حقایقی درباره یهودیت

باید عوامل تأثیرگذاری را بررسی كنیم كه موجب شده اند یهود به دنیا به عنوان دشمن كینه توز بنگرد و در مقابل, دنیا نیز با دیده هراس و احتیاط به یهود نگاه كند به دلیل آن كه این دو دیدگاه متقابل, پایه ثابتی دارند, لازم است علل آن ها مورد بررسی قرار گیرند

ما همگی ادعای انسان‌دوستی و عدالت‌خواهی داریم؛ دیگران را به برادری و دوستی و صلح و آرامش در جهان فرا می‌خوانیم. همه ما در انتظار روزی هستیم كه انسانیت از شرّ اختلافات ومصیبت‌های جنگ رها گردد. آیا این‌ها تماماً بدین دلیل است كه ما تظاهر كنیم فرهیخته ون هستیم و ماهیت ارزش‌ها و اعتقاداتی را كه پذیرفته‌ایم، درك می‌كنیم؟ آیا این فراخوانی به اصول و ارزش‌ها، به دلیل دست یافتن به یك موقعیت دینی یا سیاسی یا اقتصادی شما به عنوان خواننده هر دیدگاهی كه داشته باشید،... به هر نوع هویّتی كه علاقه‌مند باشید؛ سرمایه‌داری، سوسیالیستی،...، یهودی باشید یا بودایی، مسیحی یا مسلمان... بیایید این ادعاها را به یك حقیقت ملموس و این رؤیا را به واقعیت مبدل سازیم و دل‌هایمان را اناهان و كینه‌ها بشوییم، تا توانایی خود را در راه رسیدن به یك هدف واحد افزایش دهیم. باید همنظر باشیم كه همه ادیان از سرچشمه پاك و زلالی نشأت می‌گیرند؛ چون ادیان آسمانی، صنع خداوند كریم و تأثیر نیك او در روح انسان هستند. باید تأكید كنیم كه اگر شرّی باشد، ناشی از انسان است، و باید این سخن خداوند را بازخوانیم كه فرمود: «اِنّا اَنْزَلْنَ التَّوْراهَٔ فیها هُدیً وَ نُورٌ یَحْكُمُ بِهَا النَّبیُّونَ الَّذینَ اَسْلَموُا لِلَّذینَ هادُو» (مائده: ۴۴(

بیایید بپذیریم كه یهودیت اساساً یك دین آسمانی است كه به راه هدایت فرامی‌خواند، ولی در طول زمان‌های طولانی، دچار شوائب و انحرافاتی شده است. بیایید بپذیریم در شر یا خیر بودن انسان ها عوامل زیادی نقش دارند و قومی مانند یهود، كه از ابتدای تاریخ با این عنن شناخته می‌شود، پیدایش آن با مكر و حیله و فریب همراه بوده و به طور قطع تحت تأثیر مجموعه‌ای از افكار و عقایدی قرار گرفته است كه این قوم را در مهارت در استثمار و جنایت و تقلّب، از دیگر امّت‌ها متمایز می‌گرداند.

از این‌رو، باید عوامل تأثیرگذاری را بررسی كنیم كه موجب شده‌اند یهود به دنیا به عنوان دشمن كینه‌توز بنگرد و در مقابل، دنیا نیز با دیده هراس و احتیاط به یهود نگاه كند. به دلیل آن‌كه این دو دیدگاه متقابل، پایه ثابتی دارند، لازم است علل آن‌ها مورد بررسی قرار گیرند.

پرسشی كه در این‌جا مطرح می‌شود، این است كه چه عواملی موجب شده‌اند تا یهود در نظر سایر ملت‌ها تا این اندازه پیچیده و مبهم باشد؟ پرسش مهم‌تر این‌كه آیا عادلانه و منصفانه است همه یهودیانی را كه یهودیت را به عنوان دین پذیرفته‌اند، پلید و جنایت‌كار بدانیم؟

در این كتاب، هر جا واژه «یهودی» به كار می رود، منظور یهودیت اصیل زلال و خالص نیست، بلكه منظور منحرفانی هستند كه دین یهود را به مجموعه‌ای از قوانین و آیین‌هایی تبدیل كرده‌اند كه در خدمت اهداف مشكوك سیاسی و دنیوی‌اند؛ منظور «تلمودیان» هستند كه به تحرورات پرداخته و تفاسیری از تورات را در آن جعل نموده‌اند و متأسفانه تلمود شعار درصد زیادی از یهودیان جهان و عصاره تعالیم موسوی آنان است.

با بررسی پژوهش‌ها درباره مسأله یهودیت یا قضیه فلسطین به عنوان محور هدف مسأله یهودیت، درمی‌یابیم كه برخی مسأله یهودیت را با كشمكش بین دو نظام سوسیالیستی و سرمایه‌داری مرتبط می‌دانند و در نتیجه، صهیونیسم را زاییده سرمایه‌داری دانسته، عامل دین را در دیده گرفته‌اند. بعضی دیگر آن را محصول تنفّر یهود از ادیان دیگر و ادعای آنان مبنی بر برتری یهودیت بر مسیحیت و اسلام دانسته و در نتیجه معتقدند كه این منازعه صرفاً جنبه دینی - روانی دارد و در این بین، به عامل اقتصادی و سیاسی توجهی نكرده اند. بسیاری دیگر برایدرگیری بین صهیونیست‌ها و اعراب، عوامل دیگری تراشیده‌اند.

حقیقت این است كه همه تحقیقات مذكور، خوب و ارزشمند بوده و جوانب بسیار مهمی از مسائل یهودیت را روشن ساخته‌اند، اما اشكال آن‌ها این است كه ما نمی‌توانیم بدون در نظر گرفتن میراث دینی یهود، آن را با این عنوان كه زاییده سرمایه‌داری است، بررسی كنیم.

همچنین نمی‌توان بدون توجه به عوامل سیاسی و اقتصادی و تأثیر آن‌ها در بیش‌تر مسائل عصر حاضر، یهودیت را نتیجه آموزه‌های دینی و تعالیم تورات به شمار آورد.

برای این‌كه در مسأله یهودیت به مطالعه‌ای تقریباً نهایی دست یافته باشیم، لازم است به همه تحقیقاتی كه به كشف جنبه‌های مسأله یهودیت می پردازند توجه كنیم، هر چند سطح این تحقیقات یكسان نیستند.

چگونه نظریه‌پردازان یهود می‌توانند قومشان را با افكار خود - علی‌رغم سطحی و مبهم بودن ادلّه آن - قانع كنند؟

من از پیش اعلام می‌كنم كه هدف آنان نمی‌تواند گم‌راه‌سازی باشد؛ چون این نیرنگ جز در ابلهان نمی‌گیرد و این افراد در یهودیت، اندك هستند. اما اگر خداوند توفیق داد، هدف و اندیشه‌ای را كه سال‌ها مرا به خود مشغول ساخته است، محقق می‌سازم... و اگر موفق گان را به بحث و تحقیق فرا می‌خوانم، تا این جهان را از گروه متعصّبی كه با ثروت و عقاید خود، سیطره پیدا كرده‌اند، رهایی بخشیم و به جامعه‌ای انسانی دست یابیم كه در آن یهودی، مسیحی و مسلمان در صلح و صفا در كنار هم زندگی كنند و این هدف الهی از خلقت، تحقق یاكه: «یا اَیُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ اُنْثی وَ جَعَلْناكُمْ شُعوُباً و قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ اَكْرمَكُمْ عِنْدَ الله ِأَتْقیكُمْ» (حجرات: ۱۳از این‌رو، خداوند نیز در صدد تحقق این هدف است.

● كلیاتی درباره یهودیت‌

۱) بررسی كتاب مقدّس‌

منظور از «كتاب مقدس» عهد عتیق (تورات) و عهد جدید (انجیل) است. تعداد نویسندگان كتاب مقدّس به چهل تن می‌رسد و تدوین آن ۱۶۰۰ سال طول كشیده است. كتاب مقدّس دارای ۶۶ سفر است كه در عهدین تقسیم شده است.

▪ عهد عتیق۱

عهد عتیق، در بین یهودیان به تورات معروف است. تورات واژه‌ای عبری به معنای قانون است. همچنین گفته می‌شود واژه «تورات»۲ برگرفته از «ثورات» یا دوره‌های تاریخی ملازم با زندگی بنی‌اسرائیل در گذشته است.

تورات دارای ۳۹ سفر است كه به سه بخش تقسیم می‌شود

۱) قانون: این بخش، اسفار پنج‌گانه موسی‌علیه السلام را در بر می‌گیرد كه عبارتند از: سفر پیدایش، خروج، لاویان، اعداد، و تثنیه. این بخش در سال ۱۵۰۰ ق.م. نوشته شده است.

۲) انبیاء: شامل سفر یوشع بن نون، داوران، كتاب اول سموئیل، كتاب دوم سموئیل، كتاب اول پادشاهان، كتاب دوم پادشاهان و انبیاء (اشعیاء، ارمیاء، حزقیال و پیامبران دوازده‌گانه) می‌باشد.

۳) مكتوبات: عبارتند از: مزامیر، امثال، ایوب، غزل سلیمان، جامعه راعوث، مراثی، استر، و باقی اسفار.

شایان ذكر است كه «ملاكی» جزو آخرین نویسندگان عهد عتیق است و آخرین سفر عهد عتیق را به خود اختصاص داده كه «سفر ملاكی» نامیده می‌شود. این امر مربوط به حدود سال ۴۰۰ ق.م. می‌باشد، ولی برای اولین بار در سال ۱۴۹۴ م در میلان به چاپ رسیده است .

ترجمه‌های كتاب مقدس اساساً زبان اصلی تورات، عبری و زبان اصلی عهد جدید، یونانی بوده است. كتاب مقدّس به تعداد زیادی از زبان‌های جدید و قدیم دنیا ترجمه شده است كه ما با ذكر مهم‌ترین آن‌ها، به شرح تعدادی از این ترجمه‌ها می‌پردازیم: ترجمه سبعینیه (ترجمه هفتادی)، سریانی، مصریی، قبطی، لاتینی، عربی قدیم و عربی جدید.

۱) ترجمه سبعینیه: عهد عتیق در سال ۲۸۰ ق.م. از عبری به یونانی ترجمه شد و از آن نظر كه تعداد مترجمان آن هفتاد نفر بودند، ترجمه هفتادی نامیده شد.

۲) ترجمه سریانی: پس از گسترش معابد سریانی، عهد عتیق از عبری به سریانی و عهد جدید از یونانی به این زبان ترجمه شد.

۳) ترجمه حبشی: ترجمه كتاب مقدس از یونانی به حبشی توسط ۹ تن از قدّیسانی كه از سوریه آمده بودند، صورت گرفت.

۴) ترجمه عربی قدیم: این ترجمه پس از فتح اسپانیا توسط اعراب، حدود سال ۷۴۶ م صورت پذیرفت.

۵) ترجمه عربی جدید: پس از فراخوان علمای كلیسای شرق برای ضبط و بازنگری در ترجمه كتاب مقدّس، كشیش عالی اسمیت در سال ۱۸۲۰ م این كار را آغاز و پس از مرگش، كرنیلوس وان دیك امریكایی اقدام به تكمیل ترجمه او كرد. این ترجمه در ۲۳ اوت ۱۸۶۴ م به پایان رسید و با همكاری شیخ ناصیف الیازجی و شیخ یوسف الاسیرالازهری در تصحیح و تطبیق ترجمه با اصل، برای اولین بار در سال ۱۸۸۷ م به چاپ رسید.

۲) خاندان و تبارنامه یهود۳

یهودیان نسب خود را به جدّ بزرگشان، سام بن نوح می‌رسانند. به همین دلیل، به خود لقب «سامی» می‌دهند. آنان همچنین به «عبرانیان»۴ معروف هستند، یا به دلیل انتسابشان به یكی از اجداد ابراهیم، عابر، یا به دلیل این‌كه آنان از رود اردن یا از اور كلدانیان در عرابور نموده‌اند. آنان همچنین ملقّب به نام جدّشان، یعقوب، هستند كه خداوند به او عنایت كرده، او را «اسرائیل» نامید و بر همین اساس، بر نوادگان وی «اسرائیلی»۵ گفته می‌شود. نیز به دلیل انتسابشان به یهودا، یكی از اسباط دوازده‌گانه یهود، به «یهود»۶ متّصف هست هرچند این نام بر پرشمارترین طایفه یعقوب اطلاق شده است.

زمانی كه ابراهیم‌علیه السلام وارد فلسطین شد، همسرش ساره، اسحاق و همسر و كنیز مصری‌اش، هاجر، اسماعیل را به دنیا آورد كه اصل و تبار عرب‌ها و ملت‌های دیگر به او برمی‌گردد. یعقوب، از فرزندان و یوسف از نوادگان اسحاق است كه به اسماعیلیان فروخته شد و به فت و از او نسل با عظمتی پا به عرصه وجود گذاشت كه حضرت موسی‌علیه السلام نیز از آن جمله است. وی به همراه قوم خود، فرزندان یوسف، به دلیل ترس از حمله فرعون، از مصر فرار كرد و به سوی فلسطین بازگشت. دیگر فرزندان یعقوب نیز عبارتند از: راوبین، شمعون، جاد، یهودا، سّاكار، زبولون، یوسف، منسّی، بنیامین، اشیر، دان و نفتالی، كه طایفه بنی‌اسرائیل را تشكیل می‌دهند. یهودیان از زمان پیدایش یهودیت تاكنون، خود را به یكی از این اسباط منتسب می‌دانند.

۳) پراكندگی جغرافیایی اسباط یهود۷

زمانی كه یهودیان به رهبری یوشع بن نون وارد فلسطین شدند، پس از سر شماری، سرزمین فلسطین و اطراف آن، بین آنان تقسیم شد.

راوبین و جاد و نیم سبط منسّی بخش واقع در شرق اردن را، كه از جنوب بحر المیّت تا شمال جبل الشیخ گسترش و امتداد یافته است، تصاحب كردند.

سبط یهودا نیز در بخش جنوبی، كه طول آن از بئر السبع تا شهر قدس و عرض آن از دریای مدیترانه تا بحرالمیّت كشیده شده بود، ساكن شدند.

سبط شمعون بین فرزندان سبط یهودا پراكنده شد. در شمال سبط یهودا سبط بنیامین بود.

در شمال سبط بنیامین، سبط یوسف بود كه اكنون به «جبل نابلس» در وسط فلسطین معروف است.

شمال سبط یوسف، نیم سبط منسّی و یسّاكار در سرزمینی كه اكنون به «مرج بن عامر» و سرزمین «باشان» معروف است، ساكن شدند. این مكان عبارت است از: سرزمین حوران، جولان و لجاه. در شمال یسّاكار، اشیر ساكن شد كه تا امروز به «سرزمین بشارت» معروف است. در شرق سبط اشیر، سبط نفتالی مسكن گزید و امروزه سرزمین او به «صفد» و «مرجعیون» معروف است. هنگامی كه سبط زبولون، بین اشیر و یسّاكار، یعنی در شهر ناصره امروزی مسكن گرفتند، سبط جاد، در یافا و اطراف آن و نیز در دشت حوله ساكن شدند.

نویسنده: الارقم الزعبی‌

پی نوشت ها

*. حقایق عن الیهودیه، چ اول، الارقم الزعبی، الدارالمتحدهٔ، دمشق، ۱۹۹۱.

**. با تشكر از آقای حافظ نصیری كه این مقاله را مورد بازنگری و مقابله فنی قرار داده و نیز با تشكر از مشاوره علمی استاد حسین توفیقی و نیز واحد ترجمه مؤسسه امام خمینی (ره).

۱- مرشد الطالبین فی معرفهٔ الكتاب المقدس الثمین، انتشارات انجمن كتاب مقدس بیروت. برای آگاهی از ترجمه واژگان این كتاب، ر.ك: قاموس كتاب مقدس.

۲- بعضی از یهودیان، كلمه «تورات» را - اگرچه به معنای اسفار پنج‌گانه اول است - بر همه اسفار عهد عتیق اطلاق می‌كنند. محققان متألّه در توزیع و تقسیم عهد عتیق اختلاف‌نظر دارند. برخی تعداد اسفار قانونی را ۲۲ عدد به تعداد حروف الفبای عبرانی می‌دانند و معتقدكنیسه‌های رومی باقی اسفار را اضافه كرده‌اند.

۳- چنان‌كه در تورات آمده است.

۴- «عبرانی» نامی است كه از زمان حضرت ابراهیم تاكنون بر یهود اطلاق می‌شود.

۵- «اسرائیلی» نامی است كه از زمان حضرت یعقوب تا امروز بر یهود اطلاق می‌شود.

۶- «یهودی» شایع‌ترین نامی است كه از زمان جلای بابل تاكنون بر آنان اطلاق می‌شود .

۷- این پراكندگی از دیدگاه یهودیت است. ر.ك: اطلس كتاب مقدس، نقشه ۴.

۸- كتاب مقدس، چ دوم، دارالسلطنه لندن، ۱۹۸۷. تمام ترجمه‌های نقل شده از این كتاب هستند.

۹- ر.ك: قاموس كتاب مقدس و اطلس كتاب مقدس، دار النشر المعدانیه، ص ۶.

۱۰- ر.ك: الفكر الدینی الاسرائیلی؛ اطواره و مذاهبه، تألیف دكتر حسن ظاظا و ر.ك: مرشد الطالبین فی معرفهٔ الكتاب المقدّس الثمین.

۱۱- روشن است كه یهود بیش از هشت فرقه دارد كه ما در این‌جا مهم‌ترین آن‌ها را انتخاب كرده‌ایم.

۱۲- یمنیا همان «یبنه» یا «یاونه» امروزی است كه شهركی است در فاصله ۱۲ میلی جنوب یافا.(م)

۱۳- ر.ك: قاموس كتاب مقدس. توجه داشته باشید كه از نظر این كتاب، الیعازر در مورد اندیشه نوشتن تلمود از شمعون صدوق پیشی گرفته است. (ر.ك: همان، حرف «ع».)

۱۴- لازم به ذكر است كه تلمود، مرهون زحمات عقیبابن یوسف است و افتخار تدوین‌آن‌به یهودا هنّاسی باز می‌گردد. (م)

۱۵- برای آگاهی بش‌تر، ر.ك: قاموس كتاب مقدس، ما با مراجعه به قاموس، چنین نامی را نیافتیم كه به عنوان آخرین پادشاه بنی اسرائیل باشد. (م)

۱۶-« یهودیت» (به معنای ستایش شده) نام بیوه زن یهودی است كه یهود با افتخار از او یاد می‌كند؛ چون زمانی كه نبوكد نصّر به فرمانده سپاهش هولوفرانسیس یا الیفانا - چنان‌كه در سفر یهودیت آمده است - دستور قتل یهود را صادر كرد، یهود خود را آماده این حمله كرده، دشهرهایشان دست به تحصن زدند. بنابراین، الیفانا خشمگین شد و با محاصره شهرهای یهود، آب را به روی آنان بست. مردم شهر نزدیك بود خود را تسلیم كنند. وقتی یهودیت متوجه این امر شد، خود را با بهترین زینت‌ها بیاراست شرابش را برداشت و به سوی الیفانا رفت، كه با دیدن ن زن، شیفته‌اش شد و پس از این‌كه الیفانا شراب را نوشید و مست شد، آن زن سرش را از بدن جدا نمود و او را بر در دروازه شهر آویزان كرد. در آن هنگام، مردم درباره او می‌گفتند: «تو سرور اورشلیم و موجب شادی اسرائیل و افتخار ملت ما هستی ...» (یهودیت ۱۴:۱۵) ولی ییت خود را خطاب قرار داده، چنین می‌گفت: «تا ملت‌ها بدانند كه تو خدا هستی و كسی جز تو خدایی نیست.» (یهودیت ۱۰:۹۱) نكته باقی‌مانده این است كه سفر یهودیت از اسفار سرّی به شمار می‌رود كه یهود به دلیل احترام به صاحب این سفر، با از حفظ خواندن، آن را مورد عناید قرار داده است. پدر الیاس تابت العشقولی در جلد دوم از كتاب اول، جزء اول می‌نویسد: « نمی‌دانیم آیا این سفر خیالی است یا واقعی»، ولی در نظر یهود، مهم و محترم است .

۱۷- واقعیت این است كه در سفر پیدایش ۳۰: ۳۵ داستان به شكل دیگری آمده است. (م)

۱۸- چنان‌كه انسان بر حیوان برتری دارد، همچنین یهودی از دیگر انسان‌ها برتر است. (تلمود)

مترجم: عبدالحسین ابراهیمی

منبع:ماهنامه معرفت

---