منتظر ماه مهر

فاطمه شـــش ســـاله است. او امسال می خواهد به مدرسه برود. مادرش او را در مدرسه ای که خواهر بزرگش فریده درس می خواند، ثبت نام کرده است.
فریده به کلاس چهارم می رود و به فاطمه قول داده …

فاطمه شـــش ســـاله است. او امسال می خواهد به مدرسه برود. مادرش او را در مدرسه ای که خواهر بزرگش فریده درس می خواند، ثبت نام کرده است.

فریده به کلاس چهارم می رود و به فاطمه قول داده که توی مدرسه مواظبش باشد. فاطمه کوچولو مدرسه را خیلی دوسـت دارد. هر روز از مادرش می پرسد: مدرسه کی باز می شود؟ و مادر جواب می دهد: اول ماه مهر.

فاطمه نمی داند ماه مهر کی می آِید. او منتظر است تا مامان و بابا و فریده بگویند ماه مهر آمده و می توانی به مدرسه بروی.دیروزبعدازظهر پدر فاطمه سر کار بود.

مامان و فریده روزه بودند و خوابیدند. فاطمه خوابش نمی آمد و حوصله اش حسابی سر رفته بود. اسباب بازی هایش را برداشت و شروع کرد به بازی. اما بازهم به ماه مهر فکر می کرد. با خودش می گفت: «پس ماه مهر کی از راه می رسد؟ مدرسه کی باز می شود ؟ کاشکی باز می شد تا من مانتو و شلوار خوشگلم را می پوشیدم، مقنعه سفیدم را سرم می کردم، کیفم را برمی داشتم، کتاب و مداد و دفترم را داخل آن می گذاشتم، می رفتم مدرسه، به خانم معلم سلام می کردم، درس می خواندم و باسواد می شدم.»

توی همین فکرها بود که خوابش برد. خواب دید که تمام دختر کوچولوهایی که امسال می خواهند به مدرسه بروند، توی حیاط آنها جمع شده اند. همه آنها مثل مانتو و شلوار و مقنعه فاطمه را پوشیده بودند.

آنها دست های هم را گرفته بودند و فاطمه وسط آنها ایستاده بود. همه بچه ها خوشحال و خندان بودند و با هم شعر می خواندند.

فاطمه میان آنها ایستاده بود و همراه آنها شعر می خواند. یکی از بچه ها که خیلی شبیه او بود، دستش را کشید و گفت:« فاطمه جان، بیا ، ماه مهر آمده. بیا اینجا و او را ببین.»

فاطمه خواست همراه آن دختر برود، اما پایش گیر کرد و افتاد. او از خواب پرید. هنوز هم خوابش را به خاطر داشت. چهره دختر کوچولوها و شعری که با هم می خواندند، یادش مانده بود. وقتی مامان و فریده بیدار شدند، خوابش را برای آنها تعریف کرد.

فریده گفت:« خواهر کوچولو، انتظار دیگر دارد به پایان می رسد، امروز روز بیست و هشتم شهریور است. چند روز دیگر تابستان تمام می شود و فصل پاییز از راه می رسد. ماه مهر ماه اول پاییز است.

روز اول مـاه مهر مدرسه باز می شود و ما به مدرسه می رویم.»

فاطمه خیلی خوشحال شد و از خوشحالی شروع کرد به بالا و پایین پریدن و شعر خواندن.