سرطان پروستات، چطور مهارش کنید

رژیم غذایی غنی از فیبر می تواند پیشرفت سرطان پروستات را در افرادی که بیماری آنها در مراحل اولیه سرطان تشخیص داده شده، کنترل کند.
بررسی ها حاکی از این است که میزان شیوع سرطان پروستات در کشورهای آسیایی و جوامع غربی یکسان است، اما در کشورهای غربی پیشرفت این بیماری بیشتر مشاهده می شود. برای بررسی علت این تفاوت مطالعه ای در مرکز سرطان دانشگاه کلرادو انجام شد و نتایج آن در ابتدای ژانویه 2013 در مجله پیشگیری از سرطان به چاپ رسید. نتایج نشان داد که علت این تفاوت مربوط به رژیم غذایی سرشار از فیبر است.
برای انجام این تحقیق به رژیم غذایی گروهی از موش های آزمایشگاهی ترکیبی به نام اینوزیتول هگزافسفات (IP6) افزوده شد. IP6 یکی از اجزای عمده و اصلی در رژیم های غذایی غنی از فیبر است. گروه کنترل شامل موش هایی بود که از این ماده استفاده نمی کردند. سپس برای ارزیابی پیشرفت سرطان پروستات از MRI استفاده شد.
در پایان این مطالعه مشاهده شد که حجم تومور به میزان قابل ملاحظه ای کاهش یافته است و این به دلیل اثر ضد آنژیوژنز (ضد رگ زایی) IP6 است.
"آنژیوژنز یا رگ زایی به فرآیند تشکیل عروق خونی جدید از عروق پیشین گفته می شود. این فرآیند نقش مهمی در وقایع فیزیولوژیک مانند رشد و نمو، ترمیم زخم و تولید مثل دارد. علاوه بر این در پیشرفت پدیده های پاتولوژیک و بروز بیماری های مختلف به خصوص رشد و گسترش تومور (متاستاز) نیز حایز اهمیت است. در سال های اخیر مهار رگ زایی و خاصیت ضد آنژیوژنز به عنوان ایده ای نوین در کنترل و درمان بسیاری از اختلالات به ویژه رشد و متاستاز تومور مطرح شده است.
مطالعه اخیرنشان داد که اجزای فعال موجود در رژیم غذایی سرشار از فیبر از تشکیل عروق خونی جدید در تومورهای پروستات جلوگیری می کنند. تومورها برای تامین انرژی خود نیاز به عروق خونی جدید دارند. بدون وجود انرژی، سرطان پروستات قادر به رشد و گسترش نیست.
IP6 سرعت متابولیسم گلوکز در تومور را کاهش می دهد. مکانیسم احتمالی اثر IP6 بر ضد متابولیسم، ناشی از کاهش پروتئینی به نام GLUT-4 است که در انتقال گلوکز نقش دارد.
سرپرست این تیم تحقیقاتی اظهار داشت: محققان از مدت ها پیش به دنبال بررسی تفاوت های ژنتیکی بین جوامع آسیایی و کشورهای غربی بودند تا بتوانند تفاوت موجود در میزان گسترش سرطان پروستات در این دو نوع نژاد را توجیه کنند، اما مطالعه اخیر نشان داد که این تفاوت مربوط به ژنتیک نیست و از رژیم غذایی ناشی می شود. در رژیم غذایی آسیایی به دلیل مصرف زیاد فیبر، میزان دریافت IP6 بالاست اما در رژیم غذایی کشورهای غربی این ماده معمولا یافت نمی شود.