خرخر کردن کودکان و ایجاد مشکلات رفتاری

همشهری آنلاین: یک بررسی جدید نشان می‌دهد که کودکانی که در حین سال‌های اولیه کودکی‌شان به طور مداوم خرخر می‌کنند، با احتمال بیشتری ممکن است دچار مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری و پرتحرکی شوند.

پژوهشگران به بررسی 249 زوج مادر و کودک پرداختند و دریافتند که کودکانی که در هر دوی سال‌های دوم و سوم زندگی خر خر می‌کردند، در مقایسه با کودکانی که در این سنین خرخر نمی‌کردند، یا صرفا در یکی از این سال‌ها خرخر می‌کردند، با احتمال بیشتری نشانه‌های مشکلات رفتاری بروز می‌دهند.

35 درصد کودکانی که در هر دوی این سال‌ها خرخر کرده بودند، نشانه‌های مشکلات رفتاری را بروز دادند، در حالیکه این رقم در  کودکانی تنها برای یک سال خرخر کرده بودند، 12 درصد بود.

به گفته پژوهشگران این یافته‌ها اهمیت خواب خواب برای کودکان را نشان می‌دهد.

دین بیب، رئیس برنامه علوم اعصاب و روان در مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سینسیناتی در این باره می‌گوید: "ما می‌دانیم که اگر کودکان پیش‌دبستانی از چرت زدن محروم کنید، و بعد به آنان تکالیف چالش‌برانگیری بدهید، بهانه‌گیر و بدخلق می‌شوند."

این پژوهشگران این کودکان را از هنگام شروع بارداری مادران‌شان تا پایان سه ‌سالگی‌شان پیگیری کردند، هر چند ماه یک بار با مادران‌شان مصاحبه تلفنی انجام دادند تا الگوهای خواب و سایر فعالیت‌های کودکان را مشخص کنند. این پژوهشگران همچنین هر سال با این کودکان دیدار می‌کردند تا میزان مشکلات رفتاری‌‌شان را به طور رو در رو ارزیابی کنند.

یافته‌های این بررسی در توافق با یافته‌های پژوهش‌های پیشین درباره رابطه میان خرخر کردن، به خصصوص خرخر کردن دائمی، و مشکلات رفتاری است.

مشکلات خرخر کردن

افراد هنگامی خرخر می‌کنند که در حین خواب دچار اشکال تنفسی شوند. این اشکال ممکن است ناشی از عوامل گوناگون از سرماخوردگی و آلرژی‌ گرفته تا آدنوئید بزرگ‌شده باشد؛ در هر یک از این موارد خرخر کردن باعث مشکلاتی ثانوی مانند اختلال خواب، محدود شدن اکسیژن‌رسانی و نیاز به تلاش بیشتر برای تنفش می‌شود.

بیب می‌گوید: "بر خلاف آنچه در کارتون‌ها می‌بینید، خرخر کردن نشانگر خواب راحت و عمیق نیست."

اگر خرخر کردن کوتاه‌مدت باشد، مانند مورد سرماخوردگی، مشکل‌آفرین نخواهد بود، اما خرخر کردن مداوم در طول چند ماه و چند سال بر خلق و خو و مغز کودک تاثیر می‌گذارد.

کودکانی که به اندازه کافی خواب راحت نداشته باشند، به اندازه سایر کودکان راحت نیستند، و با احتمال بیشتری ممکن است به خاطر بدخلقی‌شان دچار مشکلات رفتاری شوند. بزرگسالان انتظار بهانه‌گیری این کودکان را خواهند داشت، و ممکن است با آنان به گونه‌ای متفاوت با آنان رفتار کنند.

از دیدگاه عصب‌شناختی، فقدان خواب راحت تکامل ارتباطات میان سلول‌های عصبی در مغز را مختل می‌کند.

بیب در این باره می‌‌گوید: "مغز انسان از ابتدای کودکی به طور مداوم در حال بازسازی و الگویابی دوباره است و ارتباطات میان سلول‌های عصبی در آن تقویت و تضعیف می‌شود."

حل کردن علت زمینه‌ای خرخر کردن ممکن است به برطرف کردن این اثرات کمک کند، اما به علت اینکه والدین نمی‌‌دانند این مشکلات مربوط به خرخر کردن است، اغلب درمان نمی‌شوند.

بیب می‌گوید: "بدخوابی کودکان خواب والدین را هم مختل می‌‌‌‌کند."