تپش قلم

● باحیوان مهربان باش تا در کنارت بماند به نادان بیاموز تا همراهت شود اما از احمق بگریز که دردش بی درمان و حسرت مصاحبت با او بی پایان است!
● به جای هزار حرف، یک قدم بردار تا از نهصد …

باحیوان مهربان باش تا در کنارت بماند به نادان بیاموز تا همراهت شود اما از احمق بگریز که دردش بی درمان و حسرت مصاحبت با او بی پایان است!

به جای هزار حرف، یک قدم بردار تا از نهصد و نود و نه مزاحم برای خود و دیگران، رها شوی!

در عرصه عشق های مجازی، هر عاشقی اول «عاشق خود» است و بعد عاشق معشوقه!

گاهی «آوار امواج منفی» چنان بر روح انسان خراب می شود که او دنبال مرگ می گردد اما مرگ از ورای «دیوار صبر» می نوازد که:

باز هم زندگی کن!

گفته ایم نگفتنی ها را و نگفته ایم بسیاری از گفتنی ها را، در گنج ها در رنجیم و در رنج ها در غنج، اگر به «خود» نیاییم وامانده ایم در این بن بست بغرنج!

آنکه با شیطان هم ناله است، با او هم پیاله است!

چاپلوسان پس از عمری گدایی منصب، عاقبت در حسرت آقایی دفن می شوند!

خدا را از داشته هایت بردار، فقیرترینی، او را به نداشته هایت اضافه کن غنی ترینی، اینک ای مؤمن ! چرا احساس فقر می کنی؟!

اگر انسان فلجی نتواند در مسابقات دو، اول شود «نقص اراده» و عدم استفاده او از «گنجینه عقل» کمتر از ضعف او در ناتوانی جسمی اش بوده است!

بالاترین نوع خستگی «خستگی از گناه» است که باعث می شود «حلاوت عبادت» در دهان انسان «گس» شود.

عباسعلی کامرانیان