سلام کوچولو ؛ برنامه‌ای که با حضور بچه‌ها جان گرفت

همه می‌دانیم صدا نخستین حسی است که جنین در شکم مادر آن را احساس می‌کند و در دنیای تاریک و بسته‌اش که بوییدن و دیدن ممکن نیست و لامسه و چشایی احساساتی دور و مبهم هستند، اما او صداها را می‌شنود. به همین دلیل می‌توان صدا را ملکه حس‌ها دانست. شاید راز این شعار رادیو که صدا ماندگار است به این مساله برمی‌گردد.

همه می‌دانیم صدا نخستین حسی است که جنین در شکم مادر آن را احساس می‌کند و در دنیای تاریک و بسته‌اش که بوییدن و دیدن ممکن نیست و لامسه و چشایی احساساتی دور و مبهم هستند، اما او صداها را می‌شنود. به همین دلیل می‌توان صدا را ملکه حس‌ها دانست. شاید راز این شعار رادیو که صدا ماندگار است به این مساله برمی‌گردد.

یکی از قدیمی‌های رادیو، عذرا وکیلی است که وقتی ۲۴ سال داشت، تولید برنامه خردسالان را به عهده گرفت. پخش این برنامه دو سال ادامه داشت.

با وجود این ‌که برنامه برای خردسالان بود، اما بزرگ‌ترها به جای بچه‌ها حرف می‌زدند و ادای آنها را در برنامه درمی‌آوردند. وکیلی اما به دنبال خلاقیت بود. او بعد از گذشت یک سال دست به یک خطر بزرگ زد که تا آن زمان کسی آن را تجربه نکرده بود.

او تصمیم گرفت از بچه‌های خردسال برای اجرای این برنامه استفاده کند. گرچه تصمیم سخت و حساسی بود، اما او دلش می‌خواست کاری کند که برنامه همانند نامش با حضور بچه‌ها تولید شود تا آنها برنامه را متعلق به خودشان بدانند.

به همین دلیل او بچه‌ها را در این برنامه آزاد می‌گذاشت تا با همراهی هم برنامه را به نتیجه برسانند. این برنامه بعد از انقلاب تغییر نام داد و با نام «سلام کوچولو» روی آنتن رفت. حضور بچه‌های خردسال در برنامه سلام کوچولو باعث موفقیت آن شد.

با وجود آن که این برنامه بیش از چهار دهه است که هر روز صبح بغیر از پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها ساعت ۱۰ صبح از رادیو ایران پخش می‌شود، اما هنوز شنونده خودش را دارد و بدون وقفه سال‌هاست پخش می‌شود.

دلیل سر پا بودن این برنامه به حضور عذرا وکیلی برمی‌گردد که توانسته این برنامه را بانشاط نگه دارد تا نسل‌های مختلف از این برنامه به عنوان یکی از خاطرات خوب کودکی یاد کنند.

بیشتر بچه‌های نسل گذشته رادیو را با صدای عذرا وکیلی می‌شناسند. آنها با عشق به برنامه «سلام کوچولو» از خواب بیدار می‌‌شدند و با دست و صورت نشسته و بی‌توجه به مادر که برای خوردن صبحانه صدایشان می‌کرد، رادیو را روشن کرده و برنامه را گوش می‌دادند و چه شیرین بود این لحظات برای همه ما.

شاید عذرا وکیلی در سال‌های جوانی‌اش فکر نمی‌کرد بتواند این برنامه را تا ۴۰ سال ادامه بدهد؛ اما باید از این برنامه به عنوان یکی از افتخارات رادیو یاد کرد که توانسته یک کودک یک‌روزه را به چهل سالگی برساند و آن هم به علت نوآوری و عشق سازندگان این برنامه است.

صبر و حوصله عذرا وکیلی در طول این سال‌ها بدون تردید جای قدردانی دارد، چرا که او در این برنامه خردسالانی همچون ژاله صادقیان و مژگان عظیمی را بزرگ کرد که حالا آنها در عرصه اجرا و دوبله حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.