پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
صنعت توریسم و حمل و نقل بی شتاب
انجام بیش از ۴۰ میلیون مسافرت داخلی، برای مسوولان و دستاندركاران امر، غافلگیر كننده بود. اما نكته غافلگیركننده این رویداد در كجا نهفته است؟ اینكه شهروندان ایرانی تصمیم بگیرند برای دید و بازدید آشنایان یا برای سیاحت و گردش در سرزمین زیبا و پهناورشان، آمار مسافرت را به چهل میلیون برسانند موضوع حیرتانگیزی نیست.
چرا كه سیاحت و دید و بازدید نه تنها خصوصیت برجسته ایرانیان، بلكه اساسا ویژگی هر انسان است. بنابراین غافلگیری مسوولان ذیربط نه از بابت مسافرت شهروندان بلكه از آنجا ناشی میشد كه در یك زمان بسیار كوتاه، سفر تبدیل به یكی از بزرگترین چالشهای گردشگری در كشور شده بود.
از سالها پیش موضوع توسعه گردشگری و لزوم توجه به صنعت توریسم به عنوان یكی از بدیلهای بسیار پرمنفعت اقتصادی، از طریق رسانههای مختلف مطرح شده بود و گرچه هنوز اقدام موثر و چشمگیری در این زمینه صورت نگرفته اما اجماع آرامی در سطح نخبگان و سیاستگذاران دولتی در این زمینه در حال پدیدارشدن است.
موضوعی كه نیازمند اقدامات سریع و تصمیمگیریهای فوری و بدون فوت وقت است آنكه زیرساختهای مرتبط با این صنعت متناسب با رشد توریسم آماده شود و این همان مسالهیی است كه در بخش حمل و نقل و سفر، وزارت راه و ترابری با آن روبرو است. در مساله گسترش صنعت توریسم تا آنجا كه به وزارت راه و ترابری مربوط میشود، چالشهای فرا رو در سه بخش قابل مشاهده است:
۱ بخش حمل و نقل جادهیی در این بخش به دلیل افزایش بیرویه وسایط نقلیه شخصی و ارزانی سوخت این وسایط توان جادهها را برای پاسخگویی به نیاز مسافرتی شهروندان به میزان قابل توجهی كاهش داده است، از طرف دیگر جادههای كشور هم متناسب با این رشد، توسعه پیدا نكرده است.بنابراین در بخش حمل و نقل جادهیی دولت با مشكلات و چالشهای متنوعی از قبیل تامین امنیت جانی مسافران، آلودگیهای زیست محیطی ناشی از مصرف سوخت،
هدر روی منابع عظیمی از فرآوردههای نفتی و چالش تامین سوخت این وسایط، دست به گریبان است.
۲ بخش حمل و نقل هوایی گرچه ظرفیتهای موجود در این بخش میتواند مقدار زیادی از مشكلات فراروی دستاندركاران صنعت حمل و نقل را كاهش دهد، اما بهدلیل محدودیتهای به وجود آمده از جمله وجود تحریمهای خارجی، بخش حمل و نقل هوایی هیچگاه نتوانسته است پتانسیلهای بالقوه خود را آزاد سازد. از سوی دیگر فرسودگی ناوگان هوایی، اقبال آن را نزد شهروندان روزبهروز كاهش میدهد و فقط باید امیدوار باشیم كه روزی گره از كار فروبسته این بخش باز شود تا این بخش نیز بتواند سهم و جایگاه بایسته خود را در فضای حمل و نقل و ترابری به نیكی به دست آورد.
۳ بخش حمل و نقل ریلی برخلاف بخشهای حمل و نقل جادهیی و هوایی كه ظرفیت یكی به حد اشباع رسیده و دیگری ناتوان از توسعه ظرفیتهای خویش است (به دلیل وجود تحریمها)، بخش حمل و نقل ریلی از این دو منظر محدودیتی ندارد، برعكس، هم اقبال شهروندان روز به روز به این بخش از حمل و نقل بیشتر میشود و هم امكان توسعه و تجهیز آن با موانع خارجی روبرو نیست. آنچه به نظر میرسد این بخش نیازمند آن باشد تنها توجه جدی و سرمایهگذاریهای بیش از پیش است كه آن هم بستگی به تصمیمگیریهای سیاستگذاران و بودجهریزان كشور دارد. موضوع قابل ذكر در اینجا آن است كه بخش زیادی از مشكلات مطرح در دو بخش حمل و نقل جادهیی و هوایی میتواند با سرمایهگذاری در بخش حمل و نقل ریلی مرتفع شود، چرا كه حمل و نقل ریلی، امنترین، پاكترین و اشتغالزا ترین بخش در بین گزینههای دیگر است. برای مثال، در شرایطی كه سالانه بیش از ۲۵ هزار نفر از هموطنانمان در تصادفات جادهیی جان خود را از دست میدهند و از این طریق خسارات جبرانناپذیری بر پیكره اجتماعی و اقتصادی كشور وارد میشود این رقم در بخش حمل و نقل ریلی به ۱۰۰ نفر هم نمیرسد. از طرفی سوخت مورد استفاده در این بخش
گازوییل است كه هم به لحاظ قیمت تمام شده و هم به لحاظ آلودگی زیست محیطی (به لحاظ حجم مصرفی) به مراتب كمتر از بنزین است. هماكنون بخش ریلی حمل و نقل علیرغم سهم ۱۶ درصدی از حمل و نقل بار و مسافر در كشور تنها ۲ درصد مصرف گازوییل را به خود اختصاص میدهد. «آمار بانك جهانی حاكی از آن است كه میزان مصرف سوخت در راهآهن برای حمل هزار تن بار بالغ بر ۷\۶ لیتر و در حمل و نقل جادهیی شاخا مزبور برابر ۳۳ لیتر است. بر همین اساس بخش ریلی در جابهجایی هر نفر كیلومتر، ۵\۰ میلیلیتر نسبت به اتوبوس، ۷۰\۲۱ میلیلیتر نسبت به سواری و ۷\۴۱ میلیلیتر نسبت به هواپیما در مصرف سوخت صرفهجویی میكند.
اهمیت این موضوع زمانی روشنتر میشود كه بدانیم تنها میزان جابهجایی نفر كیلومتر سیستمهای حمل ونقل عمومی در سال ۱۳۸۲ بالغ بر۶۹ میلیارد نفر كیلومتر بوده است كه با در نظر گرفتن میزان نفر كیلومتر طی شده توسط وسایل نقلیه خصوصی، مقدار آن بشدت افزایش پیدا میكند. با وجود داشتن چنین مزیتهایی جای تاسف است كه هنوز خیلی از استانهای كشور از داشتن شبكه راهآهن محروماند و این مساله، بیتردید در بحث توسعه گردشگری محدودیتهای زیادی برای استانهای فاقد شبكه ریلی ایجاد میكند. به جز بحث توسعه عادلانه شبكه ریلی در سطح كشور، مساله دیگری نیز وجود دارد. امسال نیز مثل سالهای قبل تقاضای خارج از ظرفیت بلیت قطار، دستاندركاران شركت راهآهن را در تنگنای شدیدی قرار داد، بطوری كه در واكنش به این تقاضاها مسوولان این شركت اعلام كردند كه تنها جوابگوی یك ششم مشتریان خود هستند.
بهروز سلطانوند
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه مجلس شورای اسلامی دولت نیکا شاکرمی معلمان رهبر انقلاب دولت سیزدهم مجلس بابک زنجانی شهید مطهری
آتش سوزی قوه قضاییه تهران روز معلم پلیس اصفهان سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش فضای مجازی سلامت سازمان هواشناسی
قیمت خودرو قیمت طلا قیمت دلار بازار خودرو خودرو دلار بانک مرکزی حقوق بازنشستگان ایران خودرو سایپا کارگران تورم
نمایشگاه کتاب سریال جواد عزتی تلویزیون عفاف و حجاب فیلم سینمایی مسعود اسکویی سینما رضا عطاران سینمای ایران دفاع مقدس فیلم
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس نوار غزه چین انگلیس اوکراین نتانیاهو ترکیه یمن
استقلال پرسپولیس فوتبال سپاهان علی خطیر باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ برتر
هوش مصنوعی تماس تصویری هواپیما تبلیغات اپل تلفن همراه گوگل همراه اول آیفون ناسا عیسی زارع پور وزیر ارتباطات
کبد چرب فشار خون بیمه کاهش وزن دیابت بیماری قلبی مسمومیت داروخانه