کنترل کودکان لجباز، نکات مهم برای والدین

شهرزاد: اکثر ما به جایی رسیده‌ایم که در جدال بین خواسته‌های ما و فرزندمان آنها  پیروز شده‌اند. بااین حال هنوز بسیاری از ما مهارت‌های کنترل مناسب این شرایط را یاد نگرفته‌ایم. شکی نیست که منطقی بودن با کودک لجباز کار سختی است و گاهی اوقات صبر شما به پایان می‌رسد، اما راه‌های مؤثری برای حل مشکل لجبازی بچه‌ها وجود دارد تا خانه شما را از یک منطقه جنگی به بهشتی آرام تبدیل کند. آگاه باشید که اجرای این راهکارها از اوان کودکی نتایجی کارآمدتر به همراه خواهد داشت. پس بهتر است پیش از بچه‌دار شدن با همسرتان در مورد اهدافتان از روش‌های تربیتی صحبت کنید.

 

 

 

آگاهی از لجبازی کودکان

لجبازی در کودک کاملاً طبیعی است. هر کودکی تا حدی لجبازی می‌کند، چون این طبیعت آنهاست که اطرافشان را آزمایش کنند و بفهمند که تا کجا می‌توانند پیشروی کنند. با این حال بچه‌ها حد و مرز خود را نمی‌شناسند و این وظیفه والدین آنهاست که محدودیت‌ها را برای آنها مشخص کند. اینجاست که نقش مدیریتی پدر و مادر شروع می‌شود که هرچه زودتر باشد، بهتر است.

 

 

راه حل چیست؟

نظم مؤثر بهترین راه پیشگیری و همکاری با کودک لجباز است.

قانون اول: در رفتار با کودک باید ثابت قدم بود. یعنی این که شما و همسرتان باید از قبل در مورد این که فرزندتان مجاز به انجام چه کارهایی است و چه کارهایی را نباید انجام دهد، هماهنگ باشید و نیز باید بدانید، در صورتی که فرزندتان ازحد خود تجاوز کرد چگونه با او برخورد کنید که در این مورد نیز نیاز به هماهنگی قبلی دارد.

 

وقتی کودک کار خطایی انجام می‌دهد نباید یکی از شما کودک را دعوا کند و دیگری از او حمایت کند. همچنین نباید در مورد یک عمل کودک یک روز بی‌توجه باشید ولی روز دیگر به خاطر همان کار او را دعوا کنید. نتیجه آنکه روش شما باید مداوم ، مشابه، و هماهنگ باشد.

 

قانون دوم: وقتی کودکی لجبازی می‌کند، آرام اما محکم و ثابت قدم باشید. اگر این دو قانون را درست اجرا کنید، حد و حدود خود را درک می‌کند.

داشتن برنامه‌ریزی روزانه برای کودک باعث می‌شود تا شرایطی که باعث تنش شده کم شود و کودک بفهمد که شما چه توقعاتی از او دارید. مثلاً بهتر است که برنامه غذا، ساعت خواب و دیگر مسائلی که برای شما اهمیت دارد از قبل مشخص شود تا کودک بداند که شما چه توقعی از او دارید. البته همان گونه که بچه‌ها موظف هستند که بدون سؤال برنامه مورد نظر شما را اجرا کنند، شما نیز باید وقتی برای کارهای مورد علاقه کودک در نظر بگیرید. باید بدانید که کودکان دارای نظرات خاص خود هستند و می‌توانند برای خود تصمیم بگیرند. این مسئله بخش مهمی از شکل‌گیری شخصیت کودک را ‌شامل می‌شود. حتی گاهی اوقات زمانی را با در نظر گرفتن نظر او و مشورت با او برای انجام فعالیت تنظیم کنید.پس این شما هستید که مسائل قابل بحث و غیر قابل بحث را مشخص کنید.

 

 

تا چه حد سخت گیر باشیم؟

 والدین نباید در مورد تنبیه کودکشان خیلی سهل انگار یا خیلی خشن عمل کنند. هر دو عملکرد نتایج ناخوشایندی خواهد داشت. اگر کودکی بدون آنکه فرصت کافی برای تصمیم گیری داشته باشد، جواب منفی بشنود هرگز قادر نخواهد بود که برای خود تصمیم بگیرد یا نظر بدهد. بهترین راه برای مهار کودکی که بر سر مسئله‌ای پافشاری می‌کند، اجرای سه راه حل زیر است:

• اول: آرام اما محکم و قاطع به فرزندتان بگویید که به رفتارش خاتمه دهد و دوست ندارید که این کار تکرار شود چون به هیچ وجه آن را نمی‌پذیرند.

• دوم: اگر از کار خود دست برنداشت به کودکتان بگویید اگر به کارش ادامه دهد، تنبیه خواهد شد. اخطار و آگاهی دادن از مراحل مهمی به شمار می‌رود.

•سوم: در آخرین مرحله اگر کودک به خواسته شما عمل نکرد باید تنبیه شود. اما بهتره در مورد چگونگی تنبیه هم اطلاعاتی کسب کنید که خود جای بحث دارد.

کنترل همیشگی از سوی والدین شخصیت کودک را ضعیف می‌کند. از سوی دیگر اگر کودک به حال خود رها شود یا به ندرت از سوی والدینش راهنمایی شود و همیشه راه خودش را برود نتیجه آن کودکی خواهد بود غیر قابل کنترل که حرف والدینش هیچ تأثیری بر او ندارد.