سلاح سری آمریکا در عراق

«باب وودوارد», روزنامه نگار آمریکایی, در مصاحبه ای از سلاح مرگباری می گوید که آمریکا با هدف نابودی دشمنان خود مخفیانه درعراق به کار گرفته است

«باب وودوارد»، روزنامه نگار آمریکایی، در مصاحبه ای از سلاح مرگباری می گوید که آمریکا با هدف نابودی دشمنان خود مخفیانه درعراق به کار گرفته است. وی این سلاح سری و مرموز را با «طرح منهتن» مقایسه می کند که درجریان جنگ جهانی دوم به تولید بمب اتمی منجر گردید... اما، این سلاح کدام است و چگونه عمل می کند؟ آیا لوله توپ و یا اسلحه ای وحشتناک و مخوف است که تشعشعاتی مرگبار از خود متصاعد می سازد؟!

«وودوارد» برنده جایزه «پولیتزر»، که به دلیل تحقیقاتش پیرامون رسوایی «واترگیت» اشتهار دارد، از طرح پنهان و مرگبار آمریکا در برنامه ای در تلویزیون «سی ان ان» پرده برداشته است. وی هدف از اجرای این طرح را نابودی «تروریست» ها و کاهش حملات مخالفان علیه نیروهای اشغالگر عنوان می کند.

● سرویس خارجی کیهان

طبق اظهارات روزنامه نگار آمریکایی که در برنامه «لاری کینگ» در «سی ان ان» سخن می گفت، برنامه مرگبار آمریکایی ها درحال حاضر باید پنهان و مسکوت بماند، چرا که افشای آن پردرد سر بوده و به «کشته شدن اشخاصی» خواهد انجامید! «وودوارد» خاطر نشان می سازد: عملیات متعدد فوق سری سرانجام روزی در میان بهت و حیرت عموم فاش می شوندو افرادی که هدف این برنامه قرار گرفته اند، اکنون با قدرت آن بخوبی آشنا هستند. وی همچنین می گوید:«دشمن با این خطر آشناست، زیرا که هدف آن قرارگرفته است و بسیاری از آنها کشته شده اند. در واقع، این سلاح برای آنها چیزی تازه نیست.»

برای آن که بتوان سلاح مخوف آمریکا را با «بمب اتمی» مقایسه کرد، باید بر این باور شد که سلاح فوق نوعی تکنولوژی جدید است که احتمالاً با تحقیقات پیرامون بمب نوترونی و سلاح های الکترو مغناطیسی بی ارتباط نیست.

درسال ۲۰۰۲، گزارش سرویس های خبری شرکت «کوکس» ( COX) تحت عنوان «شاید که سلاح های موج کوتاه فوق سری درعراق مورد استفاده قرار می گیرند»، مدعی بود که ارتش آمریکا خود را آماده استفاده از سلاح هایی بسیار قدرتمند می سازد که به وسیله امواج کوتاه عمل می کنند و قادرند با شلیک انرژی الکترو مغناطیسی دستگاه های الکترونیکی دشمن را به طور کامل از کار بیندازند.

اما، اظهارات «باب وودوارد» در ارتباط با توانایی این سلاح مخفی و سری برای نابودی شمار بسیاری از افراد به اصطلاح «تروریست»، این باور را پدید می آورد که سلاح مزبور می تواند دستگاهی باشد که بسیار وحشیانه و بیرحمانه تر از سلاح «ای ام پی» عمل می کند -که بیشتر علیه تشکیلات گروهی مسلح به کار می رود تا افراد شورشی پراکنده. این امکان وجود دارد که این سلاح چیزی شبیه به توصیفی باشد که «مجید الغزالی»، سرباز پیاده نظام عراقی به «پاتریک دیون»، روزنامه نگار و کارگردان ارائه داده است. یعنی یک دستگاه غول پیکر آتش افکن وحشتناک که در واقع به جای پرتاب گلوله های آتشین، نوعی «صاعقه غلیظ و متمرکز» و یا دشارژهایی از تشعشعات برای دشمن ارسال می دارد که عملا خودروها و افراد را در خود ذوب می سازد.

«مجید الغزالی» در ۱۲ آوریل ۳۰۰۲، در جریان نبردی در خیابان های «بغداد» شهادت می دهد که نیروهای آمریکایی را با تانک عجیب و شگفت انگیزی دیده که «ناگهان پرتاب جریانی کور کننده را آغاز کرده است، که به نظر می رسیدهم آتش باشد و هم صاعقه! و این جریان ناگهان یک اتوبوس و سه خودرو را در کام خود کشیده و ناپدید ساخته است»... وی تصریح می کند: «ظرف چند ثانیه نیمی از اتوبوس ذوب شد و باقی آن حالت قاب دستمالی مرطوب و حجم یک فولکس واگن را پیدا کرد!» «مجید الغزالی» همچنین تعریف می کند اجساد بسیاری را مشاهده کرده است که پس از این ماجرا تا به اندازه یک نوزاد مچاله شده بودند... و اضافه می کند که تا پیش از این که نبرد پایان یابد، بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ نظامی وغیرنظامی بر اثر این سلاح مرموز که برروی تانکی سوار بوده است، زنده زنده «پخته» شدند!»

«مجید الغزالی» باز هم می گوید، در خاتمه نبرد نیروهای آمریکایی با دقت تمام آثار به جای مانده از سلاح مرگبار خود را پنهان ساختند، اما نشانه های محسوسی باقی ماند که وی آنها را در اختیار «پاتریک دیون» قرارداد.

«پاتریک دیون»، از اعضای پرسنل پزشکی در میادین نبرد ویتنام، سومالی و کوزو، در این ارتباط می گوید: «در طول عمرم انواع و اقسام انهدام و نابودی را مشاهده و همه گونه سلاحی- از آتش افکن گرفته تا ناپالم، فسفر سفید، ترمیت و...- را دیده ام. اما، هیچ چیزی را نمی شناسم که برای ذوب یک اتوبوس در آن واحد و یا کباب کردن بدن انسان و مچاله کردن آن تا حد یک نوزاد با بمب «اچ» (هیدروژنی) قابل قیاس باشد.» اگر این چیز نمونه ای از آنچه در قرن بیست و یکم انتظار ما را می کشد باشد، خداوند به انسان ها رحم کند!

کارکنان سازمان های بشردوستانه و بسیاری دیگرگزارشات مربوط به سیستم های تسلیحاتی وحشتناک کنونی را که مورد استفاده قرار گرفته، جراحاتی وحشتناک و مرگی دردناک را به دنبال می آورند، تأیید می کنند. و بالاخره، تصریح کنیم که در پس واژه «قربانیان» که برچسب «فقط تروریست» خورده اند، این واقعیت نهفته است که بسیاری از آنان بدون شک افرادی بیگناه بوده اند که در میان آتش نبردها به دام افتادند!

و اما، سکوت کاخ سفید در برابر این افشاگری خود بسیار گویاست. «استیفن هادلی»، مشاور امنیت ملی، بلافاصله پس از افشاگری های «باب وودوارد» در اطلاعیه ای بدون اشاره به برنامه «سی ان ان»، برخی نظریه های کتاب وی را که اخیراً با عنوان «جنگ داخلی: یک داستان سری کاخ سفید، ۲۰۰۸-۲۰۰۶» به چاپ رسید، مردود شمرده، اما حتی کوچکترین توضیحی درباره نکات جالب اظهارات «وود وارد» ارائه نداده است. «وود وارد» که برای جمع آوری مطالب خود با ۱۵۰ تن از مسئولان مختلف گفت وگو کرده است، در کتاب خود نیز بر این نکته تأکید دارد که کاهش خشونت در عراق به «تکنیک های جدید عملیات های سری»، دستورات «صدر» در مورد خویشتنداری شبه نظامیان شیعه و نیز همکاری سنی های «الانبار» علیه القاعده وابسته است، نه شایستگی و تاکتیک های نظامیان آمریکایی.