سعدی

به گرسنگی مردن بهتر که نان فرومایگان خوردن.
□□□
رازی را که پنهان خواهی، با کس در میان منه.
□□□
قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید.
□□□
توانگری به هنر است نه به مال و بزرگی …

به گرسنگی مردن بهتر که نان فرومایگان خوردن.

□□□

رازی را که پنهان خواهی، با کس در میان منه.

□□□

قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید.

□□□

توانگری به هنر است نه به مال و بزرگی به عقل است نه به سال.

□□□

هرکسی را نتوان گفت که صاحب نظر است// عشق بازی دگر و نفس پرستی دگر است»

□□□

«هزار جهد نمودم که سر عشق بپوشم//نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم»