درمان نازایی زنان، عوارضی دارد؟

دو نوع بافت در پستان وجود دارد: فیبروگلاندولار (غدد فیبری) متراکم و بافت چربی غیرمتراکم. تحقیقات اخیر نشان داده اند که احتمال پیشرفت سرطان پستان در زنانی با پستان های بسیار متراکم 4 تا 6 برابر بیشتر از زنانی است که پستان های آنها متراکم نیست.بین 28-12 درصد زوج ها درگیر ناباروری هستند و آن را تجربه کرده اند. همچنین بسیاری از زنان برای بارداری یا نگهداری جنین تا زمان زایمان دچار مشکل هستند. افرادی که پیگیر درمان هستند ممکن است درمان های هورمونی از جمله تحریک کنترل شده تخمدان (COS) که منجر به افزایش استروژن و پروژسترون به عنوان بخشی از فرآیند لقاح درون آزمایشگاهی (IVF) می شود را دریافت کنند. باوجود اینکه ارتباط واضحی بین تحریک تخمدان و سرطان پستان وجود ندارد، اما محققان بر این باورند که افزایش سطح استروژن و پروژسترون می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان شود.مطالعات انجام شده روی 43313 زن که سنی حدود 40 تا 69 داشتند انجام شد و اطلاعاتی راجع به قد، وزن، مصرف الکل، وضعیت استفاده از دخانیات، تاریخچه ناباروری و سرطان پستان آنها به دست آمد و مقایسه ای از سطوح تراکم ماموگرافی بین زنان بارور و نابارور صورت گرفت. سپس مقایسه تراکم پستان بین زنان ناباروری که درمان هورمونی دریافت کرده بودند و زنانی که هیچ گاه این درمان را دریافت نکرده بودند صورت گرفت.

در بین این افراد 8963  زن مشکلات باروری داشتند که در میان آنها 1576 تحریک تخمدان کنترل شده را تجربه کرده بودند و 1429 تحریک هورمونی بدون تحریک کنترل شده تخمدان را دریافت کرده بودند و 5948 تحت درمان قرار نگرفته بودند.نتایج حاکی از آن بود که زنانی که سابقه ناباروری داشتند دارای پستان های متراکم تری بودند. پستان های آنها بافت فیبروگلاندولار متراکم بیشتری  نسبت به زنان بارور داشت. همچنین زنان ناباروری که تحت تحریک کنترل شده تخمدان قرار گرفته بودند، حجم متراکم بیشتری نسبت به افرادی که تحت درمان هورمونی قرار نگرفته بودند، داشتند.محققان در مورد اینکه تحریک کنترل شده تخمدان یا باروری تحت تاثیر آن مسئول افزایش تراکم پستان است، به قطعیت نرسیده اند.با وجود اینکه این جمعیت اولین جمعیتی بودند که اثر ناباروری و تحریک هورمونی روی تراکم پستان در آنها بررسی شد، اما محققان بر این باورند که در زنانی که پیش از 50 سالگی (پایین تر از سنی که تشخیص سرطان پستان شایع و رایج است) به سرطان پستان مبتلا شدند، تراکم پستان نقش تاثیر گذاری در ابتلای آن ها به سرطان پستان داشت.با مطالعه روی زنانی با سن بالاتر به نظر می رسد که تحریک کنترل شده تخمدان می تواند اثر طولانی مدتی بر بافت پستان داشته باشد. مطالعات اخیر قادر به اثبات رابطه قوی بین درمان هورمونی باروری، ناباروری و تراکم پستان نبوده اند، با این حال ارتباط متوسطی که بین آنها پیدا شده محققان را به تحقیقات بعدی تشویق کرده است.