حرف گوش نکردن بچه ها (2)

مثبت باشید

به جای اینكه به كودك بگویید: «در خانه ندو» می‌توانید بگویید: «ما در داخل خانه راه می‌رویم و در خارج از منزل می‌‌توانیم بدویم و ورزش كنیم».

خواهش كنید

به جای اینكه از جملات دستوری استفاده كنید (مثل اینكه ساكت باش و بنشین)، می‌توانید از او خواهش كنید و جمله من می‌‌خواهم را به جملات خود بیفزایید؛ مثلاً «من می‌خواهم تو بنشینی و آرام باشی». این جملات تأثیر بیشتری روی كودك دارند و او احساس نمی‌كند كه شما دارید به او دستور می‌دهید.

از كلمه وقتی كه ... استفاده كنید؛

«من وقتی كه مسواك زدی، برایت داستان می‌خوانم». یا: «وقتی كه كارت تمام شد، می‌توانی تلویزیون تماشا كنی.» با این جملات علاوه بر اینكه خواسته خود را از كودك مطرح می‌كنید، به او حق انتخاب می‌‌دهید.

رفتار و گفتار

مثلاً اگر تمایل دارید كودك‌تان تلویزیون را خاموش كند تا در كنار شما شام بخورد، ابتدا به اتاق او بروید و كنار او بنشینید و چند دقیقه‌ای با او تلویزیون تماشا كنید؛ سپس هنگام پیام‌های بازرگانی با جدیت از او بخواهید كه تلویزیون را خاموش كند و با شما برای خوردن شام، بیاید.

دادن حق انتخاب

در اكثر مواقع به او اجازه دهید كه حق انتخاب داشته باشد؛ مثلاً به او بگویید كه آیا دلت می‌خواهد اول لباس خوابت را بپوشی یا دندان‌هایت را مسواك بزنی و یا آیا دوست داری پیراهن قرمزت را بپوشی یا آبی را و... .

درك كردن كودكان

سطح درك كودك را در نظر بگیرد و كوتاه و ساده خواسته خود را بیان كنید. هر چقدر كودك شما كم‌سن‌تر باشد، باید از لغات ساده‌تر استفاده كنید.

اشتباه بیشتر پدر و مادرها این است كه وقتی كودك آنها مرتكب خطایی می‌شود، با عصبانیت به او می‌گویند: «چرا این كار را انجام دادی؟» این پرسشی است كه حتی برخی از نوجوانان نیز نمی‌توانند به آن پاسخ دهند؛ بنابراین بهتر است به آنها بگویید: «اجازه بده در مورد كاری كه انجام دادی با همدیگر صحبت كنیم.»

با كودكان به درستی صحبت كنید

با آنها همانگونه صحبت و رفتار كنید كه انتظار دارید، آنها با شما رفتار كنند. یك كودك دو ساله نیز می‌تواند معنی لطفاً را متوجه شود. سعی كنید مؤدبانه و البته با جدیت، خواسته خود را مطرح كنید.