وظایف عصر غیبت

اولا ایشان هدایت هایی دارد که قلوب مردم در تصرف آن حضرت است گاهی بعضی اشخاص را می بینم که موفقیت هایی پیدا می کنند که به حسب ظاهر حال, انسان آن را بعید می داند که مثلا چنین کسی بیاید این همه از اموالش را در راه خدا انفاق کند

اشاره: حضرت آیت الله العظمی صافی از مراجع بزرگوار معاصرند که افزون بر سخنرانی ها، آثار متعددی نیز نگاشته اند که برخی از آنها «کتاب سال» شده (همچون: التعزیر؛ انواعه و ملحقاته) و برخی «کتاب سال ولایت» شده (همچون: پرتوی از عظمت حسین(ع)). همچنین به خاطر تألیف کتاب «منتخب الاثر» برگزیدهٔ هفتمین همایش دکترین مهدویت شده اند. آنچه در پی می آید، گزیده ای از مطالب ایشان درباره حضرت صاحب الزمان(عج) است که با زبانی ساده برای مخاطبان عام بیان شده است.

راهنمایی های امام زمان(عج) در زندگی

اولا ایشان هدایت هایی دارد که قلوب مردم در تصرف آن حضرت است. گاهی بعضی اشخاص را می بینم که موفقیت هایی پیدا می کنند که به حسب ظاهر حال، انسان آن را بعید می داند که مثلا چنین کسی بیاید این همه از اموالش را در راه خدا انفاق کند. در این موارد متوجه می شوم که اینها از تصرفات حضرت در قلوب است. همین قدر که انسان متوجه ایشان و به یاد ایشان باشد، حتما حضرت از انسان دستگیری می کند. وقتی انسان متوجه باشد که امور به دست آن حضرت است، البته به امر خداوند متعال، خودشان هم فرموده اند که «ما بنده خدا هستیم»، اما آنها بندگان خالص و اولیای خداوند متعالند. انسان وقتی توجه به امام زمان(عج) داشته باشد، آن حضرت هم به انسان متوجه خواهند شد، نمی شود شخصی به ایشان توجه داشته باشد، ولی حضرت عنایت نداشته باشد.

ما در بسیاری از گرفتاری ها آثار تصرف و لطف ایشان را دیده ایم. کتاب هایی را که راجع به وظایف مؤمنین در عصر غیبت نوشته شده است، مطالعه کنید که اگر انسان بتواند در همه کارهایش خط حضرت را حفظ کند، ارزشمند است؛ مثلا می بیند کسی گرفتار یا مریض است، به او کمک کند چون شیعه آقاست و حضرت دوست نمی دارد که او گرفتار بماند و اگر کسی از او دستگیری کند، غمی را از دل حضرت برداشته. اگر به این صورت رابطه خودمان را با حضرت حفظ کنیم، حتما موفق می شویم. بعضی به طور کلی غافلند، ولی همین که انسان به فکر باشد چه کنم که بیشتر به حضرت نزدیک باشم، اسباب جذب لطف حضرت خواهد شد.

راه تقرب به حضرت ولی عصر(عج)

بهترین سفارشی که باید به همدیگر داشته باشیم، این است که همدیگر را به تقوا و پرهیزگاری، اجتناب از محرّمات، التزام به دستورات دینی، تعهد اسلامی و مواظبت بر انجام وظایف شرعی سفارش کنیم؛ چون سعادت دنیا و آخرت در همین است که انسان به احکام اسلام و وظایف شرعی عمل کند. آنچه انسان را در دنیا و آخرت موفق می کند و به کمال حقیقی می رساند، همین است که انسان در راه خدا، اسلام و صراط مستقیم قدم بردارد. قرآن می فرماید: «انّ هذا صراطی مُستقیما فاتّبعوهُ و لا تتبعوا السّبُل فتفرّق بکم عن سبیله [: این راه مستقیم من است؛ از آن پیروی کنید و از راههای پراکنده (و انحرافی) پیروی مکنید که شما را از طریق حق دور می سازد.» (انعام، ۱۵۳)] امروز راههایی پیدا شده و هر کسی طبق سلیقه خودش اظهار نظر می کند و حرفی را می زند؛ اما معیار همان دستورات اسلام و راهنمایی های قرآن و هدایت های ائمه طاهرین(ع) است.

اهمیت دینداری در عصر غیبت

مسأله اصلی این است که ما ارتباط خود را با ایشان حفظ کنیم. همه رعیت ایشان هستیم و تمام ماسوی الله درحقیقت بر سر سفره نعمت ایشان نشسته اند و برکات به واسطه ایشان بر همه نازل می شود. حجت های خداوند متعال به وسیله ایشان بر مردم تمام و کامل می شود و از این جهت ما باید راهی را که منتهی به رضایت خاطر ایشان باشد، انتخاب کنیم. روایات بسیاری در مورد فضیلت کسانی که در عصر غیبت ایمان خود را حفظ می کنند وارد شده است، حتی در بعضی از روایات است که آنها با پنجاه صدیق برابری دارند و بسا بیشتر.

بشارت همه انبیا

برحسب آنچه از قرآن مجید استفاده می شود و در کتب عهد قدیم و جدید باقی مانده است، انبیای گذشته به این ظهور بشارت داده اند که دنیا در آخرالزمان تحت حکومت واحده قرار می گیرد و اسلام شرق و غرب عالم را فرا می گیرد؛ قانون، قانون خدا می شود، حاکمیت مخصوص خداوند متعال می شود، همه انبیای گذشته از این ظهور خبر داده اند. در روایات بسیاری که هم اهل سنت و هم شیعه نقل کرده اند، آمده است که در آخرالزمان حضرت مهدی(عج) ظهور می کند و اسلام غلبه کامل و کلی بر تمام ادیان پیدا می کند: «هو الذی أرسل رسولهُ بالهدی و دین الحق لیُظهرهُ علی الدین کلّه [: او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین ها غالب گرداند.» (توبه، ۳۳؛ صف، ۹؛ فتح، ۲۸)] و آیات دیگری که بشارت داده دین اسلام بر تمام ادیان غالب می شود و حکومت واحده تشکیل می شود، عدل و داد همه عالم را فرا می گیرد.

یکی از خصائص حضرت مهدی(عج) همین است که: «یملأُ الأرض قسطا و عدلا کما مُلئت ظُلما و جورا». این از خصوصیاتی است که روایات شیعه و سنی بر آن اتفاق دارند که شخص بزرگواری ظهور می کند، دنیا را پر از عدل و داد می کند، بعد از آنکه پر از ظلم و جور شده است. در چند روایت «کما مُلئت» و در چند روایت «بعد ما مُلئت» آمده است، ولی مقصود واحد است. حضرت آن وظایف اصلاحی بزرگی را که باید انجام دهد، انجام می دهند.

ما به اعتقاد مهدویت افتخار می کنیم و سرافرازیم و به آینده امیدوار هستیم و آینده را خوب می بینیم و مأیوس نیستیم و می دانیم دنیا رو به عدل و قسط و خیر است و روزی خواهد آمد که عدالت در جهان حاکم می شود. باید روح امیدواری را که به واسطه انتظار حضرت مهدی(عج) به وجود می آید، غنیمت بشماریم. این روحیه برای حفظ استقامت انسان در برابر حوادث بسیار مؤثر است. بعضی از بزرگان می گویند: هر مکتبی که مردم را بیشتر به آینده امیدوار کند و آنان را از ناامیدی نجات دهد، برای جامعه مفیدتر است. اسلام مردم را به آینده و ظهور امیدوار می کند؛ همه منتظرند و امید دارند که بالاخره عدل و قسط و علم غالب می شود.

در بعضی از روایات آمده است: «یملأ اللهُ به الارض نورا بعد ظُلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها [: خدا به وسیله او روی زمین را پس از تاریکی آن پر از نور، و پس از ستم پر از داد، و پس از نادانی پر از دانش می کند.»]؛ یعنی حضرت دنیا را پر از علم می کند. وقتی حضرت ظاهر می شود، مردم همه عالم و دانا می شوند. خداوند به ما توفیق دهد تا قدر نعمت ولایت حضرت حجت(عج) را بدانیم و به لوازم و آثاری که دارد، ملتزم باشیم. شیعیان در عصر غیبت باید خود را برای آن زمان بسازند، چنین نیست که گمان کنند وظیفه و مسئولیت ندارند! در عصر غیبت همه آن وظایف و مسئولیت هایی که یک مسلمان نسبت به جامعه، نسبت به افراد، نسبت به امر به معروف و نهی از منکر دارد، تمام این وظایف را باید کسی که منتظر فرج حضرت است، بهتر و کاملتر انجام دهد.

حفظ هویت اسلامی در عصر غیبت

با حضرت تجدید عهد کنیم و وظایفی را که در ارتباط با ولایت آن حضرت داریم، در نظر بگیریم و روحیه خودمان را تحت بررسی و حساب قرار دهیم و ببینیم در راه تحقق اهداف و مقاصد حضرت چه کارهایی از ما ساخته است، چه کارهایی انجام داده ایم یا می توانیم انجام دهیم. کاری کنیم که خاطر حضرت از ما مسرور و خشنود شود و به صورتی نباشد که ایشان از ما نگرانی پیدا کنند. زمان، زمان امتحان است که در قرآن و روایات آمده است. دوره غیبت دوره بسیار بااهمیتی است، کسانی که در این دوره بتوانند دین و ایمانشان را حفظ کنند، بسیار فضیلت دارند…

در دوره آخرالزمان امتحانات بسیار است. در روایت آمده است: «انّ لصاحب هذا الأمر غیبه المُتمسکُ فیها بدینه کالخارط للقتاد». «قتاد» درخت مانندی است که در بیابان های عربستان می روید و خارهای بسیار سختی دارد که کندن آن بسیار مشکل است. در این روایت می فرماید: برای صاحب این امر غیبتی است که اگر کسی بخواهد در عصر غیبت حقیقتا دیندار باشد به قدری سخت است، مثل آنکه بخواهد خارها را با دست از آن درخت جدا کند! در روایت دیگری آمده است: «المُتمسکُ منهُم یومئذ بدینه کالقابض علی الجمره»؛ حفظ دین در عصر غیبت آنقدر سخت است مثل اینکه انسان بخواهد آتش را در کف دست نگه دارد.

امروز آن زمان هاست و اگر هم نباشد در آینده زمان هایی پیش می آید که همین طور می شود. کسی که منتظر ظهور است باید خودش را برای بیرون آمدن از این امتحانات و ابتلائات آماده کند تا بتواند در هر وضعیت و شرایطی به دین خود متمسک باشد و دین خود و اسلام را از همه چیز عزیزتر بداند. کسی که منتظر ظهور است، باید به ریسمان خدا متمسک باشد: «واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرّقوا».[آل عمران، ۱۰۳] ریسمان خدا، ولایت محمد و آل محمد(ص) و پیروی از دستورات و تعلیمات آنهاست. باید مواظب باشیم از خط تمسک به ولایت اهل بیت(ع) بیرون نرویم. عده ای می خواهند خط مردم را عوض کنند، مواظب باشید خط شما عوض نشود و در راه اسلام ثابت قدم بمانید. همه چیز باید به قرآن و احکام اسلام برگردد، باید متوجه باشیم این هویت را از ما نگیرند. این زمان، زمان امتحانات است.

آیت الله العظمی لطف الله صافی