييات برايتان تعريف كند.