ژان والژان کجاست

برای بینوایان فوتبال خراسان

دست اندرکاران فدراسیون فوتبال مدعی هستند، باشگاههای حاضر در رقابتهای لیگ برتر از گردش مالی مشخصی برخوردارند و در مجموع ۱۸ تیم لیگ برتری در قالب ۱۸ بنگاه فعال اقتصادی- ورزشی در حال فعالیت هستند.

به گزارش شبکه ایران، در شرایطی که دبیر کل فدراسیون و رئیس سازمان لیگ در دیدار با ناظران کنفدراسیون فوتبال آسیا مدارک مالی باشگاهها به ویژه تراز مالی مثبت ۱۸ تیم حاضر در رقابتهای لیگ برتر را به این دو ناظر AFC ارائه کردند تا به آنها ثابت شود، فوتبال ایران حرفه ای است؛ صبح دیروز اتفاق جالبی در مشهد به وقوع پیوست که اگر خبر آن به کنفدراسیون فوتبال آسیا برسد بدون تردید نام دو باشگاه مشهدی لیگ برتر را از فهرست تیمهای حرفه ای قاره کهن خارج می کند تا بیش از این اعتبار فوتبال حرفه ای زیر سؤال نرود.

ماجرا از این قرار است که بازیکنان تیم پیام که چند روز است تمرینات خود را به دلیل پرداخت نشدن حق و حقوق خود تعطیل کرده اند، صبح دیروز برای سفر به اصفهان به فرودگاه می روند، اما زمانی که مدیران باشگاه پیام کارت پروازهای بازیکنان را به آنها می دهند با موضع گیری بازیکنان رو به رو می شوند.

بازیکنان پیام به مدیرعامل این باشگاه اعلام می کنند، در صورتی که حقوق ما پرداخت شود سوار هواپیما می شویم و چنانچه پول ندهید از سفر به اصفهان منصرف می شویم. مدیرعامل پیام که خود را گرفتار بحران جدیدی می بیند از طریق تلفن با چند فرد شاخص اقتصادی تماس می گیرد تا شاید ماجرا فیصله یابد، اما بالارفتن سقف بدهی آقای مدیرعامل باعث می شود بازیکنان پرواز اول را کنسل کنند و یک هزینه دیگر به هزینه های علی صلاحی اضافه کنند تا او مجبور شود دوباره ۳۰ بلیت برای بازیکنان و کادر فنی برای سفر به اصفهان تهیه کند.

تلاش مدیرعامل تا ساعت ۱۱ بی نتیجه می ماند و بازیکنان مجبور می شوند با پرواز دوم راهی اصفهان شوند، اما دوباره تهدید می کنند که اگر در اصفهان به ما پول ندهید از فرودگاه خارج نمی شویم.

بنا به اعلام برخی نزدیکان باشگاه پیام، بازیکنان با وساطت خداداد عزیزی زمان ورود به اصفهان به هتل محل اقامت خود رفتند تا شاید مدیران پیام تا پایان مهلت مقرر پول را به آنها برسانند.در این بین گفته می شود مسوولین پیام با فروش منزل ۶۰ میلیونی به دکتر تیم تنوانسته اند فعلاً چکی ۳۰ میلیونی را در اختیار هاشمی نسب قرار دهند تا خیال بازیکنان کمی راحت شود.

کارکنان باشگاه ابومسلم که نزدیک به پنج ماه است حقوق معوقه خود را دریافت نکرده اند می گویند؛ باشگاه ابومسلم پولی ندارد که بخواهد با آن مربی جدید بیاورد، مدیران باشگاه حتی توانایی خرید پیراهن جدید را هم ندارند و با به تعویق انداختن پرداخت پول شرکت تأمین کننده لباس تیم نارضایتی بازیکنان را به وجود آورده اند.

یکی از کارمندان باشگاه ابومسلم می گوید: به دلیل اینکه حمید شفیعی و سعید بیات دیرتر از سایر بازیکنان به تیم ابومسلم پیوستند نتوانستند پیراهن مخصوص به خود را دریافت کنند و به دلیل نبود پول برای خرید پیراهن، کادرفنی تیم مجبور شدند لباس یکی از بازیکنان تیم که بیشتر در جمع نفرات ذخیره قرار دارد، قرض بگیرند و با چسب نواری کاغذی شماره پیراهن او را تغییر دهند!

وی در ادامه توضیح داد: شاید عجیب باشد، اما ابومسلم در شرایط فعلی پول چسب نواری هم ندارد که شماره پیراهن ابومسلم را تغییر دهد، اما مدیرعامل می گوید من هفته گذشته ۲۰۰ سکه پاداش دادم.

شرایط مالی برای دو تیم ابومسلم و پیام به حد ویژه ای وخیم است، انتشار اخبار گوناگون نشان دهنده این واقعیت است که بخش خصوصی درمدتی که به این دوباشگاه ورود کرده است، به دلیل نداشتن تجربه کافی تنها میزان تعهدات مالی این دو مجموعه را بالا برده که حاصل آن بدهی بالای دو میلیارد این دو باشگاه به افراد مختلف است.

اما نکته مبهم و اساسی که باید دست اندرکاران فدراسیون فوتبال به آن پاسخ دهند، این است که این دو باشگاه که تعداد طلبکاران آن به مانند لوبیای سحرآمیز در حال رشد و نمو است، چگونه می تواند به عنوان یک بنگاه اقتصادی با تراز مالی مثبت شناخته شوند.

به نظر می رسد دست اندرکاران فدراسیون فوتبال در وهله کنونی به جای پرداختن به مسائل حقیقی تنها به فکر شبیه سازی تهی هستند تا افکار عمومی تصور کند فوتبال ایران در حال پیشرفت به سوی حرفه ای شدن است.