محدودیت رشد داخل رحمی، نوزاد کوچک

جنینی که وزن آن زیر صدک 10 برآورد شود ممکن است محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) داشته باشد. محدودیت رشد داخل رحمی می تواند به تولد نوزادی کوچک تر از سن بارداری (SGA) منجر شود.

 

جنین هایی که محدودیت رشد داخل رحمی جزیی و کروموزوم های طبیعی دارند و هیچ نشانه ای از عفونت ندارند احتمال می رود وضعیت خوبی داشته باشند. به هر حال گاهی زایمان پیش از موعد مجاز است، زیرا جنین ممکن است در اتاق نوزادان بهتر از داخل رحم رشد کند. نوع واکنش پزشک شما به نشانه های محدودیت رشد داخل رحمی هم به علت بروز مشکل و هم به سن بارداری که تشخیص داده شده است بستگی دارد. در بسیاری از موارد نوزادان کوچک تر از سن بارداری کاملا طبیعی اند. گرچه متاسفانه موارد حاد بعدها با مشکلات یادگیری در طول زندگی یا حتی مرگ جنینی مربوط می شود که به همین دلیل انجام برخی از اشکال مراقبت از جنین توسط پزشک دارای اهمیت است. محدودیت رشد داخل رحمی علل احتمالی زیادی دارد که شامل موارد زیر می باشد:
جثه جنین کوچک ولی از جهات دیگر عادی است. درست مانند افراد بزرگسال سالمی که جثه های متفاوت دارند، جنین ها هم به همین منوال هستند.
ناهنجاری های کروموزومی. این علت با شروع محدودیت رشد داخل رحمی زود هنگام شایع است که در سه ماهه دوم رخ می دهد.
مواد سمی محیطی. کشیدن سیگار به طور متوسط موجب کاهش وزن تولد بین 125 تا 250 گرم می شود. مصرف مداوم الکل (حداقل یک تا دو بار در روز) و مصرف کوکائین نیز می تواند باعث کم وزنی هنگام تولد شود.
عوامل ژنتیکی. برخی عوامل ژنتیکی باعث می شوند جنین کمتر از حد متوسط رشد کند.
ناهنجاری های قلبی و گردش خون در جنین. مثال ها شامل نقایص قلبی مادرزادی یا ناهنجاری های بند ناف است.
مواد غذایی ناکافی برای مادر. تغذیه مناسب به خصوص در سه ماهه سوم حائز اهمیت است.
عفونت از جمله سیتومگالوویروس، سرخجه و توکسوپلاسموز.
بارداری چند قلویی . 15 تا 25 درصد از دوقلوها و حتی بیشتر سه قلوها دچار محدودیت رشد داخل رحمی هستند. دوقلوها تا 28 الی 32 هفتگی به همان نسبت تک جنین ها رشد می کنند و بعد از آن منحنی رشد دوقلوها افت می کند.
عوامل جفتی و مشکلات جفتی – رحمی. از آنجا که جفت مواد غذایی و اکسیژن را برای جنین تامین می کند، در صورتی که عملکرد آن ضعیف باشد یا خون به راحتی از رحم به جفت جریان نداشته باشد ممکن است جنین به نحو مناسب رشد نکند. خانم هایی که دچار سندرم پادتن ضد فسفولیپید (یک مشکل در رابطه با لخته شدن خون)، خونریزی عود کننده، بیماری عروقی یا فشار خون مزمن هستند در معرض خطر محدودیت رشد داخل رحمی اند، زیرا این شرایط موجب عملکرد ضعیف جفتی می شود. مسمومیت بارداری نیز می تواند به عملکرد جفتی آسیب برساند و به محدودیت رشد داخل رحمی منجر شود.