ایمپلنت چیست؟

یکی از پیشرفت‌ها در بخش دندانپزشکی ایمپلنت‌ها هستند که وارد شدن آنها در دندانپزشکی طی ۲۰ سال گذشته باعث دگرگونی بسیاری از درمان‌ها شده است. همه این موفقیت‌ها و تغییرات مدیون …

یکی از پیشرفت‌ها در بخش دندانپزشکی ایمپلنت‌ها هستند که وارد شدن آنها در دندانپزشکی طی ۲۰ سال گذشته باعث دگرگونی بسیاری از درمان‌ها شده است. همه این موفقیت‌ها و تغییرات مدیون فلزی به نام تیتانیوم است که جنس ایمپلنت را تشکیل می‌دهد. این ماده سازگارترین ماده با بافت بدن است و این قابلیت را دارد که امکان رشد استخوان را در کنار خود فراهم کرده و در نهایت به جایی می‌رسد که این دو به سختی به یکدیگر می‌چسبند، به طوری که جدا کردنشان از یکدیگر با روش‌های رایج آسان نیست.

ایمپلنت امکان جایگزین کردن یک دندان و حتی تمام دندان‌های از دست رفته را بدون این‌که صدمه‌ای به دندان‌های سالم یا بافت‌های دهانی بزند را دارد. ایمپلنت علاوه بر بازگرداندن کارایی دندان از دست رفته در حفظ استخوان ناحیه و پیشگیری از تحلیل آن نیز کمک می‌کند. این مساله به صورت غیر‌مستقیم در حفظ سلامت سایر بافت‌ها هم کمک می‌کند. در گذشته در افرادی که اغلب یا همه دندان‌ها را از دست داده بودند، امکان گذاشتن دندان ثابت وجود نداشت، ولی با کمک ایمپلنت حتی برای افرادی که تمام دندان‌هایشان را هم از دست داده‌اند امکان گذاشتن دندان ثابت با کارایی بسیار بالا وجود دارد.

معمولا برای قرار دادن ایمپلنت در دهان ازتزریق بی‌حسی معمول دندانپزشکی استفاده می‌شود. در موارد خاص در صورت نیاز به ایمپلنت‌های متعدد یا وجود بیماری‌های خاص ممکن است نیاز به بی‌هوشی وسیع‌تر باشد. قرار دادن ایمپلنت در اغلب موارد به ۳۰ تا ۴۰ دقیقه وقت نیاز دارد. بعد از انجام جراحی با تجویز دارو و عمل به دستورات داده شده معمولا مشکل خاصی رخ نمی‌دهد، ولی مشکلات مختصر در ارتباط با جویدن غذا طبیعی است. در مرحله بعد برای ادامه درمان و بررسی پاسخ بدن به ایمپلنت باید چند ماهی صبر کنید.

ایمپلنت، درمان خیلی ارزان یا خیلی گرانی نیست، ولی با در نظر گرفتن این نکته که این درمان می‌تواند تمام کارهایی که یک دندان طبیعی انجام می‌دهد را انجام بدهد و از طرفی به دندان‌های سالم فرد صدمه‌ای نمی‌زند هزینه آن قابل توجیه خواهد بود. در مورد درمان‌های پروتزی بررسی، رفع اشکال و تعویض این پروتزها هرچند سال یکبار باعث پرداخت هزینه‌هایی می‌شود که دائمی بودن ایمپلنت نیاز به این اقدامات را در حد بسیار بالایی کاهش داده است. شکست ایمپلنت در حد ۲ تا ۸ درصد گزارش شده است که ایجاد واکنش‌های حساسیتی در ابتدای درمان، جراحی نامناسب و طرح‌ریزی غلط درمان از عمده‌ترین دلایل آن است. عوارض قرار دادن ایمپلنت شامل عوارض ناشی از تزریق‌های دندانپزشکی، درد، صدمه رسیدن به اعصاب دندانی، شکستگی و کوفتگی استخوان و بلعیدن اجزای آن است که درصد شیوع آن بسیار کم است.

دکتر محمد‌امین نریمانی

متخصص ارتودنسی