وقتی «مارک»‌ها ما را می‌زنند

می‌گویند در علم اقتصاد فرمولی وجود دارد و آن این‌که عرضه در ارتباط مستقیم با تقاضاست.
دیروز خبری منتشر شد مبنی بر این‌که در بازار تهران جایی وجود دارد که انواع مارک‌ها و برندهای …

می‌گویند در علم اقتصاد فرمولی وجود دارد و آن این‌که عرضه در ارتباط مستقیم با تقاضاست.

دیروز خبری منتشر شد مبنی بر این‌که در بازار تهران جایی وجود دارد که انواع مارک‌ها و برندهای خارجی را به صورت فله‌ای و متری تولید و به صورت متری به فروش می‌رسانند و حتی قیمت این مارک‌ها و لوازم جانبی آنها بسته به نوع و جنس آنها متفاوت است.

پس قطعا این مارک‌های جعلی متقاضیانی دارد که برخی به تولید و عرضه آن مشغول هستند. نکته جالب توجه این‌که به گفته برخی مارک‌فروشان بازار، در گذشته این مارک‌ها در کشورهای دیگر مانند ترکیه تولید و وارد کشورمان می‌شد، ولی اکنون گویا در این مورد خودکفا شده‌ایم و این کار در داخل کشور انجام می‌شود و از بابت سادگی و مارک زدگی برخی شهروندان، عده‌ای سودهایی کلان به جیب می‌زنند و در دل به ریش آدم‌های ساده لوح و مارک زده هم می‌خندند.

نکته اینجاست که براستی این همه مارک زدگی برای چیست؟

وقتی جنسی بی‌کیفیت را فقط به خاطر این‌که یک مارک روی آن دوخته شده، می‌خریم در واقع به شعور خودمان توهین نکرده‌ایم؟!

واقعیتی است انکارناپذیر که سودجویان کسب سود خود را مرهون برخی ویژگی‌های اخلاقی ناپسند مردم هستند که گمان می‌کنند نصب یک تکه پارچه به نام مارک نشانه شخصیت آنهاست.

به همین دلیل است که آنها پول زیادی را به صرف داشتن یک مارک می‌پردازند و بزودی متوجه جنس بی کیفیت و بنجل آن می‌شوند، حال آن‌که اگر کمی دقت کنیم، ممکن است لباسی چنین مارک‌های دروغین و فریب دهنده را هم نداشته باشد و افزون بر این‌که هزینه کمتری را بر خانواده تحمیل می‌کند، از مرغوبیت لازم هم برخوردار باشد.

به هر حال این نکته را محض یادآوری دوباره تاکید می‌کنیم که به شعور خودمان احترام بگذاریم و فریب مارک‌های جعلی دروغین و راستین را نخوریم و اجناس مورد نیازمان را فقط بر اساس کیفیت آن انتخاب کنیم.